Alida Dors
| Alida Dors | |
Geen afbeelding
beschikbaar | |
| Persoonlijke informatie | |
| Volledige naam | Alida Dors |
| Land |  Nederland
|
| Geboortedatum | 19 maart 1977 |
| Geboorteplaats | Amsterdam |
| Carrière | |
| Beroep | Podiumkunstenaar, choreograaf |
| Bekend van | Or Die Trying (2021) Primisi (2022) Closed Eyes (2023) |
| Actief | sinds 2004 |
| Genre(s) | Hiphop, avant-garde |
| Website | |
| Theater Rotterdam | |
|---|---|
Portaal  Kunst & Cultuur
| |
Alida Dors (geboren in Amsterdam op 19 maart 1977) is een Nederlandse podiumkunstenaar die zelf theatervoorstellingen maakt. Daarnaast is ze een choreograaf.
Dors is sinds 2020 de artistiek directeur van het Theater Rotterdam. Dat wil zeggen dat zij de leiding neemt in het vormgeven van de tekst, zang en dans in theatervoorstellingen.
Levensloop
Dors groeide op in de Bijlmermeer in Amsterdam-Zuidoost en De Pijp in Amsterdam-Zuid. Haar ouders verhuisden in de jaren 1970 vanuit Paramaribo in Suriname naar Nederland. Dors' vader was een elektricien en had een school waar les werd gegeven in thaiboksen. Haar moeder was een adviseur op het gebied van personeel en organisatie (p&o-adviseur) bij de gemeente Amsterdam.
Dors hield zich van jongs af aan bezig met dans (met name hiphop en breakdance) en kunstschaatsen. Toch deed Dors eerst een studie fiscale economie (een combinatie van economie, bedrijfseconomie en belastingrecht) aan de Hogeschool voor Economische Studies (afgekort: HES) (tegenwoordig onderdeel van de Hogeschool van Amsterdam, afgekort HvA). Na haar studie ging ze de danswereld in. Tijdens haar carrière studeerde ze wel door: zo studeerde ze in 2011 af in de sociologie aan de Universiteit van Amsterdam.
Dors is sinds 2021 bestuurslid van de Amsterdamse Kunstraad.
Carrière
Dors danste onder andere in het voorprogramma van P. Diddy. Daarnaast was ze danseres bij het ISH Dance Collective. Ze heeft verder opgetreden met Eternal, Usher, muziekgroep Arnhemsgewijs, Ruth Jacott en Gordon Heuckeroth.
In 2004 begon Dors voor zichzelf en richtte ze met Bryan Duiventak de hiphopdansschool Solid Ground Movement. Ze werd hierbij gesteund door de VandenEnde Foundation, een stichting van Joop en Janine van den Ende. Tussen 2009 en 2011 werkte ze voor het MC Theater.
Na haar werk bij het MC Theater richtte Dors in 2011 haar eigen dansgezelschap BackBone op. Met dit gezelschap kreeg ze in 2008 de Kunstfactorprijs. In 2010 werd ze uitgenodigd voor de Blind Date Tour, een reeks van voorstellingen waarin opkomende theatermakers hun werk mogen laten zien. In 2012 werd ze genomineerd voor de Prijs van de Nederlandse Dansdagen.
Sinds 2015 is Dors verbonden aan het Theater Rotterdam (eerder Productiehuis Rotterdam). In 2019 werd ze bekend met de voorstelling Or Die Trying. Met name de bijzondere choreografie viel op. Er traden namelijk niet alleen dansers, maar ook thaiboksers op. In 2021 werd die voorstelling dan ook genomineerd voor een Gouden Zwaan. De voorstelling Primisi uit 2022 richtte zich op het uitbeelden van haat en agressie in de vorm van dans. Hierbij maakte Dors gebruik van rituelen uit winti, een Surinaamse religie met haar oorsprong in West-Afrika en de Caraïben.
In 2022 kreeg Dors de persoonsprijs binnen de &Awards.
Dors bedacht de choreografie voor The Story of Travis, afgeleid van het toneelstuk A Raisin in the Sun van Lorraine van Lorraine Hansberry. In het toneelstuk verlaat de Amerikaanse Travis de stad Chicago om als een nomade te leven. Hij komt aan in Nederland, waar hij een nieuw leven begint. De regisseur van het toneelstuk is Romana Vrede. Het stuk kwam aan bod bij het Nederlands Theaterfestival 2023.
In 2023 maakte Dors ten slotte de voorstelling Closed Eyes. Hierin besteedt ze aandacht aan het verdwenen dorp Ganzee in Suriname. De voorouders van Dors komen uit dat deel van Suriname Door de aanleg van het Brokopondostuwmeer kwam het dorp onder water te staan, waardoor er veel onbekend is over het dorp.
Stijl en karakter
Dors' voorstellingen kunnen worden gezien als avant-garde en draaien om inclusie. Ze behandelen vaak onderwerpen zoals emancipatie, de Surinaamse en zwarte identiteit en de hiphopcultuur. In de voorstellingen spelen vaak zowel dansers als niet-dansers, en worden moderne en klassieke dans met elkaar gecombineerd of samengevoegd.
Deze stijl komt ook terug in de voorstellingen van het Theater Rotterdam, waar ze sinds 2020 de artistiek directeur van is. Ze vond dat het theater zich meer moest bezighouden met nieuwe dansvormen. Sinds haar aantreden is er meer aandacht voor artiesten met een migratie achtergrond en hiphop. Dit kwam duidelijk terug in de opening van het Nederlands Theaterfestival 2022, waarbij Dors het woord mocht voeren.
Werken
- 2011: Or fall for anything (dansgezelschap Korzo)
- 2012: Living Apart and Together (Korzo)
- 2015: Built for it
- 2017: True colors
- 2018: Rebound
- 2021: Reflections
- 2021: Or Die Trying (nominatie Gouden Zwaan)
- 2022: Primisi
- 2023: Closed Eyes
- 2023: The Story of Travis (alleen choreografie)
Bronvermelding
- Alida Dors opent de Nederlandse Dansdagen met de Staat van de Dans. (z.d.). Theater Rotterdam. [1]
- Alida Dors opent de Nederlandse Dansdagen met de Staat van de Dans. (2022, 23 september). Nederlands Theaterfestival. [2]
- Alida Dors - Theater Rotterdam. (z.d.). Theater Rotterdam. [3]
- Alida Dors - Zomergasten. (z.d.). VPRO. [4]
- Closed Eyes. (z.d.). Theater Rotterdam. [5]
- Hiskemuller, S. (2022, 8 november). Het geduld van theaterdirecteur Alida Dors is op. ‘Het moet nu eindelijk echt inclusiever’. Trouw. [6] (gearchiveerd)
- Or Die Trying. (z.d.). Theater Rotterdam. [7]
- Primisi. (z.d.). Theater Rotterdam. [8]
- Van Gelder, L. (2024, 5 januari). Danser en theaterdirecteur Alida Dors: ‘Als zwarte vrouw in een witte organisatie had ik er een baan bij’. Het Parool. [9] (gearchiveerd)