Mozaïek

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Het beroemde mozaïekgewelf in de kathedraal van Cefalù, dat de Christus voorstelt

Het mozaïek is een kunstvorm met een meerkleurige techniek, die ontstaat door het gebruik van kleine stukjes materiaal. Het is ontstaan in Mesopotamië en heeft zich verspreid naar de wereld van de oudheid tijdens de periode van de oude Grieken en Romeinen. De tegels en patronen van verschillende materialen en kleur (stenen, glas , schelpen) zijn versierd met goud en edelstenen. De Byzantijnse werken, of mozaïeken, dateren uit de 5e eeuw na Christus.

Geschiedenis

Het mozaïek werd in de eerste plaats gebruikt met praktische bedoelingen in plaats van dat het voor de sier was: geglazuurde klei of kiezelstenen werden gebruikt om de muren of vloeren in aangestampte aarde te bedekken en te beschermen.

De eerste versieringen met kleikegels met een geëmailleerde basis van verschillende kleuren, werden gebruikt door de Sumeriërs om het ongebakken baksteenmetselwerk te beschermen. Deze vorm van mozaïek dateert uit 3000 voor Christus.

In het tweede millennium voor Christus, in het Minoïsch-Myceense gebied, werd een soort bestrating gebruikt als vervanging van tapijten die daarvoor werden gebruikt. De bestrating gaf een grotere weerstand tegen vertrapping en de vloer zelf werd zo waterdicht gemaakt. Dit werd later ook in Griekenland aangetroffen in de 5e eeuw eeuw v. Chr.

Mozaïek uit Thmuis, Egypte, door de Hellenistische kunstenaar Sophilos, ongeveer 200 voor Christus (Grieks-Romeins Museum van Alexandrië, Egypte).

Vanaf de 4e eeuw voor Christus worden blokjes van marmer, onyx en verschillende stenen gebruikt, die een grotere precisie hebben dan kiezelstenen. Dit gebeurde tot de komst van gesneden tesserae (tegels) in de 3e eeuw voor Christus .

Het eerste bewijs van een mozaïek in Rome stamt uit het einde van de derde eeuw voor Christus, ook om de aangestampte aarden vloer waterdicht te maken. Vervolgens zal met de verspreiding in Griekenland en Egypte een interesse ontstaan ​​zijn voor esthetisch onderzoek (verfraaing, schoonheid) en verfijning van de composities (vlakverdeling).

Arabesk mozaïek patroon

Aanvankelijk kwamen de arbeiders uit het oude Griekenland en zij brachten verwerkingstechnieken en mozaiek-onderwerpen uit de periode van Alexander de Grote mee. Het Romeinse mozaïek kreeg later een eigen stijl en verspreidde zich over het hele Romeinse rijk. Hun figuratieve thema's zag je overal. Het waren vooral geometrische motieven. Arabesken (Arabische patronen) en ook gestileerde plantvormen hadden de voorkeur.