Buizerd

De buizerd is de meest voorkomende roofvogel in Nederland. Dit is vooral de Buteo buteo, de "gewone" buizerd. Buteo buteo is een van de meer dan 20 soorten van het geslacht Buteo, dat weer een van de 14 geslachten der Buizerdachtigen (Buteoninae) is. 's Winters komt in Nederland naast de 'gewone' Buizerd ook wel de Ruigpootbuizerd (Buteo lagopus) voor. De Ruigpootbuizerd wordt zo genoemd vanwege zijn kenmerkende bevederde loopbeen. In het veld is dit echter moeilijk te zien en is het moeilijk beide soorten op grond hiervan te onderscheiden. Op deze site zal vooral aandacht worden geschonken aan de 'gewone' buizerd

voedsel

Wat voedsel betreft is de buizerd een echte opportunist, hij eet wat voorhanden is. Vandaar ook z'n brede verspreiding. In gebieden met veel konijnen vormt deze soort vaak het hoofdvoedsel. Maar als opportunist kan een buizerd, bij gebrek aan muizen of konijnen, vlug overschakelen op een ander voedingspatroon: eekhoorns, hazelwormen, waterhoenen. Ook eet hij wel aas, meestal dieren als verkeersslachtoffers. Als hij een prooi ziet, duikt de buizerd als een baksteen er op af. Mensen worden zelden of nooit door buizerds aangevallen, tenzij een enkele keer joggers. Zij worden dan waarschijnlijk instinctief geïnterpreteerd als een mogelijke indringer op de vlucht. Een buizerd pakt meestal konijnen, kleine vogels, kikkers, muizen en zelfs soms nog vissen.

voortplanting

Buizerds bouwen hoog in de bomen, in een gaffelvormige boomtak of tegen de stam aanleunend, een nest van dode takken, met daarop dennentakken en lariks. Een nest van een roofvogel noemt men een horst. Een buizerd zal ook gemakkelijk een horst uit vorige jaren schoonmaken, maar uit vrees voor parasieten, mijten, teken en luisvliegen, komen buizerds nooit twee jaar na elkaar in het zelfde nest. Buizerds hebben de gewoonte hun nest schoon te houden.

Het vrouwtje legt in mei 2 tot 4 eieren, maar meestal drie. Deze witachtige eieren hebben bruine vlekken en vegen. De broedtijd is 28 tot 31 dagen. Het jong dat als eerste uit het ei komt, heeft de meeste overlevingskansen. Bij gebrek aan voldoende voedsel, sterft het zwakste kuiken en wordt uit het nest gegooid, ofwel gewoon opgepeuzeld door de rest. De jongen blijven 6 tot 7 weken in het nest. Buizerdjongen hebben typisch een witte bles op het achterhoofd.

Een buizerd is pas na 3 jaar geslachtsrijp. Dit betekent dat heel wat buizerds rondvliegen die niet broeden.

Ook de kuikens houden het nest netjes. Uitwerpselen verdwijnen met kracht over de rand. Hoe verder ze van het nest gevonden worden, hoe ouder de jongen zijn.

De maximale leeftijd: 26 jaar in de vrije natuur, 30 jaar in gevangenschap

Omschrijving

De buizerd heeft een zeer variabel gekleurd verenkleed, dat meestal bruin is met kleine, witte vlekken. Er zijn echter ook vogels met een verenkleed dat vrijwel geheel wit is. In de vlucht is de buizerd te herkennen aan de brede, hoekige vleugels, de korte hals en de gespreide, korte staart. In de vlucht laat de buizerd regelmatig een luide miauwende roep horen.

De buizerd is de meest voorkomende roofvogel van Nederland. Op warme dagen is de buizerd vaak hoog in de lucht te zien, waar de vogel in cirkels op de opstijgende warme lucht zweeft. Als het weer hiervoor niet geschikt is, dan jaagt de vogel zittend vanaf een hoge uitkijkpost. Het voedsel bestaat voornamelijk uit muizen, konijnen en andere kleine dieren. Buizerds worden vaak gezien in de buurt van autowegen, waar de vogels speuren naar dieren die het slachtoffer zijn geworden van het verkeer.