Eufonium

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.

Euphonium

Het euphonium (ook wel gespeld euphonium) is een middelgroot blaasinstrument met 3- of 4-kleppen. Het is een wat zwaarder klinkend tenor- stemmige koperblazer. Zijn naam komt van het Oudgriekse woord euphōnos, wat 'goed klinkend' of 'zoet' betekent. Het euphonium is een instrument met kleppen ofwel ventielen. Bijna alle huidige modellen hebben zuigerkleppen zoals bij een trompet, hoewel er ook modellen met roterende (draaiende) kleppen bestaan.

In Britse brassbands wordt het meestal gebruikt als een g-sleutelinstrument, terwijl in Amerikaanse bandmuziek delen kunnen worden geschreven in g-sleutel of bassleutel, of beide.

Het lijkt erg op een baritonhoorn (heel zwaar klinkende hoorn). Het verschil is dat de boring (doorsnede van de buis) van de baritonhoorn kleiner is dan die van het euphonium en dat de bariton een hoofdzakelijk cilindrische boring is (doorsnede overal gelijk), terwijl het euphonium een ​​overwegend kegelvormige boring is (loopt van smal naar breed). De cilindrische baritonhoorn heeft een helderder geluid en het conische eufonium heeft een milder (warmer) geluid. Wat afmeting betreft is het euphonium een 'slag' kleiner dan een Tuba.

Wie de eigenlijke uitvinder / eerste maker is, is niet helemaal duidelijk. Het euphonium zou in 1843 door Ferdinand Sommer uit Weimar uitgevonden zijn als een "brede trompet met ventiel van baritonbereik", hoewel ook Carl Moritz in 1838 en Adolphe Sax in 1843 de mogelijke uitvinders zijn.