Venus van Milo
Venus van Milo is een oudgrieks beeld van marmer en 203 cm hoog. Het beeld is ontdekt op het Griekse eiland Milo in de Egeïsche Zee in 1820. Later werd het verplaatst naar Frankrijk. In het oude Rome was Venus de godin van de liefde en de schoonheid. Omdat Venus in het Griekse Aphrodite heette wordt het beeld ook wel de Aphrodite van Milo genoemd.
Geschiedenis
De Venus van Milo was gebeeldhouwd door Alexander van Antiochië tussen 100 en 130 voor Christus. Zijn naam was uitgehouwen in de oorspronkelijke sokkel, die kort na de ontdekking verloren ging.
Ontdekking
Het standbeeld werd ontdekt op 8 april 1820 door een boer op het eiland Milo in de Egeïsche Zee. Franse marineofficieren uit de buurt herkenden het als waardevol. In die tijd was Milo onderdeel van het Ottomaanse Rijk. De Franse ambassadeur in dat rijk regelde de koop van het beeld voor Frankrijk. Het werd in 1821 aan koning Lodewijk XVIII van Frankrijk gegeven. De koning gaf het aan het Louvre, waar het beeld nog altijd is.
Het standbeeld was misschien onderdeel van een groep standbeelden die gingen over de mythe van de Trojaanse prins Paris. Het beeld hield in haar linkerhand dan een appel. Delen van de linkerarm werden ontdekt kort na de ontdekking van het beeld. Waar de rechterarm van de Venus van Milo is gebleven, en hoe, waar of wanneer deze is verdwenen, is onduidelijk.