Babylonische ballingschap der pausen
De Babylonische ballingschap der Pausen was een periode van 1309 tot 1377 waarin de pausen niet in Rome maar in Avignon woonden. Niet te verwarren met de Babylonische Ballingschap van de Joden in de 6e eeuw voor Christus.
Waarom ging de paus naar Avignon?
Dat had verschillende redenen. De eerste en belangrijkste reden was koning Filips IV van Frankrijk. Die was heel erg bazig en wilde graag dat de paus bij hem in Frankrijk zouden komen wonen. Dat wilde hij zo graag omdat hij dan beter de baas over de paus kon spelen dan als die in het verre Rome woonde. Een andere reden was dat de situatie in Rome niet zo relaxt was. De burgers daar bemoeiden zich veel met de paus en sommige kardinalen werden zelfs ontvoerd. Daarom besloot paus Clemens V maar in Avignon te gaan wonen. Om precies te zijn in het Pausenpaleis. In de periode dat de pausen in Avignon woonden, waren ze bij de bevolking in Europa het minst populair. De meeste mensen vonden het zwak van de paus dat hij luisterde naar de Franse koning. De periode heette de Babylonische ballingschap omdat er ook in de Bijbel een verhaal voorkwam waarin de Joden in ballingschap gingen in Babylonië. De mensen vonden dat dit er erg veel op leek. Uiteindelijk ging paus Gregorius XI na 68 jaar en 7 pausen weer terug naar Rome. De Babylonische ballingschap was voorbij, maar het vertrouwen in het pausdom was beschadigd.
Pausen in ballingschap
De volgende pausen woonden in Avignon:
- Paus Clemens V (1305-1314)
- Paus Johannes XXII (1316-1334)
- Paus Benedictus XII (1334–1342)
- Paus Clemens VI (1342–1352)
- Paus Innocentius VI (1352–1362)
- Paus Urbanus V (1362–1370)
- Paus Gregorius XI (1370–1378)(tot 1376)