Haar naam was Sarah (film)
Haar naam was Sarah is een Franse film uit 2010. De film is een verfilming van het boek Haar naam was Sarah van Tatiana de Rosnay.
Verhaal
1942
Sarah Starzinski was een joods meisje van 10 jaar die samen met haar broertje en ouders in Parijs woonde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op een nacht stond onverwachts de Franse politie voor de deur. De familie werd opgepakt. Niemand had echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel had opgesloten in een geheime kast. De koperen sleutel van de deur hield ze bij zich met de belofte om haar broertje zo snel mogelijk te bevrijden. De familie werd gebracht naar Vélodrome d’Hiver een wielerbaan in Parijs. Samen met 12.000 andere joden werden ze hier opgesloten. Door het glazen dak van het stadion werd het alleen maar warmer, waardoor veel mensen hier overlijden. De overleden werden na een aantal dagen overgebracht naar de interneringskampen Drancy en Beaune de la Rolande. Bij de aankomst werden mannen van vrouwen en kinderen gescheiden. Een paar dagen later werden ook de vrouwen van hun kinderen gescheiden. Hier ontmoette Sarah haar nieuwe vriendin Rachel. Samen besloten ze om te ontsnappen. Tijdens de ontsnapping werden ze tegengehouden door een politieagent. Wanneer Sarah hem smeekte om hen vrij te laten zodat ze haar broertje kan redden, kreeg de politieagent medelijden met haar. Hij tilde vervolgens het ijzeren prikkeldraad een stukje op, zodat de twee meisjes konden ontsnappen. De meisjes vluchtten door de bossen en schuilen uiteindelijk in een hondenhok op de boerderij. De volgende dag werden ze ontdekt door de twee oudere mensen, Jules en Genevieve Dufaure. Ondanks het gevaar besloten de Dufaures hen te helpen. Rachel ligt echter op het sterven, waardoor de Dufaures er een dokter bij moesten halen. De dokter verraadde Rachel en voordat ze opgepakt werd, stierf ze. De Duitse officier ging daarna op zoek naar het tweede kind, maar de verstopte Sarah werd niet gevonden.
Sarah was vastbesloten om haar broertje te bevrijden. Samen met de Dufaures reisde ze naar Parijs. Wanneer ze bij de woning aankwam, waren er al nieuwe mensen in de woning ingetrokken. Onder andere Edouard. Sarah duwde hem opzij en rende naar de geheime kast. Met de sleutel opende ze het slot. Toen ze de kast opende, zag ze echter het lijk van haar broertje.
Na de oorlog bleef Sarah wonen als familielid bij Dufaure. Wanneer ze 18 jaar was geworden, verhuisde ze naar de Verenigde Staten, in de hoop om het verleden achter haar te laten. Vervolgens trouwde ze en kreeg ze een zoon William. Echter was Sarah depressief en ze bleef zichzelf beschuldigen van de dood van haar broertje. Toen haar zoon 9 jaar was, reed Sarah met haar auto recht op het pad van een vrachtwagen en pleegde op deze manier zelfmoord.
2009
67 jaar later trouwt de Amerikaanse journaliste Julia Jarmond met Bertrand, de nieuwe eigenaar van het appartement in Parijs dat hij van zijn ouders heeft geërfd. Beiden weten niks van de geschiedenis over Sarah en haar broertje Michel. Als opdracht moet Julia een artikel schrijven over de razzia van 1942 in Vel d’Hiv. Ze komt erachter dat haar schoongrootouders tijdens de oorlog in het appartement zijn getrokken, waarin daarvoor joden hadden gewoond. Julia gaat verder met de zoektocht en leert dat de familie Starzinski heeft gewoond. Omdat zij en haar man het appartement intrekken wil ze meer te weten komen over de Starzinski’s. Bertrand is echter niet geïnteresseerd in de informatie over juli 1942. Daarnaast is Julia weer zwanger, Bertrand is hier niet blij mee en wil dat ze abortus ondergaat. Hij dreigt haar te verlaten, als ze dit niet doet. Ze gaat hiermee akkoord, maar besluit op het laatst om het niet te doen. Ondertussen vertelt Edouard, de vader van Bertrand, zijn geheim waar hij 67 jaar lang mee heeft rondgelopen. Hij was nog maar een klein jochie toen Sarah Starzinski was teruggekomen om de geheime kast te openen.
