Etymologie

De etymologie van een woord is de herkomst van een woord, namelijk hoe het woord is ontstaan, waarvan het afgeleid is. Het woord etymologie zelf heeft ook een etymologie: het is een samenstelling van de (oud-)Griekse woorden ἔτυμον [etymon], "de ware betekenis van een woord volgens zijn oorsprong"^[1] en λὀγος [logos], "de wetenschap". In zijn klassieke betekenis kan etymologie dus vertaald worden als de wetenschap van de ware betekenis van het woord (volgens zijn oorsprong).

Voorbeelden

Naast het woord etymologie zelf, zijn er nog andere voorbeelden van Nederlandse woorden met een niet-Nederlandse etymologie:

• Geiser komt van het woord Geysir in het IJslands, dat "spuiten" of "spuwen" betekent.
• Megafoon komt van het Griekse μἐγας [megas], "groot", of in dit geval "luid" en φωνἠ [foonè], "stem" of "geluid", en kan dus vertaald worden als een "luid geluid", of een "luide stem"
• Psychologie heeft als etymologie het Griekse woord ψυχἠ [psychè], de "ziel" of "de gedachte", en λὀγος (zie boven). Dit kan dus vertaald worden als "de wetenschap van de ziel/de gedachte".

Zie ook

• Toponymie, de studie naar de oorsprong van namen van plaatsen
• Antroponymie, de studie naar de oorsprong van voor- en achternamen van mensen

Voetnoten

1. Volgens het woordenboek A Greek-English Lexicon door Henry G. Liddell en Robert Scott kan ἔτυμον vertaald worden als the true sense of a word according to its origin, its etymology: zie puntje II