Hammurabi
Hammurabi | |
---|---|
Hammurabi en Sjamasj | |
Naam voluit | Hammurabi of Hammoerabi (Akkadische vorm van het Amoritische Ammurāpi, "verwant genezer") |
Geboren | ca. 1810 v.Chr. |
Geboren te | Babylon |
Overleden | ca. 1750 v.Chr. |
Overleden te | Babylon |
Functie | zesde koning van Babylon |
Aantreden | 1792 v.Chr. |
Aftreden | 1750 v.Chr. |
Voorganger | Sin-muballit (Babylon)
Rim-Sin (Larsa) Zimri-Lim (Mari) Ibalpiel II (Ešnunna) |
Opvolger | Samsu-iluna |
Functie(s) | |
zesde koning van Babylon Koning van Soemer | |
Portaal Politiek |
Hammurabi was de zesde koning van Babylon en de stichter van het Oud-Babylonische Rijk. Hij regeerde tussen 1792 en 1750 voor Christus. In die tijd wist hij heel Mesopotamië te veroveren. Hij werd vooral bekend om zijn wetten, die opgeschreven zijn in de Codex Hammurabi. Het zijn de oudste geschreven wetten.
Toen Hammurabi koning werd voerden de tientallen stadstaten van Soemer (De regio van Zuid-Mesopotamië) vaak oorlog. In de regio lagen vier koninkrijken: Esjnoenna in het noorden, Babylonië in het midden, Larsa in het zuiden, en Elam in het oosten.
Leven
Hammurabi besteedde de eerste jaren van zijn heerschappij aan de stad Babylon, bijvoorbeeld door het verstevigen van de stadsmuur en uitbreiden van de tempels. In 1766 v.Chr. viel Elam het koninkrijk Esjnoenna binnen. Elam hoopte hiermee Larsa en Babylonië uit te lokken, maar Hammurabi sloot een verbond met de koning van Larsa en viel Elam binnen. Hammurabi bleek een geniale aanvoerder en veroverde Elam en Esjnoenna. Hij was echter boos dat de koning van Larsa zo weinig had gedaan in de oorlog en viel Larsa ook binnen. Vervolgens breidde hij zijn nieuwe Oud-Babylonische Rijk uit in het noorden met de steden Mari en zelfs Assoer, de hoofdstad van Assyrië.
Hammurabi stierf in 1750 v.Chr. In de Bijbel wordt Hammurabi ook genoemd, onder de naam Amrafel.
Wetten
In 1901 is in de stad Susa in Elam een pillaar opgegraven, met daarop 282 wetten. De pillaar staat nu in het Louvre in Parijs. Door onderzoek werd bekend dat de wetten van koning Hammurabi waren. De wetten gaan over veel onderwerpen, zoals landbouw, diefstal, en de positie van de vrouw. Ze staan ook bekend om hun strengheid.
Een voorbeeld van zo'n strenge wet is deze: "Heeft een bouwmeester een huis gebouwd dat instort, en de bewoner wordt daarbij gedood, dan zal die bouwmeester gedood worden; wordt de zoon van de bewoner gedood, dan zal de zoon van de bouwmeester gedood worden."
De wetten gaven ons een goede inkijk in het leven in die tijd.