Stilleven
Een stilleven is een schilderij, tekening of foto waarbij de kunstenaar een aantal onbeweeglijke voorwerpen opstelt en die als model gebruikt voor zijn werk. Vandaar de naam "stil-leven": alle voorwerpen die de kunstenaar afbeeldt zijn stil, ze bewegen niet.
Bij een stilleven gaat het meestal om de afbeelding van levenloze dingen en alledaagse voorwerpen. Bijvoorbeeld: glazen, boeken, vazen, sieraden, munten, schelpen, pijpen, enzovoort. Dat hoeft echter niet altijd het geval te zijn. Op sommige schilderijen in dit genre staan bijvoorbeeld bloemen, of een vlinder, of een kevertje. Voor hij begint zal de kunstschilder of fotograaf een aantal voorwerpen zorgvuldig bij elkaar zetten. Met andere woorden: hij maakt een "compositie" die de toeschouwer zal boeien. Op het schilderij hiernaast zie je bijvoorbeeld hoe de schilder binnen een vierkant kader een driehoek-compositie heeft gemaakt. De 'punt' van de driehoek is de bovenkant van de kruik. De voorwerpen worden ook niet netjes naast elkaar geplaatst. Dat zou saai zijn. Sommige voorwerpen 'overlappen' elkaar, het ene staat of ligt voor het andere. Behalve compositie zijn voor het maken van een goed stilleven vorm, kleur en lichtinval belangrijk. Soms vertelt het stilleven een verhaal, of wil het een boodschap brengen. Dat zie je veel op schilderijen uit de 17e eeuw. Zo betekent een schedel naast allerlei dure spullen dat rijkdom niet eeuwig blijft duren, omdat we eens moeten sterven. Dat zijn de zogenoemde vanitas-schilderijen.
De oudste stillevens die we kennen zijn erg lang geleden gemaakt. Het gaat dan om fresco's, muurschilderingen uit de tijd van de oude Grieken en Romeinen.
Enkele bekende schilders van stillevens uit het verleden zijn Jan Brueghel de Oude, Willem Claesz, Jean-Baptiste Siméon Chardin, Frans Snyders, Paul Cézanne en Vincent van Gogh.