Thomas Mann
Paul Thomas Mann (Lübeck, 6 juni 1875 - Zürich, 12 augustus 1955) was een van de belangrijkste Duitse schrijvers van de 20e eeuw. Mann wordt vaak tot de Duitstalige literatuur gerekend, aangezien hij ook in Zwitserland gewoond heeft. Vanaf 1945 had hij echter de Amerikaanse nationaliteit. Mann schreef onder meer Buddenbrooks (1901), De dood in Venetië (1912) en De Toverberg (1924). Mann ontving in 1929 de Nobelprijs voor Literatuur. Tijdens het Naziregime woonde hij in Zwitserland en later de Verenigde Staten. Vanuit de VS was hij een van de grootste Duitse vechters tegen het fascisme.
Mann ging naar het gymnasium en verliet deze in 1894. Aangezien zijn beroep erg saai was besloot hij te gaan schrijven en publiceerde dat jaar zijn eerste boek. Hierna zou hij naar Italië reizen, waar hij veel inspiratie opdeed voor zijn boeken. Andere inspiratie haalde hij uit een behandelingscentrum in Davos, toen hij aan tuberculose leed. Al rond 1930 sprak Mann zich uit tegen het nationaalsocialisme. Zijn kinderen en vrouw verlieten Duitsland in 1933, bij zelf in 1936. Net als veel andere schrijvers, zoals Hermann Hesse, ging men in het neutrale Zwitserland wonen. Eind 1938 vertrok hij naar de VS en sprak zich regelmatig uit tegen het Naziregime in Duitsland. Hier verkreeg hij de Amerikaanse nationaliteit. In 1952 keerde hij terug naar Zwitserland. In Europa werd hij warm onthaald. Hierna trok hij zich eigenlijk terug. Tijdens een vakantie in Noordwijk aan Zee in 1955 werd trombose geconstateerd. Een paar maanden later zou hij overlijden.
Na de dood van Mann zijn verschillende van zijn dagboeken gepubliceerd. In zijn dagboeken is onder meer te lezen dat hij homoseksuele gevoelens had. Mann worstelde hier zelf erg mee, aangezien het voor de buitenwereld geheim moest blijven maar van binnen bleef branden. De dagboeken tussen 1922 en 1932 zijn nog altijd spoorloos. Vermoedelijk zijn deze vernietigt vanwege de homoseksuele inhoud.