Slag bij Chancellorsville: verschil tussen versies
(af.) |
k (Duidelijker) |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
| commander1= [[Joseph Hooker]] |
| commander1= [[Joseph Hooker]] |
||
| commander2= [[Robert E. Lee]]<br>[[Thomas J. Jackson]]† |
| commander2= [[Robert E. Lee]]<br>[[Thomas J. Jackson]]† |
||
| − | | strength1= |
+ | | strength1= 97.382 |
| − | | strength2= |
+ | | strength2= 57.352 |
| − | | casualties1= ''' |
+ | | casualties1= '''17.304''' (1.694 gedood,<br>9.672 gewond,<br>5.938 gevangen/vermist) |
| − | | casualties2= ''' |
+ | | casualties2= '''13.460''' (1.724 gedood,<br>9.233 gewond,<br>2.503 gevangen/vermist) |
| − | | casualties3= ''' |
+ | | casualties3= '''30.764''' |
}} |
}} |
||
De '''slag bij Chancellorsville''' is een veldslag in de [[Amerikaanse Burgeroorlog]]. De veldslag was een van de grootste veldslagen tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Na deze strijd verloor de zuidelijke generaal [[Thomas J. Jackson]] een arm en een tijd later stierf hij. |
De '''slag bij Chancellorsville''' is een veldslag in de [[Amerikaanse Burgeroorlog]]. De veldslag was een van de grootste veldslagen tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Na deze strijd verloor de zuidelijke generaal [[Thomas J. Jackson]] een arm en een tijd later stierf hij. |
||
== Achtergrond == |
== Achtergrond == |
||
| ⚫ | Generaal [[Ambrose E. Bursnide]] was degene die de laatste keer een veldtocht organiseerde met het noordelijke [[Army of the Potomac]]. Hij verloor hard na de [[Slag bij Fredericsburg]] die gevolgd werd door zijn "Mud March" Nederlands:''modder mars'' (vrij vertaald) waaraan [[Abraham Lincoln|Lincoln]] twijfelde. Bursnide verloor kreeg nadien commando over het [[XX Korps (unie)|XX Korps]] en [[Joseph Hooker]] kreeg het bevel over het [[Army of the Potomac]]. Lincoln zag later Hooker het Army of the Potomac opleiden. Hooker maakte het Army of the Potomac sterker dan het ooit was geweest en Lincoln dacht dat hij nu een goede commandant had. Maar dat gedachte zou niet lang blijven... In laat april, toen de wegen weer aarde werden in plaats van modder, marcheerde [[Robert E. Lee|Lee]] met zijn leger terug op weg naar het noorden. Ver van Lee in de late avond van 30ste april, had hooker zijn leger gevestigd op een kruispunt. Ze zaten nu midden in de grote wildernis met een oppervlakte van ongeveer 70 vierkante mijl dat heel Chancellorsville bedenkte. Op 1 mei zette Lee snel zijn leger klaar in de voorste legerkampen bij "Old Dominion". Hij gebruikte zijn regimenten en trachtte daarmee het nietsvermoedende leger van Hooker in de wildernis te omsingelen. Hij wou eerst de Orange Turnpike en de Orange Plank Road blokkeren. Die avond bereiden Jackson en Lee hun grootste, belangrijkste en laatste samenwerking. Op 2 mei viel Jackson de voorhoede van Hookers leger aan met bijna 30000 soldaten. Hooker keerde met zijn troepen om. Lee kwam met 15000 soldaten aan, waardoor Hooker langs twee kanten aangevallen werd. In zijn achterhoede, door Jackson, en in zijn voorhoede, door Lee. Uiteindelijk kon Hooker met natuurlijk een grote meerderheid door de zuidelijke linies te breken met behulp van heel veel [[Mannatrie]]. Om 17:00 had Jackson Hooker omsingeld. Hij liet zijn mannen een verasingsaanval uitvoeren op Hooker's achterhoede. Jackson's mannen doden bijna alle soldaten van het noordelijke [[XI korps (unie)|XI Korps]] en de noordelijken trokken zich meer dan 2 mijl terug. Jackson's mannen wouden de noordelijken achtervolgen en één zuidelijke soldaat schoot Jackson per ongeluk in zijn arm. Jackson verloor zijn hele linkerarm bij dat schot. Ze hadden nu al 2 en bijna 3 dagen gevochten. Jackson trok verder door de bossen. Natuurlijk