Evangelische Volkspartij
| Evangelische Volkspartij (EVP) | |
|
| |
|---|---|
| Oprichting | 7 maart 1981 |
| Opheffing | 9 maart 1991 |
| Actief in |  Nederland
|
| Richting | Centrumlinks |
| Stroming | Christelijk-links |
| Overig | |
| Opvolgende partij(en) | GroenLinks |
Portaal  Politiek
| |
_logo.svg){kind=logo}
De Evangelische Volkspartij (EVP) was een Nederlandse politieke partij die tussen 1981 en 1991 bestond. De EVP was een centrumlinkse partij die als "christelijk-links" werd omschreven. Dit betekent dat de EVP linkse en progressieve standpunten had en deze vanuit het christendom bekeek. Zo was de partij voorstander van onder andere het homohuwelijk en abortus.
De EVP werd opgericht door progressieve leden van de Anti-Revolutionaire Partij (ARP). De ARP was een van de voorlopers van het huidige CDA. Deze progressieve verlieten de partij toen het CDA in 1980 ontstond, aangezien zij het CDA te conservatief en te rechts vonden. Vervolgens richtte zij in 1981 de EVP op. De EVP was enkel tussen 1982 en 1986 met slechts één zetel in de Tweede Kamer vertegenwoordigd. Deze zetel werd ingenomen door partijleidster Cathy Ubels. De EVP richtte zich voornamelijk op progressieve, protestantse christenen.
In 1989 ging de EVP samenwerken met de Communistische Partij van Nederland (CPN), de Politieke Partij Radikalen (PPR) en de Pacifistisch-Socialistische Partij (PSP), waardoor de nieuwe partij GroenLinks ontstond. In 1991 werd de EVP officieel ontbonden.
Geschiedenis
Ontstaan
Sinds de Tweede Wereldoorlog had Nederland drie grote christelijke partijen. Dit waren de Katholieke Volkspartij (KVP), de gereformeerde Anti-Revolutionaire Partij (ARP) en de hervormde Christelijk-Historische Unie (CHU). Vanaf de jaren 1950 begonnen deze partijen meer samen te werken en uiteindelijk waren er sinds de jaren 1970 gesprekken om deze partijen samen te voegen. De partijen gingen samenwerken onder de naam Christen-Democratisch Appèl (CDA). In 1980 werden zij uiteindelijk één partij.
Toch waren niet alle leden van de partijen hiermee eens. Vooral jongere leden waren een stuk progressiever en linkser. Zij wilde juist meer samenwerking met partijen als de PvdA en D66. Het CDA wilde echter regeren met de VVD. Na de samenvoeging stapten veel progressieve ARP-leden uit de partij. Sinds 1978 bestond al de Evangelische Progressieve Volkspartij (EPV). De leden progressieve ARP-leden en de EPV richtte vervolgens samen de Evangelische Volkspartij (EVP) op. Ook enkele progressieve KVP-leden traden toe tot deze partij.
In de Tweede Kamer
De EVP was vergelijkbaar met andere kleinere linkse partijen, zoals de Politieke Partij Radikalen (PPR) en de Pacifistisch-Socialistische Partij (PSP). Toch was de EVP vooral bedoeld voor progressieve protestantse christenen die zich niet thuis voelden in het CDA. De EVP had veel linkse en progressieve standpunten, maar vanuit een christelijk oogpunt. Ook richtte de partij zich tegen het gebruik van kernwapens. De partij werd vanaf 1982 geleid door Cathy Ubels. De partij won tijdens de Tweede Kamerverkiezingen van dat jaar slechts één zetel.
In de Tweede Kamer werkte de EVP vooral samen met de PSP en PPR. Hierdoor was de EVP niet zoals de andere christelijke partijen die ook een stuk conservatiever waren. De EVP wist echter niet haar zetel te behouden tijdens de verkiezingen van 1986 en verdween uit de kamer.
Einde
Na 1986 besloot de partij intensiever samen te werken met de PSP, de PPR en de Communistische Partij van Nederland (CPN). Zij deden mee onder één lijst aan de Tweede Kamerverkiezingen van 1989 met de naam GroenLinks. Uiteindelijk werden de vier partijen samengevoegd tot GroenLinks. De EVP hield in 1991 op met bestaan.
Tegenwoordig bestaat binnen GroenLinks naar steeds De Linker Wang, wat een voorzetting is van de EVP. In 1999 bracht Jan de Bas het boek De muis die even brulde. De Evangelische Volkspartij 1981-1991 uit over de partij.