Slavernij
Slavernij is de term die we gebruiken als we iemand tegen zijn wil in allerlei klusjes / werkjes laten doen.
Vroeger werden er veel mensen in Afrika gevangen en met de boot naar andere landen zoals Indonesië, India, etc. gebracht. Deze boten noemden ze slavenschepen. Hier moesten deze mensen heel hard werken zonder dat ze er geld voor kregen en werden slecht behandeld.
Dit is een verslag over slavernij:
inhoud: De voorgeschiedenis van de W.I.C De 1e en 2e W.I.C. De slaven – Wat en hoe? Afschaffen – Alleen Nederlanders niet Special: Het Nederlandse monument Nawoord – bronvermelding
Voorgeschiedenis van de WIC De scheepvaart en de handel in de Atlandische Oceaan werd in een groot deel van de 16e eeuw gedeeld door 2 katholieke landen, Spanje en Portugal, maar aan het eind van de 16e eeuw kwam er concurrentie. Het lukte de Engelse en de Nederlanders steeds vaker om ook bij Aziё te komen via de zee. Nadat de Spaanse en Portugese havens werden gesloten voor de Nederlandse schepen begon onze Nederlandse Republiek interesse te tonen voor handel in de Atlantische Oceaan Toen in 1602 de V.O.C. (Verenigde Oost-Indische Compagnie) werd opgericht waren sommige mensen het er niet mee eens dat alleen de V.O. C. naar Aziё mocht varen om te handelen via de oostelijke kant. Want zij wilde ook handelen met Azië. Dus gingen zij via de westelijke kant. Maar toen belandden ze niet in Azië maar in Amerika. Henry Hudson was de eerste die deze route probeerde. Hij kwam uit op de Hudsonrivier. Dat ligt vlak onder New York dat toen nog New Nederland heette. Hier boven zie je Henry Hudson Balthasar de Moucheron was een van de eerste, die zich richtte op de handel van mensen in Afrika. In 1600 waren de eerste 8 boten bij de kust van Afrika. En in 1612 hadden de Nederlanders een fort gebouwd aan de goudkust. Dit is een plaatje van Afrika en ik heb de Goudkust omcirkeld, wij noemen het wel de goudkust maar eigenlijk heeft hij een andere naam want de echte naam is: Gold Coast.
De handel met de Caraiben, waar zout, suiker en tabak vandaan werd gehaald werd tegengehouden door de Spanjaarden die een vredesafspraak wilden maken. Maar Spanje wilde alleen vrede als de Nederlanders niet meer naar Aziё en Amerika varen anders niet. Want Spanje wilde echt niet dat er een West-Indische Compagnie zou komen. Toen bedacht raadpensionaris Johan van Oldenbarnevelt een wapenstilstand in 1609. De bedoeling daarvan was dat wij zouden stoppen om naar het westen te varen en we vrede zouden hebben. Deze wapenstilstand heeft 12 jaar geduurd. Maar Nederland is niet eerlijk geweest want wij hebben 12 jaar met een andere vlag gevaren. Stadhouder Maurits was het er niet mee eens en liet Johan van Oldenbarnevelt in 1619 onthoofden. Twee jaar later was de Wapenstilstand afgelopen en in hetzelfde jaar werd er een W.I.C. gemaakt. Zo voeren ze
De 1e en 2e W.I.C. In 1621 werd de 1e W.I.C. opgericht. Een van de mensen die de W.I.C. heeft opgericht is: Willem Usselincx.
dit is Willem Usselincx
De 1e W.I.C. was vooral geïnteresseerd in Nederlands-Braziliё. Pas in 1630 had de West-Indische Compagnie een deel van Nederlands-Braziliё veroverd. In 1636 had de W.I.C. geen geld meer en was blut. In 1645 stond de W.I.C. er slecht voor. In 1647 kreeg de W.I.C. 1,5 miljoen gulden van de V.O.C. De 1e W.I.C. kon nog 20 jaar doorgaan en dat komt allemaal door de handel van slaven. Daar kregen ze namelijk veel geld voor. In 1674 was er geen W.I.C. meer want die had geen geld meer en ze hadden de V.O.C. nog niet eens terug betaald. Maar omdat de mensen niet zonder de slavenhandel konden hadden ze een 2de W.I.C. opgericht ook wel de nieuwe W.I.C. Deze was precies hetzelfde als de eerste, ze gingen naar dezelfde plaatsen en deden alles hetzelfde, ze hadden alleen een andere vlag. De 2e W.I.C. had rond het begin van het jaar 1679 al ietsepietsje meer dan 6 miljoen gulden!! Bij de 2e W.I.C. ging de slaven handel veel beter. Daarom bleef deze W.I.C. gewoon rijk.
