Vanitas: verschil tussen versies
(→Symbolen: uitbreiding) |
|||
(3 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
+ | '''Vanitas''' ('nutteloosheid' of 'waardeloosheid') is een [[thema]] in de [[kunst]]. Het gaat om een symbolisch kunstwerk dat de vergankelijkheid van het leven, de zinloosheid van plezier en de zekerheid van de [[dood]] toont. Het wordt vaak, maar niet altijd, gebruikt in [[stilleven]]s. |
||
− | een vanitas stilleven is een stilleven dat kunstenaars hebben gemaakt om alle rijken te laten zien dat ze onnozel waren. |
||
− | == |
+ | == Geschiedenis == |
+ | Vroeger waren er veel arme mensen die op straat leefden en rijken die heel veel geld hadden en de armen niks gunden. De rijken kochten zo veel mogelijk schilderijen om te laten zien hoe rijk ze waren. De schilders namen de rijken soms op de hak, door symbolen te verstoppen in het schilderij om aan te geven hoe zinloos het bestaan op de Aarde was. |
||
− | want vroeger waren er veel arme mensen die op straat leefden. |
||
− | en rijken die heel veel geld hadden en de armen niks gunden. |
||
− | de rijken kochten zo veel mogelijk schilderijen om te laten zien hoe rijk ze wel niet waren. |
||
− | de kunstenaars die vonden dit echt hellemaal niet goed. |
||
− | ze wilden er iets aan veranderen maar ze wouden ook niet dat de rijken nooit meer schilderijen van hun zouden kopen. |
||
− | dus op een avond kwamen ze stiekem bij elkaar. |
||
− | en toen bedachten ze het vanitas stilleven. |
||
− | dat was een gewoon stilleven maar er zaten symbolen in verstopt om de rijken eigelijk een beetje voor schut te zetten. |
||
+ | Vanitas was een populair genre in de schilderkunst van de 17e eeuw in Nederland en Vlaanderen. |
||
+ | Bekende meesters van het Vanitas-stilleven waren onder meer Jan Davidsz de Heem, Willem Claesz Heda, Pieter Potter en Pieter van Steenwyck. |
||
− | == |
+ | == Symbolen == |
+ | In een schilderij met ''vanitas'' als thema zitten een heleboel symbolen. De symbolen verwijzen naar dingen die alle mensen meemaken of uiteindelijk overkomen. Zo staat er op zo'n schilderij bijvoorbeeld een doodshoofd, uitgedroogde, uitgebloeide bloemen en uitgedoofde kaarsen om aan te geven dat iedereen uiteindelijk [[dood]]gaat. Verwelkende bloemen en rottend fruit symboliseren verval zoals veroudering. Muziekinstrumenten, zoals de [[luit]], liggen op het schilderij om de vluchtigheid van [[muziek]] aan te geven (nadat de laatste noot is gespeeld wordt het stil). Naast muziekinstrumenten duiden ook rook, horloges en zandlopers op de kortheid van het leven. |
||
− | zoals ik al had verteld zitten er een aantal symbolen verstopt. |
||
− | ik ga er een paar opnoemen |
||
+ | [[Categorie:Kunst]] |
||
− | het doodshoofd - de dood (wie je ook bent je gaat ooit een keer dood) |
||
− | |||
− | een luik (soort gitaar) - je leven is een muzieknoot (leven vervliegt) |
||
− | |||
− | een bloem - bloemen drogen uit |
||
− | |||
− | boeken - goed leven is een goed boek |
||
− | |||
− | kaars - doven (je leven dooft) |
||
− | |||
− | fruit - rotten (ooit vergeet iedereen je) |
Huidige versie van 25 jun 2018 om 10:52
Vanitas ('nutteloosheid' of 'waardeloosheid') is een thema in de kunst. Het gaat om een symbolisch kunstwerk dat de vergankelijkheid van het leven, de zinloosheid van plezier en de zekerheid van de dood toont. Het wordt vaak, maar niet altijd, gebruikt in stillevens.
Geschiedenis
Vroeger waren er veel arme mensen die op straat leefden en rijken die heel veel geld hadden en de armen niks gunden. De rijken kochten zo veel mogelijk schilderijen om te laten zien hoe rijk ze waren. De schilders namen de rijken soms op de hak, door symbolen te verstoppen in het schilderij om aan te geven hoe zinloos het bestaan op de Aarde was.
Vanitas was een populair genre in de schilderkunst van de 17e eeuw in Nederland en Vlaanderen. Bekende meesters van het Vanitas-stilleven waren onder meer Jan Davidsz de Heem, Willem Claesz Heda, Pieter Potter en Pieter van Steenwyck.
Symbolen
In een schilderij met vanitas als thema zitten een heleboel symbolen. De symbolen verwijzen naar dingen die alle mensen meemaken of uiteindelijk overkomen. Zo staat er op zo'n schilderij bijvoorbeeld een doodshoofd, uitgedroogde, uitgebloeide bloemen en uitgedoofde kaarsen om aan te geven dat iedereen uiteindelijk doodgaat. Verwelkende bloemen en rottend fruit symboliseren verval zoals veroudering. Muziekinstrumenten, zoals de luit, liggen op het schilderij om de vluchtigheid van muziek aan te geven (nadat de laatste noot is gespeeld wordt het stil). Naast muziekinstrumenten duiden ook rook, horloges en zandlopers op de kortheid van het leven.