Via via heeft Julia contact met de kleinkinderen van Jules Dufaures en komt ze te weten dat Sarah in 1952 naar Amerika is vertrokken en drie jaar later is getrouwd met Richard Rainsferd. Julia reist naar haar zus in Amerika. Snel weet ze het adres van Rainsferd op te sporen, maar de oude zieke man is al lang met een andere vrouw getrouwd, omdat Sarah is gestorven door het auto-ongeluk. Julia gaat vervolgens naar hun zoon William op zoek in Italië. Tijdens hun ontmoeting blijkt William niets af te weten van Sarah’s verleden. Hij gelooft niet dat zijn moeder een Poolse Jood was, vervolgens geeft hij aan geen contact met haar te willen hebben, teleurgesteld gaat Julia naar huis. Wanneer Richard Rainsferd op het sterven ligt, vertelt hij zijn zoon de waarheid over Sarah. Daarbij geeft hij zoon het dagboek van Sarah met daarbij de koperen sleutel. William neemt vervolgens contact op met Julia, omdat hij heeft besloten dat hij meer wil weten over het verleden van zijn moeder. Het nieuwe kind van Julia is aanwezig bij de ontmoeting, als William vraagt wat haar naam is antwoordt Julia: “Sarah.”
Beschrijving personages
Sarah Starzinski
Sarah Starzinski is een lief slim tienjarig meisje. Ze heeft blond haar en blauwe ogen. Ze sluit haar broer op met als doel hem te redden van de Franse politie. Omdat zij de sleutel bij zich houdt, voelt ze zich verantwoordelijk. Nadat ze gescheiden wordt van haar ouders verandert ze naar een overlever met een hele sterke wil. Ze doet er alles aan om zo snel mogelijk naar Parijs terug te keren om haar broertje te bevrijden.
Als de oorlog is afgelopen blijft ze bij de Dufaures wonen. Ze werkt erg hard op de boerderij en klaagt niet. Toch treurt ze nog steeds om haar overleden broertje en is is ze niet gelukkig. Om een nieuwe start te maken, verhuist Sarah naar New York. Ze ontmoet Richard in een dance hall in Manhattan. Wat volgens hem aan haar opviel was de schoonheid, echter zag hij ook dat ze iets te verbergen had achter haar glimlach. Volgens Richard was ze de verdrietigste persoon die hij ooit heeft gekend. De waarnemingen van Richard kloppen, want Sarah heeft de dood van Michel nooit kunnen verwerken. Daarnaast bleef ze zichzelf beschuldigen. Ze nam zichzelf kwalijk dat ze zelf wel is blijven leven. Haar enige uitweg was daarom zelfmoord.
Julia Jarmond
Julia Jarmond is een vriendelijke vrouw van middelbare leeftijd. Ze heeft bruine haren en is een ondernemende journaliste. Ze bijt zich vast op de zoektocht naar de waarheid over de gebeurtenissen in 1942. Haar huwelijk is echter wel veranderd: Ze weet dat haar man een verhouding heeft met Amélie, maar doet hier niks tegen. In het begin stemde ze in met de abortus, maar besluit om dit op het laatst niet te doen. In een familiegeheim waar een kind op een gruwelijke wijze is omgekomen past geen abortus. Ook al weet ze dat dit het einde van haar huwelijk betekent, bekommert ze zich er niet meer om. Nadat Julia Jarmond de waarheid heeft gevonden, laat ze haar pasgeboren kind Sarah noemen. Daarmee heeft ze het verleden overwonnen.
Bertrand Tézac
Wanneer Julia op zoek gaat naar de waarheid van juli 1942 is Bertrand hier niet in geïnteresseerd. Hiermee staat hij symbool voor de Franse gemeenschap die het liefst de zaak over de razzia in de doofpot wil stoppen. Bertrand is erg arrogant en heeft alleen oog voor pracht en praal plus zijn eigen plezier. Dit is de reden waarom hij een verhouding heeft met zijn jeugdliefde Amélie. Wanneer hij hoort over de zwangerschap van Julia, dwingt hij haar tot abortus. Hij vindt dat er geen nieuw leven in hun relatie past. Als Julia besluit dit niet te doen wordt hij boos en besluit hij van haar te scheiden. Wel schenkt hij Julia het appartement om in te wonen, maar Julia wil niet in hetzelfde appartement wonen waarin Sarah heeft gewoond en weigert het aanbod.
