Geschiedenis van de psychologie: verschil tussen versies
k |
|||
| (5 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{SSW2025}} | {{SSW2025}} | ||
| − | De '''geschiedenis van de [[psychologie]]''' gaat over hoe mensen door de tijd heen hebben geprobeerd de [[Geest (van de mens)|menselijke geest]] (het psyche) en hun [[gedrag]] te beschrijven, te verklaren en te begrijpen. | + | De '''geschiedenis van de [[psychologie]]''' gaat over hoe mensen door de tijd heen hebben geprobeerd de [[Geest (van de mens)|menselijke geest]] (het [[psyche]]) en hun [[gedrag]] te beschrijven, te verklaren en te begrijpen. |
Heel vroeger werd de studie van de menselijke geest vooral gezien als onderdeel van [[filosofie]] of [[geneeskunde]]. [[Filosoof|Filosofen]] dachten na over hoe mensen [[voelen]] en [[denken]], en [[arts]]en keken naar de [[hersenen]] en [[zenuw]]en. Pas in de 19e eeuw veranderde dit. De Duitse arts [[Wilhelm Wundt]] maakte psychologie een echte [[wetenschap]]. Hij richtte een speciaal [[laboratorium]] op waar hij onderzoek deed en proefjes uitvoerde.<ref>{{Citeer bron |url=https://historianet.nl/wetenschap/wie-was-de-eerste-psycholoog |titel=Wie was de eerste psycholoog? |auteur=Emrah Sütcü |uitgever=Historia |datum=1 oktober 2022 }}</ref> | Heel vroeger werd de studie van de menselijke geest vooral gezien als onderdeel van [[filosofie]] of [[geneeskunde]]. [[Filosoof|Filosofen]] dachten na over hoe mensen [[voelen]] en [[denken]], en [[arts]]en keken naar de [[hersenen]] en [[zenuw]]en. Pas in de 19e eeuw veranderde dit. De Duitse arts [[Wilhelm Wundt]] maakte psychologie een echte [[wetenschap]]. Hij richtte een speciaal [[laboratorium]] op waar hij onderzoek deed en proefjes uitvoerde.<ref>{{Citeer bron |url=https://historianet.nl/wetenschap/wie-was-de-eerste-psycholoog |titel=Wie was de eerste psycholoog? |auteur=Emrah Sütcü |uitgever=Historia |datum=1 oktober 2022 }}</ref> | ||
| + | |||
| + | == Klassieke oudheid == | ||
| + | Rond 1550 voor Christus werd al in een van de oudste medische documenten, de Egyptische ''[[Ebers Papyrus]]'', geschreven over vormen van [[waanzin]] die wij vandaag de dag [[depressie]] zouden noemen.<ref>{{Citeer bron |url=https://www.dbnl.org/tekst/_gid001200901_01/_gid001200901_01_0073.php |titel=Ultieme fantasieën: de evolutiepsychiatrie en haar beperkingen| auteur=Pieter R. Adriaens |uitgever=De Gids |datum=2009 }}</ref> Depressie werd in dit document beschreven als [[hartziekte]] in plaats van een [[geestelijke stoornis]].<ref>{{en}} {{Citeer bron |url=https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-642-37216-2_1 |titel=Bipolar Disorder |auteur=Kostas N. Fountoulakis |uitgever=Springer |datum=14 november 2014 }}</ref> Zo stond er bijvoorbeeld over boosheid en verdriet:<ref>{{en}} {{Citeer bron |url=https://psychiatryonline.org/doi/10.1176/appi.ajp.2013.13070860 |titel=When Affective Disorders Were Considered to Emanate From the Heart: The Ebers Papyrus |auteur=Rami Bou Khalil & Sami Richa|uitgever=American Journal of Psychiatry |datum=1 maart 2014 }}</ref> {{Citaat|"Wanneer het hart bedroefd is, dan is het de ziekelijkheid van het hart, of de vaten van het hart zijn gesloten in zoverre dat ze niet herkenbaar zijn onder uw hand. [...] Wanneer zijn hart leed is aangedaan en verdriet heeft ervaren, dan is zijn hart gesloten en is er duisternis in zijn lichaam vanwege de woede die zijn hart opeet."}} | ||
| + | In het [[oude Griekenland]] onderscheidde de Griekse filosoof [[Plato]] rond 390 v.Chr. vier stappen in hoe mensen [[kennis]] zouden verkrijgen. Hij geloofde dat alle kennis al van tevoren in de [[ziel]] aanwezig is en door ervaring opnieuw naar boven kan worden gehaald. Ook maakte hij een verschil tussen wat we [[waarnemen]] en de echte [[werkelijkheid]]. Volgens Plato kunnen onze zintuigen ons soms bedriegen en is de echte werkelijkheid alleen te begrijpen door na te denken en verder te kijken dan wat we direct zien of ervaren. Rond 350 v.Chr. schreef [[Aristoteles]], een leerling van Plato, een filosofisch boek over de ziel, genaamd ''[[De Anima]]'' (''Over de ziel''). In dit boek maakte hij voor het eerst een duidelijk verschil tussen psychologie en filosofie. Hij onderzocht hoe de ziel en het lichaam met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden. Aristoteles dacht dat de ziel de kracht is die het leven in het lichaam brengt. Hij verdeelde de ziel in drie delen: het deel dat zorgt voor [[groei]] en [[Voeding (eten)|voeding]], het deel dat zorgt voor [[voelen]] en [[bewegen]], en het deel dat zorgt voor [[denken]] en [[begrijpen]]. | ||
== Bronnen == | == Bronnen == | ||
Huidige versie van 3 jan 2025 om 20:53
|
Een gebruiker doet met dit artikel mee aan de SuperSchrijfwedstrijd 2025. Dat betekent dat iemand graag zelf aan dit artikel wil werken. Gelieve dit artikel dus niet te bewerken! Bedankt voor je begrip! |
De geschiedenis van de psychologie gaat over hoe mensen door de tijd heen hebben geprobeerd de menselijke geest (het psyche) en hun gedrag te beschrijven, te verklaren en te begrijpen.
