Hara Kiri: verschil tussen versies
(Betere, juistere uitleg over harakiri...) |
(samoerai correct geschreven en koppeling...) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | '''Harakiri''' is de oneerbiedige naam voor een oud [[zelfmoord]]-ritueel uit [[Japan]]. Het woord wordt vooral in de westerse wereld gebruikt. De eigenlijke (eervolle) naam ervoor is '''seppuku'''. Met een ''tanto'', een traditionele dolk, staken ze zichzelf in de onderbuik (de ''hara'') om die dan vervolgens zelf open te snijden (''kiri''). Iemand die achter hun stond, hakte met een zwaard dan het hoofd eraf, liefst nog voordat de zelfmoordpleger een pijnlijke kreet slaakte. Dit om zijn eer hoog te houden. '''Seppuku''' pleegden |
+ | '''Harakiri''' is de oneerbiedige naam voor een oud [[zelfmoord]]-ritueel uit [[Japan]]. Het woord wordt vooral in de westerse wereld gebruikt. De eigenlijke (eervolle) naam ervoor is '''seppuku'''. Met een ''tanto'', een traditionele dolk, staken ze zichzelf in de onderbuik (de ''hara'') om die dan vervolgens zelf open te snijden (''kiri''). Iemand die achter hun stond, hakte met een zwaard dan het hoofd eraf, liefst nog voordat de zelfmoordpleger een pijnlijke kreet slaakte. Dit om zijn eer hoog te houden. '''Seppuku''' pleegden [[samoerai]] wanneer ze verloren in de strijd of op een andere manier hadden gefaald om te doen wat ze van hun meester, de [[keizer]] van [[Japan]], moesten doen. |
Een samurai stierf namelijk nog liever dan de schande van verliezen te voelen - ze waren erg trots, ijverig en trouw. |
Een samurai stierf namelijk nog liever dan de schande van verliezen te voelen - ze waren erg trots, ijverig en trouw. |
||
Huidige versie van 22 jun 2019 om 22:13
Harakiri is de oneerbiedige naam voor een oud zelfmoord-ritueel uit Japan. Het woord wordt vooral in de westerse wereld gebruikt. De eigenlijke (eervolle) naam ervoor is seppuku. Met een tanto, een traditionele dolk, staken ze zichzelf in de onderbuik (de hara) om die dan vervolgens zelf open te snijden (kiri). Iemand die achter hun stond, hakte met een zwaard dan het hoofd eraf, liefst nog voordat de zelfmoordpleger een pijnlijke kreet slaakte. Dit om zijn eer hoog te houden. Seppuku pleegden samoerai wanneer ze verloren in de strijd of op een andere manier hadden gefaald om te doen wat ze van hun meester, de keizer van Japan, moesten doen. Een samurai stierf namelijk nog liever dan de schande van verliezen te voelen - ze waren erg trots, ijverig en trouw.