William Rainsferd
William Rainsferd is de zoon van Richard en Sarah. Toen Sarah zelfmoord pleegde, vertelde zijn vader dat het een auto-ongeluk was geweest. Hij heeft hem nooit verteld haar motief en haar geheimen. Wanneer Julia William confronteert over het feit dat zijn moeder een Poolse Jodin is, gelooft hij haar niet en wil er verder niets mee te maken hebben. Julia gaat teleurgesteld naar huis en laat William voor de rest met rust. Wanneer William van zijn sleutel de dagboeken van Sarah krijgt, met daarbij de koperen sleutel, besluit hij toch de waarheid onder ogen te komen. Hij wil weten wie zijn moeder was en zoekt contact op met Julia. Wanneer Julia bekent dat ze haar tweede dochtertje Sarah heeft genoemd, vallen er waterige druppels uit de ogen van William en barst hij in huilen uit.
Analyse
Titelverklaring
Elle s’appelait Sarah betekent in het Nederlands "Haar naam was Sarah". Het verwijst letterlijk naar de bekendmaking van de naam van Julia’s tweede dochter. De schrijver van het verfilmde boek Tatiana de Rosnay gebruikte de naam Sarah Starzinski, omdat dit één van de 12.000 joden was die is omgekomen tijdens de razzia van Vel d’Hiv. Deze gebeurtenis is waargebeurd, het verhaal over Sarah is echter fictief.
Tijd
De film begint in 1942 in het appartement van Parijs waar Michel en Sarah aan het spelen zijn. Nadat de familie is opgepakt wordt de kamer gefilmd waar Michel in de geheime kast opgesloten zit. Vervolgens wordt dezelfde kamer gefilmd, maar dan in 2009. Vervolgens stappen Julia en haar dochter Zoë de kamer binnen, daarna volgt Bertrand.
De film bestaat uit de verhalen van Sarah en Julia. Deze wisselen elkaar telkens af. De fragmenten van beide verhalen lopen in chronologische volgorde. Op één uitzondering: Wanneer Richard William vertelt over het geheim van Sarah krijgen we een flashback te zien waar ze elkaar hebben ontmoet. Echter is Sarah in de fragmenten (1952) daarvoor al gestorven, dus dit is het enige deel dat niet chronologisch loopt.
Motieven
Sarah’s sleutel
De sleutel is het belangrijkste verhaalmotief in de film. Sarah sluit haar broertje op in de kast met als doel om hem later te redden. Omdat ze de koperen sleutel met zich meeneemt, kan niemand hem redden. Als Sarah ontsnapt is wilt ze Michel zo snel mogelijk uit de kast bevrijden. Maar het is veel te laat. Wanneer Sarah naar New York verhuisd, neemt ze de koperen sleutel met zich mee. 40 jaar later krijgt William Sarah’s dagboeken waarin ze haar zelfmoord aankondigt. In het dagboek zit een stoffen zakje, met daarin de koperen sleutel.
Julia’s queeste
De zoektocht van Julia Jarmond naar de gebeurtenissen van de razzia in 1942. Dit begint bij haar opdracht om een artikel te schrijven over de affaire van Vel d’Hiv. Doordat ze vele plekken heeft bezocht onder andere Amerika, Italië en Beaune de la Ronde is er sprake van een queeste. Toch is het niet gemakkelijk om de waarheid te vinden, omdat veel zaken in de doofpot zijn gegaan. Ook de defensieve houding van Bertrand en hun huwelijksproblemen verhinderen de zoektocht.
Zelfs wanneer Julia elk puzzelstukje heeft gevonden is het moeilijk om de waarheid door te geven. Echter slaagt ze erin om haar contact met William te verbeteren en hem deze kennis te delen. Aangezien Julia de hele waarheid kent, besluit ze om haar tweede dochter Sarah te noemen. Hiermee wordt het hoofdstuk over haar queeste afgesloten.