Mexicaanse wonder

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.

Mexicaanse arbeiders staan in Mexicali in de rij om in de Amerikaanse staat Californië te werken. In de periode van het Mexicaanse wonder ontstond er ook veel Mexicaanse gastarbeid in de Verenigde Staten.

Het Mexicaanse wonder (Spaans: milagro mexicano) duurde van 1940 tot 1970. In die periode maakte de economie van Mexico een grote groei door. Naast economische groei verbeterden ook de levensomstandigheden in het land. De levensverwachting steeg, het analfabetisme daalde en de gewone Mexicaan kreeg meer geld. Hierdoor werd Mexico ook een welvarender land. De Mexicaanse cultuur werd tijdens deze periode ook wereldwijd bekend. Onder Amerikanen werd Mexico ook een populaire vakantiebestemming.

De economische groei begon tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Geallieerden hadden veel grondstoffen nodig. In Mexico waren veel van die grondstoffen te vinden. In die tijd stond Mexico onder de Institutioneel Revolutionaire Partij (PRI) en was in feite een eenpartijstaat. De PRI was voorstander van een gemengde economie die het beste voor haar bevolking wilde. De Mexicaanse overheid investeerde in de welvaart, maar onderdrukte ook politieke tegenstanders. Het bekendste voorbeeld hiervan is het bloedbad van Tlatelolco in 1968. Ook was de welvaart niet voor iedereen. Een groot deel van de Mexicanen leefden alsnog in armoede.

Aan het Mexicaans wonder kwam begin jaren 1980 een einde. De wereldwijde oliemarkt stortte plotseling in, waardoor Mexico ineens haar belangrijkste vorm van inkomsten kwijt was. Ook had het land een hoge staatsschuld en hoge inflatie. Het Mexicaans wonder wordt vaak vergeleken met het Wirtschaftswunder in Duitsland na de Tweede Wereldoorlog.

Voorgeschiedenis

Het Mexicaans wonder begon onder het presidentschap van Miguel Alemán Valdés. Hij was president van 1946 tot 1952. Toch ligt het begin van het Mexicaans wonder iets eerder.

Na de Mexicaanse Revolutie (1910-1920) kwam de Institutioneel Revolutionaire Partij (PRI) aan de macht. De partij ontstond in 1929 na de moord op president Álvaro Obregón. Oorspronkelijk heette de partij de Nationale Revolutie Revolutiepartij en vervolgens de Partij van de Mexicaanse Revolutie. In 1946 ontstond de huidige naam van de partij. De partij kwam na de revolutie aan de macht en zou Mexico besturen tot aan 2000. Deze periode staat ook wel bekend al de Institutionele Revolutie. Mexico was in feite een eenpartijstaat en een dictator. Er was sprake van onderdrukking, corruptie en verkiezingsfraude. Er bestond geen oppositie in Mexico. Mexico was wel een "dictatuur met camouflage". Het land deed zich niet voor als dictatuur. In plaats van één persoon lag de macht bij één partij.

De PRI wilde de Mexicaanse economisch meer "Mexicaans" maken. Tijdens de 19e eeuw waren de rechten van veel natuurlijke hulpbronnen verkocht aan buitenlandse investeerders en bedrijven. In 1938 besloot de PRI om de oliesector daarom te nationaliseren. Ook werden de spoorwegen genationaliseerd en kwamen er hervorming voor landbezit. Daarnaast had Mexico invoerrechten ingevoerd om de Mexicaanse industrie te helpen. De Institutionele Revolutie staat bekend als een politiek stabiele periode. Toch was er ook politieke onderdrukking en vervolging.