zat Lee nog voor Hooker met enkele artilleriestukken waar Hooker niet op gerekend had. Hooker leunde tegen een paal voor zijn hoofdkwartier. Lee vuurde een kanonschot af recht op de paal. De paal ontplofte en Hooker was voor een half uur bewusteloos. Hookers leger was al lang niet zo sterk meer. Hij trok naar het veteranenkorps, waar allemaal getrainde veteranen zaten. Hooker dacht dat hij met deze soldaten misschien de slag nog kon winnen. Hooker was reeds wel teleurgesteld over wat er de 3 vorige dagen was gebeurd. Lee viel weer aan. De zuidelijken leden hevige verliezen tegen het veteranenkorps in de vroege ochtend. Toen zag Hooker dat het de noordelijken bij Fredericksburg niet gelukt was om de zuidelijken tegen te houden. De zuidelijken waren van Fredericksburg meteen naar Chancellorsville gemarcheerd en een grote troepenmacht bedreigde zijn achterhoede. Uiteindelijk kon Hooker de zuidelijken bij Salem Church verslaan in de [[Slag bij Salem Church]], net ten westen van Fredericksburg. Lee ging persoonlijk naar het oosten, maar toen hij daar de grote noordelijke troepenmacht zag, trok hij zich meteen weer terug. Hooker dacht dat hij toch maar beter terug kon trekken en stak opnieuw de Rapahannock River over. De slag had hem 17304 slachtoffers gekost en de zuidelijken maar 13.460. |
||
| − | |||
| ⚫ | Generaal [[Ambrose E. Bursnide]] was degene die de laatste keer een veldtocht organiseerde met het noordelijke [[Army of the Potomac]]. Hij verloor hard na de [[Slag bij Fredericsburg]] die gevolgd werd door zijn "Mud March" Nederlands:''modder mars'' (vrij vertaald) waaraan [[Abraham Lincoln|Lincoln]] twijfelde. Bursnide verloor kreeg nadien commando over het [[XX Korps (unie)|XX Korps]] en [[Joseph Hooker]] kreeg het bevel over het [[Army of the Potomac]]. Lincoln zag later Hooker het Army of the Potomac opleiden. Hooker maakte het Army of the Potomac sterker dan het ooit was geweest en Lincoln dacht dat hij nu een goede commandant had. Maar dat gedachte zou niet lang blijven... In laat april, toen de wegen weer aarde werden in plaats van modder, marcheerde [[Robert E. Lee|Lee]] met zijn leger terug op weg naar het noorden. Ver van Lee in de late avond van 30ste april, had hooker zijn leger gevestigd op een kruispunt. Ze zaten nu midden in de grote wildernis met een oppervlakte van ongeveer 70 vierkante mijl dat heel Chancellorsville bedenkte. Op 1 mei zette Lee snel zijn leger klaar in de voorste legerkampen bij "Old Dominion". Hij gebruikte zijn regimenten en trachtte daarmee het nietsvermoedende leger van Hooker in de wildernis te omsingelen. Hij wou eerst de Orange Turnpike en de Orange Plank Road blokkeren. Die avond bereiden Jackson en Lee hun grootste, belangrijkste en laatste samenwerking. Op 2 mei viel Jackson de voorhoede van Hookers leger aan met bijna 30000 soldaten. Hooker keerde met zijn troepen om. Lee kwam met 15000 soldaten aan, waardoor Hooker langs twee kanten aangevallen werd. In zijn achterhoede, door Jackson, en in zijn voorhoede, door Lee. Uiteindelijk kon Hooker met natuurlijk een grote meerderheid door de zuidelijke linies te breken met behulp van heel veel [[Mannatrie]]. Om 17:00 had Jackson Hooker omsingeld. Hij liet zijn mannen een verasingsaanval uitvoeren op Hooker's achterhoede. Jackson's mannen doden bijna alle soldaten van het noordelijke [[XI korps (unie)|XI Korps]] en de noordelijken trokken zich meer dan 2 mijl terug. Jackson's mannen wouden de noordelijken achtervolgen en één zuidelijke soldaat schoot Jackson per ongeluk in zijn arm. Jackson verloor zijn hele linkerarm bij dat schot. Ze hadden nu al 2 en bijna 3 dagen gevochten. Jackson trok verder door de bossen. Natuurlijk zat Lee nog voor Hooker met enkele