Berkenfamilie
Berkenfamilie Betulaceae | |
---|---|
Leefgebied | gematigde noordelijk halfrond , met een paar soorten die het zuidelijk halfrond bereiken in de Andes in Zuid-Amerika |
Leefomgeving | bossen en randbeplantingen |
Behoort tot de | Beukenachtigen, 'Nieuwe' tweezaadlobbigen |
Portaal Biologie |
De berkenfamilie (Betulaceae), bestaat uit zes geslachten van bladverliezende notendragende bomen en struiken, waaronder de berken, elzen, hazelaars, haagbeuken, hazelaar-haagbeuk en hop-haagbeuken met in totaal 167 soorten. Ze zijn meestal inheemse soorten van het gematigde noordelijk halfrond, met een paar soorten die het zuidelijk halfrond bereiken in de Andes in Zuid-Amerika. Hun typische bloemen zijn katjes en verschijnen vaak voordat de bladeren aan de bomen of struiken komen.
Berkenfamilie-bloemen zijn eenhuizig, wat betekent dat ze zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen aan dezelfde boom hebben. Hun bloemen presenteren zich als katjes en zijn klein en onopvallend.
Gebruik
De gewone hazelaar (Corylus avellana) en de hazelaar (Corylus maxima) zijn belangrijke boomgaardplanten, gekweekt vanwege hun eetbare hazelnoten.
De andere geslachten omvatten een aantal populaire sierbomen, op grote schaal aangeplant in parken en grote tuinen; verschillende berken worden vooral gewaardeerd om hun gladde, felgekleurde, deels witte schors .
Het hout is over het algemeen hard, taai en zwaar, vooral dat van de haagbeuken; verschillende soorten waren in het verleden van groot belang waar zeer hard hout nodig was dat bestand was tegen zware slijtage, zoals voor karrenwielen, waterwielen, tandwielen, gereedschapshandvatten, snijplanken en houten pinnen. Bij de meeste van deze toepassingen is hout nu vervangen door metaal of andere door de mens gemaakte materialen.
Soorten
In Nederland komen in het wild voor:
- Ruwe berk (Betula pendula)
- Zachte berk (Betula pubescens)
- Hartbladige els (Alnus cordata)
- Zwarte els (Alnus glutinosa)
- Witte els (Alnus incana)
- Haagbeuk (Carpinus betulus)
- Hazelaar (Corylus avellana)