Romeinse politiek

Waargebeurd of Legende?

Over de vroege Romeinse tijd zijn weinig bronnen die te controleren zijn. Wat wij over die tijd denken te weten hebben wij vooral uit legenden. Daarom moet niet alles als waarheid worden gezien. Het Romeinse Rijk heeft drie perioden gehad met een ander politiek stelsel. Dit waren de koningstijd, de republiek en de keizertijd. Vooral over de koningstijd is de beschikbare informatie vooral op verhalen gebaseerd, over de latere tijd is meer betrouwbare informatie gevonden. Zo komen de hoeveelheid koningen(7) en de jaartallen iets te ideaal uit, deze zijn waarschijnlijk aangepast om mooier in de geschiedenis te passen.

De koningstijd

Volgens de legende waren er 7 koningen in Rome.

• Romulus
• Numa Pompilius
• Tullus Hostilius
• Ancus Marcius
• Tarquinius Priscus
• Servius Tullius
• Tarquinus Superbus

Romulus De stad Rome werd volgens de legende opgericht door de broers Romulus en Remus. Deze legende is terug te vinden bij Rome. De stad is vernoemd naar Romulus, die zijn broer doodde. Hij werd ook de eerste koning van Rome. In zijn tijd was de stad nog niet zo groot, net als het leger. In die tijd waren er twee volken aanwezig in de buurt van Rome, de Latijnen(die bij Romulus hoorden) en de Sabijnen. De Latijnen hadden bijna geen vrouwen, dus besloot Romulus wedstrijden te organiseren, waarbij de Sabijnen mochten komen kijken. Tijdens de wedstrijden stalen de Latijnen de vrouwen van de Sabijnen. De Sabijnse koning Titus Tatius verklaarde daarop de oorlog aan Romulus. De oorlog verliep niet goed voor het volk van Romulus, maar de gestolen vrouwen waren van hun Romeinse echtgenoten gaan houden en sloten vrede tussen de twee volken. Titus werd medekoning en Romulus stelde een raad van ouderen in, de Senex, die hem in het vervolg zouden adviseren. Dit was de voorloper van de latere senaat. Van Romulus wordt gezegd dat hij niet is gestorven, maar door een wervelstorm is opgenomen in het godenrijk, als de god Quirinus.

Numa Pompilius Het koningschap ging bij de Romeinen niet over van vader op zoon, deze werd gekozen. Het moest afwisselend een Latijn of Sabijn. De Latijnen en Sabijnen kozen de Sabijn Numa Pompilius, een wijze man. Hij voerde een reeks maatregelen in om voor vrede en saamhorigheid te zorgen. Zo zorgde hij ervoor dat de drie goden Jupiter, Mars en Quirinus werden vereerd, de dienst van Vesta en Fides en stelde hij gilden in voor handwerkslieden. Ook stichtte hij de groepen van de Pontifices die de hoofdverantwoording hadden voor godsdienstige zaken en de Saliërs, de priesters van Mars. Het was een wijze en vreedzame koning, in zijn tijd is er geen oorlog geweest.

Tullus Hostilius Nog steeds betekent het engelse woord hostile vijandig. Deze Latijnse koning was dan ook een koning die van oorlog hield. Hij wilde bewijzen dat de Romeinen een sterk volk waren, dus wachtte op een aanleiding om een oorlog te starten. Toen een aantal mannen van het nabije Alba Longa vee van de Romeinen stalen, vielen de Romeinen de stad aan. In die tijd werd er vaak door beide partijen een kampioen gekozen, om zo verder bloedvergieten te voorkomen. De koning van Alba Longa was net overleden, er werd voor gekozen twee drielingen: de Romeinse Horatii en de Curatii uit Alba Longa. Twee van de Horatii sneuvelden al snel, maar de derde was zo slim om op een smalle brug te gaan staan, waardoor hij een voor een zijn tegenstanders kon verslaan. Hierna waren de Curatii verplicht de Romeinen in oorlog te helpen. Deze belofte kwamen zij niet na, waardoor hun stad werd verwoest. Tullus Hostilius bouwde daarna de ruimte voor de Senaat. Hij werd door zijn overwinningen te arrogant, waarop de goden een pestepidemie naar de stad stuurden. De koning bad naar de goden, maar Jupiter was te boos en doodde hem met een bliksemschicht.

Ancus Marcius Ancus Marcius was de kleinzoon van Numa Pompilius en net als zijn grootvader een vredelievend en geliefd koning. De Latijnen buiten de stad werden daarom overmoedig plunderden de weilanden van de Romeinen. Ancus Marcius besloot dat het noodzakelijk was oorlog te voeren en versloeg de Latijnen, waarna hij de Janiculijnse heuvel aan de stad toevoegde. Ook stichtte hij net buiten de stad een kleine haven die uiteindelijk tot de havenstad Ostia zou uitgroeien. In die tijd was er een beschaafde bevolking, genaamd de Etrusken, die een groot aanzien hadden ten opzichte van de Romeinen. Ancus liet zich adviseren door een Etrusk, genaamd Tarquinius Priscus.

Tarquinius Priscus De zonen van Ancus Marcius waren te jong toen hij stierf, de Latijnen waren verslagen in de oorlog. Zijn adviseur Tarquinius Priscus werd de nieuwe koning van Rome. Hij was verantwoordelijk voor grote bouwprojecten, waarvan velen nu nog te bezichtigen zijn, zoals het Circus Maximus; een plek waar wagenrennen werden gehouden, het eerste riool van de wereld en het Forum Romanum. Dit forum zorgde ervoor dat alle politiek en handel nu een centrale plek had en maakte van Rome een echte stad. In het paleis woonde in die tijd een slavenzoon: Servius Tullius. Toen hij lag te slapen werd zijn hofd omgeven met vlammen. Tanaquil, de koningin, zei dat dit betekende dat hij voorbestemd was grootse dingen te doen, waarop het koningspaar besloot hem als erfgenaam te adopteren, waarmee ze hun eigen zonen passeerden. Tarquinius werd hierop vermoord door de zonen van Ancus Marcius, waarna de koningin Servius Tullius op de troon zette.

Servius Tullius Servius stond bekend als goede koning, die veel hervormingen doorvoerde, zoals de volksvertegenwoordiging. Voorheen mocht alleen de adel meebeslissen over bestuurlijke zaken en over wie de koning werd, nu kregen ook de rijkste burgers stemrecht. Op basis van bezit kon iemand stemrecht verdienen, maar deze persoon moest ook de meeste soldaten leveren aan de stad. Ook bouwde Servius de eerste stadsmuur, de Serviaanse Muur.