Ottomaanse klap

De Ottomaanse klap (ook wel de Turkse klap genoemd) is een vechtkunst die is ontstaan ​​in het Ottomaanse Rijk. Deze klap werd door de Azab-soldaten met de vlakke hand gegeven om de vijand wezenloos te slaan. De Ottomaanse klap kan iemand bewusteloos slaan, een hersenbloeding, oorbeschadiging geven en zelfs doden. Dat laatste gebruikt als de klap erg hard is.

Deze klap werd ook gebruikt als er wapens zoals zwaarden er niet waren. De Ottomaanse soldaten trainden zichzelf voor man-tegen-mangevechten door op nat marmer te slaan, en er wordt gezegd dat hun handen hierdoor erg hard en eeltig werden, waardoor ze een vernietigende klap konden geven die een hersenschudding kon veroorzaken.