Bewoonbare zone

Op de planeten binnen het groene gebied is leven mogelijk. Planeten in het rode gedeelte zijn te heet (die liggen te dicht bij de ster) en planeten in het blauwe gedeelte zijn te koud (die liggen te ver van de ster af). In de afbeelding onder zie je dat er leven mogelijk is op Aarde en Mars (en misschien nét op Venus). Op de afbeelding boven zie je een ander planetenstelsel. Planeten e, f en g liggen daar binnen de bewoonbare zone.

De bewoonbare zone of leefbare zone is binnen een planetenstelsel het gebied (de zone) waar leven mogelijk is zoals bij de Aarde. Daarbij wordt gekeken naar de afstand tot de ster van dat planetenstelsel. Hoe verder een planeet van de ster afstaat hoe kouder het is en hoe dichterbij de ster hoe warmer. In de bewoonbare zone staat een planeet op een dusdanige afstand tot de ster, zodat de tempratuur tussen de 0 en 100 graden is. Daardoor kan water niet bevriezen of verdampen en is het dus vloeibaar.

In ons zonnestelsel vallen alleen de Aarde en Mars in de bewoonbare zone. Onderzoekers bestuderen ook exoplaneten, die binnen de bewoonbare zone vallen. Exoplanten zijn planeten die draaien om een andere ster dan de Zon.

Exoplaneten in bewoonbare zone

Kepler-22b is een planeet rond de ster Kepler-22 op 638 lichtjaar afstand van de Aarde. Dat betekent dat het licht 638 jaar erover doet om de Aarde te bereiken. Het is de eerst ontdekte exoplaneet die in de bewoonbare zone ligt. De planeet werd ontdekt op 5 december 2011 door NASA

Zie ook

• Mogelijk bewoonbare planeten