Anne Boleyn

Anne Boleyn (1501/1507 - 17 mei 1536), was, van 1533 tot 1536, de tweede vrouw van koning Henry VIII van Engeland.

Anne was een dochter van Sir Thomas Boleyn en Lady Elizabeth Howard. Haar moeder was de zus van Hertog Thomas van Norfolk. Anne had nog een zus, Mary Boleyn, en een broer, George Boleyn. Sommige historicussen geloven dat Mary jonger was dan Anne, maar Mary's kinderen geloofden dat Mary ouder was dan Anne. Vele historicussen geloven dit laatste.

Toen Anne nog een kind was, werd ze naar Nederland gestuurd om te studeren en daarna naar Frankrijk. In eind 1521 keerde ze terug naar Engeland. Daar werd ze hofdame bij de eerste vrouw van koning Henry VIII van Engeland, Catherine van Aragón.

In januari 1533 trouwde ze met Henry VIII van Engeland. Een tweede ceremonie vond plaats op 25 januari 1533. Ze kregen drie kinderen:

• Elizabeth (7 september 1533 – 24 maart 1603), de latere koningin Elizabeth I.
• Doodgeboren zoon (1535)
• Doodgeboren zoon (29 januari 1536)

Op 19 mei 1536 werd zij onthoofd op beschuldiging van overspel, hekserij en incest. Hendrik VIII had al een tijd voordien een geheime relatie met Jane Seymour, die later koningin zou worden. Het lijkt waarschijnlijk dat hij zich van Anne Boleyn wilde ontdoen en haar daarom vals beschuldigde van allerlei dingen die ze niet had gedaan.