Strooklat: verschil tussen versies
k |
k |
||
Regel 3: | Regel 3: | ||
Een '''strooklat''' is een (teken)[[gereedschap]] dat bestaat uit een lange strip die op een aantal punten is vastgezet en waarvan de spanning een vloeiende kromming creëert die door die punten gaat, met als doel die kromming over te brengen op een ander materiaal. | Een '''strooklat''' is een (teken)[[gereedschap]] dat bestaat uit een lange strip die op een aantal punten is vastgezet en waarvan de spanning een vloeiende kromming creëert die door die punten gaat, met als doel die kromming over te brengen op een ander materiaal. | ||
− | Voordat [[Computer|computers]] werden gebruikt voor het maken van technische ontwerpen, werden tekengereedschappen gebruikt door ontwerpers die met de hand tekenden. Om bochten of vloeiende lijnen te tekenen, vooral voor de scheepsbouw, gebruikten tekenaars vaak deze lange, dunne, flexibele stroken van hout, plastic of metaal. | + | Voordat [[Computer|computers]] werden gebruikt voor het maken van technische ontwerpen, werden tekengereedschappen gebruikt door ontwerpers die met de hand tekenden. Om bochten of vloeiende lijnen te tekenen, vooral voor de scheepsbouw, gebruikten tekenaars vaak deze lange, dunne, flexibele stroken van hout, plastic of metaal. Op de metalen platen gebruikten ze (eventueel magnetische) gewichten waartussen de strook gebogen werd. |
De [[gebroeders Wright]] gebruikten er een om de vleugels van hun vliegtuig te vormen. | De [[gebroeders Wright]] gebruikten er een om de vleugels van hun vliegtuig te vormen. |
Huidige versie van 8 aug 2023 om 08:32
Een strooklat is een (teken)gereedschap dat bestaat uit een lange strip die op een aantal punten is vastgezet en waarvan de spanning een vloeiende kromming creëert die door die punten gaat, met als doel die kromming over te brengen op een ander materiaal.
Voordat computers werden gebruikt voor het maken van technische ontwerpen, werden tekengereedschappen gebruikt door ontwerpers die met de hand tekenden. Om bochten of vloeiende lijnen te tekenen, vooral voor de scheepsbouw, gebruikten tekenaars vaak deze lange, dunne, flexibele stroken van hout, plastic of metaal. Op de metalen platen gebruikten ze (eventueel magnetische) gewichten waartussen de strook gebogen werd.
De gebroeders Wright gebruikten er een om de vleugels van hun vliegtuig te vormen.
Later kreeg je ze ook van een min of meer flexibel materiaal wat je kunt buigen en vervolgens als afrondingsmal kunt gebruiken. Deze flexicurve heeft een kern van buigbaar lood met daar omheen plastic.