Mathieu van der Poel
Mathieu van der Poel | |||||||
Mathieu van der Poel in 2015 | |||||||
Persoonlijke informatie | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Nationaliteit | Nederlandse | ||||||
Geboren | 19 januari 1995 | ||||||
Geboren te | Kapellen, België | ||||||
Lengte | 184 cm | ||||||
Gewicht | 75 kg | ||||||
Specialisme | Veldrijden | ||||||
Prestaties | |||||||
| |||||||
Portaal Sport |
Mathieu van der Poel (Kapellen, 19 januari 1995) is een zeer talentvolle – en ook succesvolle – Nederlandse veldrijder, die meermaals wereldkampioen bij de eliterenners is geworden, maar ook succes boekt op de weg. Zo won hij "klassiekers" als de Amstel Gold Race en de Ronde van Vlaanderen. Hij is de zoon van Adrie van der Poel, die ook een keer wereldkampioen veldrijden werd, en de kleinzoon van Raymond Poulidor, die drie keer net naast de overwinning in de Ronde van Frankrijk greep en daarom de bijnaam Eeuwige Tweede kreeg.
Heerser in het veld
Gezien de manier waarop Mathieu van der Poel momenteel "huishoudt" in het veldrijden lijkt zijn talent dat van zijn vader zelfs te overtreffen, want die was veel minder dominant. Het is zelfs zo dat Mathieu op dit ogenblik "heerst". Hij wint eigenlijk zowat alles wat er te winnen valt. Steeds is hij zijn grote concurrent, de Belg Wout van Aert, te vlug af. Denk nu niet dat hij dat kan doen omdat er nauwelijks tegenstand is, want de cross wordt sinds jaar en dag beheerst door oersterke Belgen. Nu ja, tegenwoordig vooral vanaf plaats twee dan.
De beste, maar niet altijd wereldkampioen
Niet dat het niet een keer mis kan gaan. In 2016 tijdens het WK veldrijden bijvoorbeeld. Toen haakte op een ongelukkig moment het stuur van Van Aert in het voorwiel van Mathieu. Per ongeluk natuurlijk, maar Van der Poel was meteen uit zijn ritme en kwam er ook niet meer in. Hij werd pas vijfde en haalde dus niet eens het podium, of wilde het niet meer halen. "Ik kwam hier voor goud", zo sprak hij na afloop teleurgesteld.
Tijdens het WK in 2017 bouwde Matje steeds aan wat een beslissende voorsprong leek, maar telkens – tot viermaal toe – werd hij teruggeslagen door een lekke band. Zijn concurrent Van Aert had kennelijk een betere bandenkeuze gemaakt en reed slechts één keer lek.
Een jaar later kon Van der Poel in Valkenburg opnieuw geen wereldkampioen worden. Hij heerste dat seizoen als nooit tevoren, maar juist toen het erop aankwam ging het weer fout. Geen domme pech dit keer, maar – zo leek het – mentale malheur. Hij behaalde slechts brons, waar goud vanzelfsprekend leek. Niet dat het seizoen daardoor mislukt was, want met 32(!) overwinningen evenaarde hij het record van de Belgische veldritlegende Roland Liboton.
Wereldtop in drie disciplines
Naast zijn successen als veldrijder werd Van der Poel in 2018 ook Nederlands kampioen op de weg. Dat niet alleen: hij veroverde dat jaar ook nog de Nederlandse titel in het mountainbiken. Zodoende behaalde hij dat jaar een unieke hattrick: NK veldrijden, NK op de weg en NK mountainbiken.
2019
In 2019, vier jaar na zijn eerste wereldtitel, lukte het Van der Poel dan toch opnieuw om wereldkampioen veldrijden te worden. In het Deense Bogense bleef hij de Belgische titelhouder Van Aert ruim voor. Aan het einde van dat jaar werd hij in het Italiaanse Silvelle ook voor de derde opeenvolgende keer Europees kampioen veldrijden.
Na zijn wereldtitel in het veld reed Van der Poel in 2019 voor het eerst enkele voorjaarskoersen op de weg. Hij was meteen succesvol met een vierde plaats in de Ronde van Vlaanderen, en winst in Dwars door Vlaanderen en de Brabantse Pijl. Deze prestaties werden evenwel nog overtroffen door zijn overwinning in de klassieker de Amstel Gold Race. Hier presteerde hij het schier onmogelijke door in de laatste kilometers een achterstand op de koplopers van bijna een minuut goed te maken en vervolgens naar de zege te sprinten.
