Adolf van Luxemburg

Adolf Willem Karel August Frederik (geboren op 24 juli 1817 in Wiesbaden - gestorven op 17 november 1905 in Lenggries) was de vierde groothertog van Luxemburg en de laatste hertog van Nassau. Hij was de eerste groothertog van Luxemburg uit het Huis Nassau-Weilburg.

Adolf was de zoon van Willem van Nassau en Louise van Saksen-Altenburg. Toen zijn vader in 1830 overleed werd hij hertog van Nassau. Op 31 januari 1844 trouwde hij met Elisabeth Michajlovna. Zij was de nicht van de Russische tsaar en overleed na een jaar. Adolf liet een monument voor haar bouwen in Wiesbaden, namelijk een Russisch-orthodoxe kapel. Tijdens de Maartrevolutie stond er 30.000 mensen voor zijn paleis te protesteren, omdat ze wilden dat hij het land op een andere manier zou besturen. Adolf verklaarde tijdens de Pruisisch-Oostenrijkse Oorlog Koninkrijk Pruisen de oorlog. Omdat het parlement geen geld eraan wilde uitgeven. Op 15 juli moest Adolf vluchten en drie dagen later werd zijn land bezet door Pruisen. Hiermee was hij de laatste hertog van Nassau

Ondertussen was Willem III groothertog van Luxemburg. Toen hij overleed had hij slechts één dochter. Omdat er in Luxemburg geen vrouw groothertog mocht worden, moest iemand anders dit worden. Op latere leeftijd werd hij groothertog. In 1902 kon hij het land niet meer dagelijks besturen en daarom deed zijn zoon Willem IV dit. Hij besteedde zijn tijd aan het verzamelen van kunst in het Groothertogelijk Paleis en het restaureren van Slot Berg. Het grootste deel van tijd was hij nog geen eens in Luxemburg, maar in zijn paleis in Lenggries. Hier stierf hij uiteindelijk en zijn zoon volgde hem op.

Huwelijk en kinderen

Op 23 april 1851 trouwde Adolf voor de tweede keer. Dit maal met Adelheid Marie van Anhalt-Dessau. Samen kregen ze vijf kinderen:

• Willem IV (1852-1912)
• Frederik Paul Willem (1854-1855)
• Marie Bathildis Wilhelmina Charlotte (1857-1857)
• Frans Jozef Willem (1859-1875)
• Hilda Charlotte Wilhelmina (1864-1952)