Verenigde Staten van Centraal-Amerika
De Verenigde Staten van Centraal-Amerika, later de Federale Republiek van Centraal-Amerika, was een land dat tussen 1823 en 1840 bestond. Het land in Midden-Amerika en bestond uit de landen Guatemala, El Salvador, Honduras, Costa Rica en Nicaragua. Dit waren de vijf deelstaten van het land. De hoofdstad was Guatemala-Stad.
De vijf staten waren oorspronkelijk Spaanse koloniën, die in 1821 onafhankelijk werd. Na twee jaar werden de vijf landen verenigd tot één land. De Verenigde Staten vormden de inspiratie voor dit land. Men wilde een stabiel en welvarend land worden dat zijn geld binnenhaalde door de gunstige ligging aan zowel de Carabische Zee als de Grote Oceaan. Men wilde een kanaal aanleggen, waardoor een zeeverbinding zou ontstaan tussen de twee zeeën. Dit kanaal vormde precies het probleem van het land. De vijf staten spraken weliswaar allemaal dezelfde taal en hadden min of meer dezelfde cultuur, maar toch was er veel verdeeldheid. Er was geen goede infrastructuur tussen de verschillende landen en werd er niet gecommuniceerd. De landeigenaren, die veel macht hadden, lagen daarnaast ook vaak dwars. Door deze verdeeldheid kon het kanaal nooit worden aangelegd.
In 1838 trad de zesde deelstaat, Los Altos, toe. Los Altos ligt tegenwoordig in de Mexicaanse deelstaat Chiapas. Tegelijkertijd brak er een burgeroorlog in het land uit. Nicaragua scheidde zich af, gevolgd door Costa Rica en Honduras. In 1840 werd de staat ontbonden, wat het einde van de oorlog betekende. El Salvador stapte echter pas in 1841 uit de unie.
 |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
 |
Dit artikel is een beginnetje.
|