Tijdens de zomer van 2019 reed Van der Poel verschillende wedstrijden op de mountainbike. Hij werd in juli Europees kampioen in het Tsjechische Brno. Op het WK op de weg gold Van der Poel als de grote favoriet. In de eindfase van de onder barre weersomstandigheden verreden koers maakte hij deel uit van een kopgroep, maar bevangen door de kou of als gevolg van een zogeheten hongerklop, viel hij plotseling stil. Hij zakte terug en finishte uiteindelijk als 43e op bijna 11 minuten van de winnaar, de Deen Mads Pedersen.
2020
Op een loodzwaar parcours in het Zwitserse Dübendorf, dat door regen en storm nog zwaarder was dan werd verwacht, greep Matje in 2020 voor de derde keer de wereldtitel veldrijden bij de elite. Bij de start nam hij meteen de kop en daarna breidde hij zijn voorsprong gestaag uit. Aan de finish had hij een marge van 1 minuut 20 opgebouwd op de nummer 2, de verrassende Brit Tom Pidcock. De eerste Belg, Toon Aerts, die zichzelf nog een goede kans op de titel had toegedicht, finishte als derde op bijna 2 minuten.
In augustus 2020 werd Van der Poel voor de tweede keer in zijn carrière Nederlands kampioen op de weg. Twee maanden later won hij ook de Ronde van Vlaanderen, die vanwege de coronapandemie uitgesteld was. In een sprint met twee klopte hij zijn rivaal uit het veldrijden, Wout van Aert.
2021
Op het WK veldrijden 2021, dat in het Belgische Oostende werd gehouden, waren zoals verwacht Van der Poel en Van Aert de grote favorieten. De twee sloegen direct een gat met de rest, maar in de tweede ronde moest ook Van der Poel een gaatje laten. Toen hij ook nog eens ten val kwam, leek de strijd al vroegtijdig beslist, maar hij bleef knokken en kon op en over Van Aert gaan toen die lek reed. Even leek de Belg terug te kunnen komen, maar Van der Poel was te sterk en reed steeds verder weg. Met een voorsprong van 37 seconden op Van Aert passeerde hij de meet.
In het voorjaar won Van der Poel de semiklassieker Strade Bianche door wereldkampioen Alaphilippe en Tourwinnaar Bernal in de finale ruim achter zich te laten. In de Ronde van Vlaanderen werd hij tweede nadat hij in de sprint geklopt werd door de Deen Kasper Asgreen. Tijdens de Tour de France maakte Van der Poel opnieuw indruk door de tweede etappe te winnen en enkele dagen in de gele leiderstrui te rijden. Hij verliet de Tour echter al na een week met het oog op zijn voorbereiding op de olympische mountainbikewedstrijd. Maar zijn droom om goud te winnen in Japan vervloog al in de eerste ronde nadat hij over de kop ging. Twee ronden voor het einde gaf hij ten slotte gedesillusioneerd op.
2022
Een slepende rugblessure, waarschijnlijk opgelopen door zijn val bij de olympische MTB-wedstrijd, zette definitief een streep door Van der Poels veldritseizoen 2021/22. Uiteindelijk maakte hij zijn wederoptreden met een derde plaats in Milaan-Sanremo. Enkele weken later won hij voor de tweede keer de Ronde van Vlaanderen. Begin mei schreef hij de eerste etappe van de Giro d'Italia op zijn naam en droeg hij ook een paar dagen de roze leiderstrui. In de Tour kende hij minder succes en gaf hij op tijdens de elfde etappe.
2023
Begin 2023 won Van der Poel voor de vijfde keer het wereldkampioenschap veldrijden. In het Nederlandse Hoogerheide klopte hij zijn rivaal Van Aert in een sprint met twee. Op de weg won hij de klassiekers Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix. In de zomer voegde hij daar nog de wereldtitel in het Schotse Glasgow aan toe. Van der Poel reed er alleen weg op meer dan 20 kilometer van de streep en hield stand, ondanks een valpartij in een gladde bocht. Zo werd hij de eerste renner ooit die zowel wereldkampioen in het veld als op de weg is geweest.
Palmares
Overwinningen
Prestaties
Een gedetailleerd overzicht van Van der Poels prestaties is via onderstaande links te bekijken.