Boiling Lake: verschil tussen versies
k (Categorie:Dominica verwijderd; Categorie:Geografie van Dominica toegevoegd met HotCat) |
k (Categorie:Nationaal park van Dominica toegevoegd met HotCat) |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | [[ |
+ | [[Bestand:Dominica_Boiling_Lake.jpg|right|300px|miniatuur|Boiling Lake]] |
Het '''Bioling Lake''' ([[Engels]] voor ''kokend meer'') is een meer op het eiland [[Dominica]]. Boiling Lake ligt in het [[nationaal park Morne Trois Pitons]], dat op de [[werelderfgoedlijst]] staat. Boiling Lake ligt 10 kilometer ten oosten van de hoofdstad [[Roseau]]. Boiling Lake krijgt zijn naam doordat het water in het meer kokend. Het is na [[Frying Pan Lake]] in [[Nieuw-Zeeland]] het grootste heetwatermeer ter wereld. |
Het '''Bioling Lake''' ([[Engels]] voor ''kokend meer'') is een meer op het eiland [[Dominica]]. Boiling Lake ligt in het [[nationaal park Morne Trois Pitons]], dat op de [[werelderfgoedlijst]] staat. Boiling Lake ligt 10 kilometer ten oosten van de hoofdstad [[Roseau]]. Boiling Lake krijgt zijn naam doordat het water in het meer kokend. Het is na [[Frying Pan Lake]] in [[Nieuw-Zeeland]] het grootste heetwatermeer ter wereld. |
||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
[[Categorie:Geografie van Dominica]] |
[[Categorie:Geografie van Dominica]] |
||
| + | [[Categorie:Nationaal park van Dominica]] |
||
Huidige versie van 23 mei 2024 om 11:20
Het Bioling Lake (Engels voor kokend meer) is een meer op het eiland Dominica. Boiling Lake ligt in het nationaal park Morne Trois Pitons, dat op de werelderfgoedlijst staat. Boiling Lake ligt 10 kilometer ten oosten van de hoofdstad Roseau. Boiling Lake krijgt zijn naam doordat het water in het meer kokend. Het is na Frying Pan Lake in Nieuw-Zeeland het grootste heetwatermeer ter wereld.
Het meer werd ontdekt in 1870 door Edmund Watt en Henry Alfred Alford Nicholls. In 1875 werd de temperatuur langs de randen van het meer gemeten. Deze was tussen de 82 en 92 graden Celsius. Ze konden het midden van het meer niet meten. Aangezien het water daar kookte moet het meer dan 100 graden Celsius geweest zijn. In 1880 bleek het meer verdwenen te zijn. In plaats van een meer was het nu een fontein van heet water en stoom. Het meer was verdwenen na een uitbarsting. Dit gebeurde ook tussen 2004 en 2005, toen het meer 33 meter daalde. Het meer vulde zichzelf opnieuw na een dag.
Er zijn geen wegen naar het meer. Er is wel een pad van 13 kilometer. Deze weg moet in drie gedeeltes genomen worden en duurt drie dagen. Het pad neemt wandelaars naar een uitzichtpunt over het meer.