Kinderarbeid

Kinderen werken in een textielfabriek in de Verenigde Staten, 1912.

Kinderarbeid kwam in wat we nu beschaafde landen noemen in de 19de eeuw nog voor. Kinderen moesten werken in fabrieken, maar soms ook thuis. In Derde Wereld landen (landen in ontwikkeling waar we ontwikkelingshulp aan geven), is kinderarbeid nog heel gewoon.

In 1874 werd het Kinderwetje van Van Houten van Samuel van Houten ingesteld, waardoor kinderarbeid verboden werd. Toch hielp deze wet de eerste decennia's nog niet, want de uitvoering van de wet werd nog niet gecontroleerd. Toen in 1901 de leerplicht werd ingevoerd, kwam er een eind aan kinderarbeid.

Vroeger was ook in de Verenigde Staten en Engeland veel kinderarbeid. Aan het begin van de 19e eeuw werkten in Engeland veel kinderen in de mijnbouw.

Kinderarbeid in Nederland

Vroeger hielpen kinderen al veel mee thuis. De kinderen moesten dit doen omdat anders het gezin te weinig eten hadden om te kunnen overleven. De kinderen van boeren moesten bijvoorbeeld helpen op het land waar zij in de zomer en lente hielpen met het oogsten. In de winter en herfst hielpen de kinderen in de huisnijverheid. Hier hielpen de kinderen met het maken draden waar kleding van gemaakt moest worden. Ook hielpen kinderen in de winkel of op de werkplaats. De kinderen werkten in deze tijd hard maar er was nog wel tijd voor spelen met elkaar.

De Industriële Revolutie

De Industriële Revolutie kwam en er werden uitvindingen gedaan zoals de stoommachine, de weefmachine en de spinmachine. In het land werden fabrieken gebouwd waar veel arbeiders voor nodig waren. Veel mensen en ook boeren van het platteland gingen verhuizen naar de stad waar zij gingen werken. Niet alleen volwassenen gingen werken in de fabriek maar ook kinderen gingen naar de stad om te werken. De mensen hoopten op een beter leven maar die kregen zij niet. De mensen moesten lange dagen werken, voor weinig geld en de mensen werden slecht behandeld. Vooral de kinderen hadden het erg moeilijk tijdens het werken. Zij moesten lange dagen werken en kregen heel weinig geld voor dit werk. De bazen van de fabriek vonden de kinderen wel handig. De kleine vingertjes en lichamen van de kinderen onder nog overal bij. De kinderen konden zo de moeilijke klusjes doen.

Het Kinderwetje van Van Houten

Samuel van Houten probeerde de kinderarbeid in fabrieken te stoppen door met het Kinderwetje van Van Houten te komen. Kinderen jonger dan 12 jaar mochten niet meer in een fabriek werken. Door de tweede kamer werd er gestemd met 64 voor en 6 tegen. Dit gebeurde in 1874. Hoewel het Kinderwetje van Van Houten was aangenomen toch bleven er kinderen in de fabrieken werken omdat het gezin anders niet kon overleven.

De leerplichtwet

Hierna kwam de leerplichtwet in 1901. Door deze wet moesten kinderen van 6 tot 12 jaar oud naar school gaan. De wet werd net aangenomen met 50 voor en 49 tegen doordat de politicus Francis David Schimmelpenninck van zijn paard was gevallen en niet tegen kon stemmen. De kinderen gingen vanaf nu naar school. De kinderen met arme ouders konden gratis naar de Klompenschool die betaald werd door de overheid. De kinderen met rijke ouders moesten betalen om naar school te gaan.