Videoband
Een videoband is een soort van grote cassetteband, waarmee video's en films konden worden afgespeeld. Je kon ook televisieprogramma's opnemen met een videoband of andere dingen ermee filmen via een camera. De videoband is de voorloper van de DVD. De meest bekende vorm was de VHS-band (VHS = Video Home System).
Tegenwoordig worden videobanden vrij weinig gebruikt. De meeste mensen zijn overgestapt op de DVD of kijken online (video-on-demand). Toch werken sommige bewakingscamera's nog op videobanden.
Hoe werkt het?
Een videoband is een grote dikke zwarte plastic schrijf. Aan de bovenkant is vaak een een doorzichtig gedeelte, waardoor je de filmrol kan zien. Aan de onderkant zijn twee witte gaten. Deze gaten zijn voor de videospeler of televisie. In de videoband zit de filmrol die vastzit aan twee witte rollen. Deze twee witte rollen hebben elk een gat aan de onderkant van de schrijf.
Voor het afspelen van videoband is een videospeler nodig. Dit is een apart apparaat, wat aangesloten zit aan je televisie. Andere televisies hebben een ingebouwde videospeler, waardoor geen apart apparaat nodig is. Voor het afspelen van een videoband moest men de band in de opening van het apparaat doen. De gaten moesten hierbij aan de onderkant zitten. De videospeler begon vervolgens aan de twee witte rollen te draaien. Hierdoor kon de film worden afgespeeld of teruggespoeld. Na (of voor) het bekijken moest men de film helemaal terugspoelen. Zodra de film eenmaal is bekeken, moest deze helemaal worden teruggespoeld. Pas dan kan met de videoband opnieuw bekijken.
Videospelers hebben ook een speciale opname knop. Hiermee konden televisieprogramma's worden opgenomen, aangezien je er bijvoorbeeld niet was. Als je twee televisies had, kon je hierdoor ook een programma bekijken wat op hetzelfde moment werd uitgezonden als iets anders. Op deze manier kon men het programma terugkijken, wanneer je wilde. Hiervoor had je lege videobanden nodig die je kon kopen bij een speciale winkel.
Er zijn ook videocamera's die op videobanden werkten. Hierdoor kon men toentertijd speciale momenten vastleggen, zoals verjaardagen, vakanties en trouwerijen. De konden eventueel ook een andere videoband worden overgezet die groot genoeg was voor het apparaat. Aangezien weinig mensen nog een videospeler hebben, worden videobanden vaak gedigitaliseerd. De beelden worden dan overgezet op een DVD of in een digitale ruimte. Videobanden hebben namelijk een korte levensduur en de filmrol kan na verloop van tijd vergaan. Speciale momenten van vroeger kunnen hierdoor verloren gaan.
Oudere bewakingscamera's werken meestal nog op videobanden. Om kosten te besparen worden de beelden na verloop van tijd gewist. Hierdoor kan men de banden opnieuw gebruiken.
Formaten
- VHS / S-VHS. De meest bekende banden zijn VHS (en later S-VHS).
- VHS-C / S-VHS-C. Een kleinere versie van de VHS-band.
- Video8 / Hi8 / Digital8. Eén soort bandje, maar met analoge en digitale varianten.
- Mini-DV / Mini-HDV.
Daarnaast had je
- U-Matic
- Betamax
- VCR
- Video2000
- Betacam
U-Matic
Betamax t.o.v. VHS
VCR videocassetteband
Video2000 of VCC band
Betacam betamax tapes
Betamax camcorder (camerarecorder)
Problemen
De videobanden hadden een aantal problemen:
- Na enkele jaren konden de videobanden onbruikbaar worden. De filmrol of een ander onderdeel kon beschadigd raken. Hierdoor kon je de videoband niet terug bekijken. Hoe vaker je de videoband bekijken, hoe meer slijtage de band opliep.
- Ook konden de beelden zelf verslechteren. De beelden bleven op de videoband door middel van magnetisme. Na verloop van tijd kon dit losraken, waardoor delen van de videoband verdwenen.
- Tegenwoordig zijn er ook weinig videospelers. De videoband werd tijdens de jaren 2000 vervangen door de DVD. Hierdoor worden er steeds minder videospelers gemaakt, waardoor je de videoband niet kan afspelen.