De slaven De 2e W.I.C. ging net als de 1e W.I.C. in slaven handelen. Alleen deden zij bijna niets anders daardoor bleef hun geld goed beheerd. De slavenhandel leverde veel geld op. In de periode heeft de 2e W.I.C. 383 schepen gebruikt. Van alle slavenreizen zijn er 235 met eigen schepen, 134 met gehuurde schepen en 14 met in beslag genomen smokkelschepen gevaren.
Als je werd gestraft als slaaf dan werd je vaak geslagen of je werd in een stik heet hok gezet zo konden ze nog meer gruwelijke dingen verzinnen. Er was een heel schema voor hoe laat moeten we die slaven kopen en hoe laat verkopen we ze. Er zaten altijd dagen tussen de schepen want anders lag er voor de kust van Afrika zo’n super lange rij en dan zouden de er meer slaven aan boord dood gaan en dan konden ze daar geen geld meer voor vragen. En er was iemand die zei hoeveel de slaven kostten en hoeveel het er waren.
De reis begon in de havens van Nederland, van daar voer de W.I.C. naar een van de Nederlandse forten aan de goudkust. De belangrijkste waren Elmina en Accra. Er moesten wel een bepaald paar dingen goed zijn aan een slaaf. Dit is een geschreven perkament van toen:
Degene die niet blind, lam nog gebroken sijn, ende ook dewelke geen besmettelijke siekte hebben moeten gewoon werken.
Verder bepaalde hun leeftijd hoeveel een slaaf kostte. Volwaardige slaven waren 15 tot 36 jaar oud, slaven ouder dan 36 kostten net zo veel als slaven onder de 15. Een slaaf kostte 200 kan ook meer natuurlijk door het bieden. Suikerplantages kregen korting in ruil voor suiker. De grootste schepen die ze gebruikten waren fluiten, pinpassen en fregatten die waren tussen de 100 en 120 voet lang dus zo’n 4400 m. lang. Er konden dan zo’n 600 slaven mee in een zo’n schip. In totaal was zo’n reis 516 dagen lang. Dus dat zijn ongeveer 17 maanden. Op het laatst deden alle landen mee aan de slavenhandel.
Dit is een fregat
Afschaffing
De slavenhandel komt over de hele wereld nog steeds voor, hoewel het vrijwel overal illegaal is. Zo ongeveer zijn er 100 miljoenen mensen die nog steeds als slaaf worden behandeld.
Frankrijk schafte in 1794 de slavernij af, maar Napoleon I draaide dat snel weer terug. Denemarken schafte het af in 1803, het Verenigde Koninkrijk in 1807, en in 1848 Frankrijk. De boeren miste de slaven. In 1859 schafte Nederland de slavernij naar Oost-Indië af. En in 1863 schafte Nederland het helemaal af. Nederland was een van de laatste Europese landen die de slavernij afschafte.
dit is een slaven huis waar de slaven even werden opgeslagen als vissen in een tonijnblikje.
in 1888 ondertekende Prinses Isabella de Lei Aurea. Daardoor is de slavernij helemaal afgestraft.
Maar een paar stukken van Nederland bleven gewoon in slaven handelen tot in de 20e eeuw. Op het eiland Sumbawa (spreek je uit als Soembawa) werden de slaven pas vrij gelaten op 31 maart 1910.
Dit is Sumbawa
In Ethiopië, Liberia en Arabië is de slavenhandel door gegaan tot 1931. En als laatste land schafte Mauritanië de slavenhandel af, dat was in 1980.
Het Nederlandse monument Toen Nederland echt helemaal stopte met de slavenhandel. Was iedereen gestopt met de slavenhandel. Slavernij monument Oostpark, Amsterdam
Op 2002 1 juli hebben wij Nederlanders pas echt laten zien dat we nooit meer aan de slavenhandel mee zouden doen want toen hebben wij een monument laten bouwen. Toen het monument werd tentoongestelt mocht het gewone volk, en daarmee bedoel ik de normale niet superbelangrijke mensen er niet echt bij zijn, die moesten namelijk alles bekijken via een beeldscherm. Die was 200 meter van de gebeurtenis opgesteld.
De koningin is ook gekomen en andere belangrijke mensen ook. De normale mensen mochten pas naar 2 uur in het echt naar het beeld kijken. Daarna werd er een feestje gehouden en dat leek me heel gezellig! Voor de mensen die vroeger een familielid als slaaf hebben gehad of zelfs slaaf waren geweest, was het alleen maar: huilen en een nog groter feest maken. Veel mensen hebben toen bloemen op het beeld neer gelegd en iedereen wilde het aan raken ze hadden er net zo goed geld voor kunnen vragen zo van:
Aanraken 50 cent per keer.
Het was wel een echte herdenking. Want er was wel veel bewaking!
--Mirapira1 3 november 2010 20:35 (CET)