Historisme (Architectuur): verschil tussen versies
k (→Inleiding) |
k (→Inleiding) |
||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Door de nieuwe [[Technologie|technische]] mogelijkheden in de bouw met [[gietijzer]] en [[cement]] en baksteen kon vrijwel alles. Maar de gebouwen van het historisme zijn geen getrouwe kopieën van de originele gebouwen uit de eeuwen ervoor, maar ze zijn vaak vergroot en hebben vaak dezelfde uitdrukkingsvormen. Alle klassieke stijlen werden desgewenst gemengd, zodat je een soort 'catalogusarchitectuur' kreeg. De oudere stijlen kregen zo bepaalde waarden mee, die door hergebruik van de symbolen van de stijl van toen aan de nieuwbouw van 19e eeuw zijn doorgegeven. Het [[Rijksmuseum Amsterdam|Rijksmuseum]] in [[Amsterdam]] van architect [[Pierre Cuypers]] is een voorbeeld van de gebouwen die op dezelfde manier zijn ontworpen en ingericht (zie ook [[neogotiek]]). |
Door de nieuwe [[Technologie|technische]] mogelijkheden in de bouw met [[gietijzer]] en [[cement]] en baksteen kon vrijwel alles. Maar de gebouwen van het historisme zijn geen getrouwe kopieën van de originele gebouwen uit de eeuwen ervoor, maar ze zijn vaak vergroot en hebben vaak dezelfde uitdrukkingsvormen. Alle klassieke stijlen werden desgewenst gemengd, zodat je een soort 'catalogusarchitectuur' kreeg. De oudere stijlen kregen zo bepaalde waarden mee, die door hergebruik van de symbolen van de stijl van toen aan de nieuwbouw van 19e eeuw zijn doorgegeven. Het [[Rijksmuseum Amsterdam|Rijksmuseum]] in [[Amsterdam]] van architect [[Pierre Cuypers]] is een voorbeeld van de gebouwen die op dezelfde manier zijn ontworpen en ingericht (zie ook [[neogotiek]]). |
||
| − | In tegenstelling tot het functionalisme, dat afstand nam van het sierlijke en richting eenvoud ging, was het historisme bijna te omschrijven als stijlverwarring. Historicisme was wijdverbreid in heel Europa. Een parallel is het postmodernisme uit de jaren |
+ | In tegenstelling tot het functionalisme, dat afstand nam van het sierlijke en richting eenvoud ging, was het historisme bijna te omschrijven als stijlverwarring. Historicisme was wijdverbreid in heel Europa. Een parallel is het [[postmodernisme]] uit de jaren 1960. |
Zo ontstonden er verschillende neostijlen, zoals: |
Zo ontstonden er verschillende neostijlen, zoals: |
||
Versie van 19 jul 2022 13:14
,_Centraal_Station_--_2015_--_7265.jpg)
Historisme of eclecticisme is een veelgebruikte term voor een Europese architecturale stroming die eerdere stijlen nabootste. In Europa bloeide het in de periode ca. 1820 - 1900.
Inleiding
Door de nieuwe technische mogelijkheden in de bouw met gietijzer en cement en baksteen kon vrijwel alles. Maar de gebouwen van het historisme zijn geen getrouwe kopieën van de originele gebouwen uit de eeuwen ervoor, maar ze zijn vaak vergroot en hebben vaak dezelfde uitdrukkingsvormen. Alle klassieke stijlen werden desgewenst gemengd, zodat je een soort 'catalogusarchitectuur' kreeg. De oudere stijlen kregen zo bepaalde waarden mee, die door hergebruik van de symbolen van de stijl van toen aan de nieuwbouw van 19e eeuw zijn doorgegeven. Het Rijksmuseum in Amsterdam van architect Pierre Cuypers is een voorbeeld van de gebouwen die op dezelfde manier zijn ontworpen en ingericht (zie ook neogotiek).
In tegenstelling tot het functionalisme, dat afstand nam van het sierlijke en richting eenvoud ging, was het historisme bijna te omschrijven als stijlverwarring. Historicisme was wijdverbreid in heel Europa. Een parallel is het postmodernisme uit de jaren 1960.
Zo ontstonden er verschillende neostijlen, zoals:
Aan het begin van de 20e eeuw kwam de jugendstil er tussendoor. Ook kwam in Nederland, het rationalisme van Hendrik Petrus Berlage en het traditionalisme.
"Lelijke stijl"
De architectuur van de tweede helft van de twintigste eeuw wordt door critici ook wel de "lelijke stijl" genoemd. Het had eigenlijk niets origineels en vernieuwends. Tegenwoordig wordt het gezien als een reactie op de vele veranderingen die toen plaats vonden. Eigenlijk is het een uiting van conservatisme, dingen bij het oude willen laten, nationale trots.
Bij het Eclecticisme dat rond 1900 plaatsvind is er sprake van de vrije combinatie van elementen (onderdelen) van verschillende historische stijlen of stromingen in één gebouw. Men begint zich hiermee voorzichtig af te zetten van het historisme. Veel tram- en treinstationsgebouwen uit die tijd hebben deze iets vernieuwende stijl.