Chromakey: verschil tussen versies
k (Categorie:Televisietechniek verwijderd; Categorie:Televisie toegevoegd met HotCat) |
k |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Green screens compare with Iman Crosson 20110524.png|miniatuur|Acteur Iman Crosdon die Barack Obama naspeelt voor een groen scherm, waarna hij geprojecteerd wordt voor de East Room van het Witte Huis.]] |
[[Bestand:Green screens compare with Iman Crosson 20110524.png|miniatuur|Acteur Iman Crosdon die Barack Obama naspeelt voor een groen scherm, waarna hij geprojecteerd wordt voor de East Room van het Witte Huis.]] |
||
− | '''Chroma key compositing''', of '''chroma keying''' (vrij vertaald: '''kleur versleutelen'''), is een visueel effect- en nabewerkingstechniek voor het samenstellen (lagen) van twee of meer afbeeldingen of videostreams op basis van kleurtinten (chromabereik). De techniek wordt op veel terreinen gebruikt om een achtergrond uit het onderwerp van een foto of video te verwijderen, vooral in de nieuwsuitzendings- , film- en videogamebranche. Hierdoor lijkt het of een [[scène]] zich in een andere omgeving plaats vind. Een kleurbereik (vaak groen of blauw) in de voorgrondbeelden wordt transparant gemaakt, waardoor afzonderlijk gefilmde achtergrondbeeld of een statisch beeld (foto) in de scène kan worden ingevoegd. De chroma keying-techniek wordt vaak gebruikt bij videoproductie en postproductie (nabewerking). Deze techniek wordt ook wel color keying, colour-separation overlay genoemd. Chroma keying kan worden uitgevoerd met achtergronden van elke kleur die uniform (tint van één soort) en duidelijk zijn, maar groene en blauwe achtergronden worden het meest gebruikt omdat deze qua tint het duidelijkst verschillen van welke menselijke huidskleur dan ook. Geen enkel deel van het onderwerp dat wordt gefilmd of gefotografeerd mag de kleur bevatten die als achtergrond is gebruikt. Zit die kleur bijvoorbeeld wél in de kleding, dan zal op die plekken ook het effect zichtbaar worden, terwijl dat niet de bedoeling is. |
+ | '''Chroma key compositing''', of '''chroma keying''' (vrij vertaald: '''kleur versleutelen'''), is een visueel effect- en nabewerkingstechniek voor het samenstellen (lagen) van twee of meer afbeeldingen of videostreams op basis van kleurtinten (chromabereik). De techniek wordt op veel terreinen gebruikt om een achtergrond uit het onderwerp van een foto of video te verwijderen, vooral in de nieuwsuitzendings- , film- en videogamebranche. Hierdoor lijkt het of een [[scène]] zich in een andere omgeving plaats vind. Een kleurbereik (vaak groen of blauw) in de voorgrondbeelden wordt transparant gemaakt, waardoor afzonderlijk gefilmde achtergrondbeeld of een statisch beeld (foto) in de scène kan worden ingevoegd. De chroma keying-techniek wordt vaak gebruikt bij videoproductie en postproductie (nabewerking). Deze techniek wordt ook wel color keying, colour-separation overlay genoemd. Chroma keying kan worden uitgevoerd met achtergronden van elke kleur die uniform (tint van één soort) en duidelijk zijn, maar groene en blauwe achtergronden worden het meest gebruikt omdat deze qua tint het duidelijkst verschillen van welke menselijke huidskleur dan ook. Geen enkel deel van het onderwerp dat wordt gefilmd of gefotografeerd mag de kleur bevatten die als achtergrond is gebruikt. Zit die kleur bijvoorbeeld wél in de kleding, dan zal op die plekken ook het effect zichtbaar worden, terwijl dat niet de bedoeling is. Of juist wel: bijvoorbeeld als [[Harry Potter (personage)|Harry Potter]] met de verdwijnmantel onzichtbaar wordt. Deze mantel heeft dan dezelfde kleur als de achtergrond. Wanneer Harry onder de mantel gaat, lijkt hij uit beeld te verdwijnen. |
Je ziet dit effect dagelijks bij het journaal als de weerman of -vrouw het komende weer uitlegd voor de kaart van Europa of Nederland. Hij of zij wordt als het ware in de kaart geprojecteerd als ze de plekken aanwijst. |
Je ziet dit effect dagelijks bij het journaal als de weerman of -vrouw het komende weer uitlegd voor de kaart van Europa of Nederland. Hij of zij wordt als het ware in de kaart geprojecteerd als ze de plekken aanwijst. |
Versie van 5 apr 2024 15:20
Chroma key compositing, of chroma keying (vrij vertaald: kleur versleutelen), is een visueel effect- en nabewerkingstechniek voor het samenstellen (lagen) van twee of meer afbeeldingen of videostreams op basis van kleurtinten (chromabereik). De techniek wordt op veel terreinen gebruikt om een achtergrond uit het onderwerp van een foto of video te verwijderen, vooral in de nieuwsuitzendings- , film- en videogamebranche. Hierdoor lijkt het of een scène zich in een andere omgeving plaats vind. Een kleurbereik (vaak groen of blauw) in de voorgrondbeelden wordt transparant gemaakt, waardoor afzonderlijk gefilmde achtergrondbeeld of een statisch beeld (foto) in de scène kan worden ingevoegd. De chroma keying-techniek wordt vaak gebruikt bij videoproductie en postproductie (nabewerking). Deze techniek wordt ook wel color keying, colour-separation overlay genoemd. Chroma keying kan worden uitgevoerd met achtergronden van elke kleur die uniform (tint van één soort) en duidelijk zijn, maar groene en blauwe achtergronden worden het meest gebruikt omdat deze qua tint het duidelijkst verschillen van welke menselijke huidskleur dan ook. Geen enkel deel van het onderwerp dat wordt gefilmd of gefotografeerd mag de kleur bevatten die als achtergrond is gebruikt. Zit die kleur bijvoorbeeld wél in de kleding, dan zal op die plekken ook het effect zichtbaar worden, terwijl dat niet de bedoeling is. Of juist wel: bijvoorbeeld als Harry Potter met de verdwijnmantel onzichtbaar wordt. Deze mantel heeft dan dezelfde kleur als de achtergrond. Wanneer Harry onder de mantel gaat, lijkt hij uit beeld te verdwijnen.
Je ziet dit effect dagelijks bij het journaal als de weerman of -vrouw het komende weer uitlegd voor de kaart van Europa of Nederland. Hij of zij wordt als het ware in de kaart geprojecteerd als ze de plekken aanwijst.
Disney gebruikte al een vergelijkbare techniek waarbij live-action acteurs samen met getekende personages in één beeld te zien zijn. Een goed voorbeeld is de film van Mary Poppins. De truuc van dubbele belichting van de film stamt al uit 1898.
Vooruitgang in de computertechnologie heeft het opnemen van beweging in samengestelde opnamen sterk vereenvoudigd.