Aziatische wilde hond

Aziatische wilde hond Cuon alpinus
Bedreigd
Leefgebied	Zuid-Oost Azië
Leefomgeving	tropische bossen
Behoort tot de	Hondachtigen
Portaal Biologie

De Aziatische wilde hond (Cuon alpinus) is een carnivoor zoogdier afkomstig uit Centraal- , Zuid- , Oost- en Zuidoost - Azië, waar ze leven op hoogtes van 2.000 tot 3.500 m. Andere namen voor de soort zijn Indiase wilde hond, fluitende hond, rode hond, rode wolf,  en bergwolf. Genetisch (het DNA) lijkt veel op dat van de andere hondachtigen,  maar er zijn verschillende anatomische aspecten die anders zijn: de schedel is meer bol in plaats van spits, het mist een derde onderste kies en de bovenste kiezen hebben slechts een enkele knobbel in tegenstelling tot twee tot vier knobbels. Tijdens het Pleistoceen leefde de Aziatische wilde hond in geheel Azië , Europa en Noord-Amerika, maar werd 12.000 tot 18.000 jaar geleden beperkt tot zijn huidige verspreidingsgebied.

De Aziatische wilde hond is een zeer sociaal dier, leeft in grote roedels zonder een zogeheten alfa (leider) en bevat meerdere vrouwtjes.  Dergelijke roedels bestaan ​​meestal uit ongeveer 12 individuen, maar er zijn groepen van meer dan 40 bekend. Het is een dagelijkse roedeljager die zich bij voorkeur richt op grote en middelgrote hoefdieren. In tropische bossen concurreert de Aziatische wilde hond met de tijger (Panthera Tigris) en het luipaard (Panthera pardus), maar is deels gericht op iets andere prooisoorten.

De soort is als bedreigd op de rode lijst van de IUCN gezet, aangezien de populaties afnemen en er naar schatting minder dan 2.500 volwassen individuen zijn. De achteruitgang wordt onder meer veroorzaakt door verlies van leefgebied, verlies van prooi, concurrentie met andere soorten, vervolging door de mens omdat ze als een gevaar worden gezien voor hun vee en het heeft last van overdracht van ziekten door gedomesticeerde honden.

Volwassen vrouwtjes kunnen 10 tot 17 kg wegen, terwijl het iets grotere mannetje 15 tot 21 kg kan wegen. De vacht is roestbruin van kleur.