Klank

Klank is een ander woord voor een bepaald geluid. We hebben drie soorten klanken:

Kort, lang vloeiend en iets er tussenin, zoals krassend, krakend, hakkelend.

Dieren- of natuurgeluiden kun je in die drie groepen klanken indelen:

Kort

Tok - tik - waf - woef - stap - plons - blob - tsjak

Lang vloeiend

Sssss (sissend) - boeoe (loeiend) - laaaa - pfffuuu (fluitend) - jankend - huilend - benggggg - zoemmmmm (zoemend)

Iets er tussen in

Kraa-kraa (kassend) - tjilpend - mè-è-è (hakkelend) - grrrr (grommend) - brrr (brommend), roffelend, zagend

Met letterklanken zoals hierboven kunnen we de dieren- en natuurgeluiden (klanken) nabootsen. Een klinker (a, e, i, o en u) kan ook kort (à) of lang (áá) klinken. Dat wordt medebepaald door de medeklinkers.

Bij muziekinstrumenten kun je een vergelijkbare indeling maken. Slaginstrumenten hebben voornamelijk een korte klank, hoewel een bekken of een gong lang door kan klinken. Snaarinstrumenten kun je kort tokkelen of lang aanstrijken. Ook blaasinstrumenten kun je kort of lang aanblazen met lucht.

Klankkleur

Er is echter nog een verschil binnen de muziekinstrumenten en diergeluiden. Een kleine trom en een grote trom klinken beide kort, maar de kleine trom klinkt hoger dan de grote trom, die ook nog eens dof klinkt. Een woodblock klinkt nog hoger en feller. Dit noem je de klankkleur. Daarom heb je dus ook verschil tussen een viool en een contrabas. De klankkleur heeft dus ook iets te maken met de toonhoogte en de felheid of schelheid van de klank. Een fluit klinkt anders dan een trompet.

De menselijke stem heeft ook zo'n verschil. Een meisjesstem is vaak hoger dan een jongensstem. Ook heb je verschillen tussen vrouwen- en mannenstemmen. Daarom heb je in een koor verschillende zangstemmen.