Spreeuwachtigen
| Spreeuwachtigen Sturnidae | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Leefgebied | Europa, Azië en Afrika, maar ook uit Noord-Australië en de eilanden van de tropische Stille Oceaan | ||
| Leefomgeving | divers | ||
| Behoort tot de | Zangvogels, Vogels | ||
| |||
Spreeuwachtigen zijn kleine tot middelgrote zangvogels uit de familie Sturnidae. De Sturnidae zijn genoemd naar de soort Sturnus, die op zijn beurt is afgeleid van het Latijnse woord voor spreeuw, sturnus. Veel Aziatische soorten, vooral de grotere, worden mynas genoemd, en veel Afrikaanse soorten staan bekend als glanzende spreeuwen vanwege hun iriserende verenkleed. Spreeuwen komen oorspronkelijk uit Europa, Azië en Afrika, maar ook uit Noord-Australië en de eilanden van de tropische Stille Oceaan. Verschillende Europese en Aziatische soorten zijn geïntroduceerd in deze gebieden, evenals in Noord-Amerika, Hawaï en Nieuw-Zeeland, waar ze over het algemeen strijden om woongebieden met inheemse vogels en als invasieve soorten worden beschouwd. De spreeuwsoort die bij de meeste mensen in Europa en Noord-Amerika bekend is, is de gewone spreeuw, en in een groot deel van Azië en de Stille Oceaan komt de gewone myna inderdaad veel voor.
Spreeuwen hebben sterke voeten, hun vlucht is sterk en direct, en ze zijn erg gezellig . Hun voorkeurshabitat is een redelijk open land en ze eten insecten en fruit . Verschillende soorten leven rond menselijke bewoning en zijn in feite alleseters . Veel soorten zoeken naar prooien, zoals larven, door "open-bill sonderen", dat wil zeggen door de snavel met geweld te openen nadat deze in een spleet is gestoken, waardoor het gat wordt vergroot en de prooi wordt blootgelegd; dit gedrag wordt aangeduid met het Duitse werkwoord zirkeln. Het verenkleed van veel soorten is typisch donker met een metaalachtige glans. De meeste soorten nestelen in holen en leggen blauwe of witte eieren .
Spreeuwen hebben diverse en complexe vocalisaties (geluiden) en staan erom bekend geluiden uit hun omgeving in hun eigen oproepen op te nemen, inclusief auto-alarmen en menselijke spraakpatronen. De vogels kunnen bepaalde individuen herkennen aan hun roep en zijn het onderwerp van onderzoek naar de evolutie van de menselijke taal.
Ze eten meestal fruit en insecten. Veel spreeuwen consumeren ook nectar.