Heel vroeger werd de studie van de menselijke geest vooral gezien als onderdeel van filosofie of geneeskunde. Filosofen dachten na over hoe mensen voelen en denken, en artsen keken naar de hersenen en zenuwen. Pas in de 19e eeuw veranderde dit. De Duitse arts Wilhelm Wundt maakte psychologie een echte wetenschap. Hij richtte een speciaal laboratorium op waar hij onderzoek deed en proefjes uitvoerde.[1]
Klassieke oudheid
Rond 1550 voor Christus werd al in een van de oudste medische documenten, de Egyptische Ebers Papyrus, geschreven over vormen van waanzin die wij vandaag de dag depressie zouden noemen.[2] Depressie werd in dit document beschreven als hartziekte in plaats van een geestelijke stoornis.[3] Zo stond er bijvoorbeeld over boosheid en verdriet:[4]
|
"Wanneer het hart bedroefd is, dan is het de ziekelijkheid van het hart, of de vaten van het hart zijn gesloten in zoverre dat ze niet herkenbaar zijn onder uw hand. [...] Wanneer zijn hart leed is aangedaan en verdriet heeft ervaren, dan is zijn hart gesloten en is er duisternis in zijn lichaam vanwege de woede die zijn hart opeet." |
|
In het oude Griekenland onderscheidde de Griekse filosoof Plato rond 390 v.Chr. vier stappen in hoe mensen kennis zouden verkrijgen. Hij geloofde dat alle kennis al van tevoren in de ziel aanwezig is en door ervaring opnieuw naar boven kan worden gehaald. Ook maakte hij een verschil tussen wat we waarnemen en de echte werkelijkheid. Volgens Plato kunnen onze zintuigen ons soms bedriegen en is de echte werkelijkheid alleen te begrijpen door na te denken en verder te kijken dan wat we direct zien of ervaren. Rond 350 v.Chr. schreef Aristoteles, een leerling van Plato, een filosofisch boek over de ziel, genaamd De Anima (Over de ziel). In dit boek maakte hij voor het eerst een duidelijk verschil tussen psychologie en filosofie. Hij onderzocht hoe de ziel en het lichaam met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden. Aristoteles dacht dat de ziel de kracht is die het leven in het lichaam brengt. Hij verdeelde de ziel in drie delen: het deel dat zorgt voor groei en voeding, het deel dat zorgt voor voelen en bewegen, en het deel dat zorgt voor denken en begrijpen.
Bronnen
- https://www.ou.nl/-/pb1012_geschiedenis-van-de-psychologie
- https://historianet.nl/wetenschap/wie-was-de-eerste-psycholoog
- https://www.sg.uu.nl/artikelen/2011/03/een-kleine-geschiedenis-van-de-psychologie
- https://www.vppk.be/wp-content/uploads/2017/03/Geschiedenis_van_de_Psychologie.pdf
- ↑ Wie was de eerste psycholoog? Emrah Sütcü. Historia (1 oktober 2022).
- ↑ Ultieme fantasieën: de evolutiepsychiatrie en haar beperkingen Pieter R. Adriaens. De Gids (2009).
- ↑ (en) Bipolar Disorder Kostas N. Fountoulakis. Springer (14 november 2014).
- ↑ (en) When Affective Disorders Were Considered to Emanate From the Heart: The Ebers Papyrus Rami Bou Khalil & Sami Richa. American Journal of Psychiatry (1 maart 2014).