artilleriestukken waar Hooker niet op gerekend had. Hooker leunde tegen een paal voor zijn hoofdkwartier. Lee vuurde een kanonschot af recht op de paal. De paal ontplofte en Hooker was voor een half uur bewusteloos. Hookers leger was al lang niet zo sterk meer. Hij trok naar het veteranenkorps, waar allemaal getrainde veteranen zaten. Hooker dacht dat hij met deze soldaten misschien de slag nog kon winnen. Hooker was reeds wel teleurgesteld over wat er de 3 vorige dagen was gebeurd. Lee viel weer aan. De zuidelijken leden hevige verliezen tegen het veteranenkorps in de vroege ochtend. Toen zag Hooker dat het de noordelijken bij Fredericksburg niet gelukt was om de zuidelijken tegen te houden. De zuidelijken waren van Fredericksburg meteen naar Chancellorsville gemarcheerd en een grote troepenmacht bedreigde zijn achterhoede. Uiteindelijk kon Hooker de zuidelijken bij Salem Church verslaan in de [[Slag bij Salem Church]], net ten westen van Fredericksburg. Lee ging persoonlijk naar het oosten, maar toen hij daar de grote noordelijke troepenmacht zag, trok hij zich meteen weer terug. Hooker dacht dat hij toch maar beter terug kon trekken en stak opnieuw de Rapahannock River over. De slag had hem 17304 slachtoffers gekost en de zuidelijken maar |
||
== Gevolgen == |
== Gevolgen == |
||
| − | |||
Hoewel de noordelijken verloren, hadden ze toch een groot punt bereikt. De slimste generaal van de zuidelijken was in deze slag gesneuveld. |
Hoewel de noordelijken verloren, hadden ze toch een groot punt bereikt. De slimste generaal van de zuidelijken was in deze slag gesneuveld. |
||
== Bronnen == |
== Bronnen == |
||
| − | |||
* [http://www.civilwar.org/battlefields/chancellorsville.html?tab=facts De slag op Summary & Facts] |
* [http://www.civilwar.org/battlefields/chancellorsville.html?tab=facts De slag op Summary & Facts] |
||
* [http://www.nps.gov/hps/abpp/battles/va032.htm National Park Service - Chancellorsville] |
* [http://www.nps.gov/hps/abpp/battles/va032.htm National Park Service - Chancellorsville] |
||
Versie van 16 jul 2013 11:30
Sjabloon:Infobox Militair Conflict De slag bij Chancellorsville is een veldslag in de Amerikaanse Burgeroorlog. De veldslag was een van de grootste veldslagen tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Na deze strijd verloor de zuidelijke generaal Thomas J. Jackson een arm en een tijd later stierf hij.
Achtergrond
Generaal Ambrose E. Bursnide was degene die de laatste keer een veldtocht organiseerde met het noordelijke Army of the Potomac. Hij verloor hard na de Slag bij Fredericsburg die gevolgd werd door zijn "Mud March" Nederlands:modder mars (vrij vertaald) waaraan Lincoln twijfelde. Bursnide verloor kreeg nadien commando over het XX Korps en Joseph Hooker kreeg het bevel over het Army of the Potomac. Lincoln zag later Hooker het Army of the Potomac opleiden. Hooker maakte het Army of the Potomac sterker dan het ooit was geweest en Lincoln dacht dat hij nu een goede commandant had. Maar dat gedachte zou niet lang blijven... In laat april, toen de wegen weer aarde werden in plaats van modder, marcheerde Lee met zijn leger terug op weg naar het noorden. Ver van Lee in de late avond van 30ste april, had hooker zijn leger gevestigd op een kruispunt. Ze zaten nu midden in de grote wildernis met een oppervlakte van ongeveer 70 vierkante mijl dat heel Chancellorsville bedenkte. Op 1 mei zette Lee snel zijn leger klaar in de voorste legerkampen bij "Old Dominion". Hij gebruikte zijn regimenten en trachtte daarmee het nietsvermoedende leger van Hooker in de wildernis te omsingelen. Hij wou eerst de Orange Turnpike en de Orange Plank Road blokkeren. Die avond bereiden Jackson en Lee hun grootste, belangrijkste en laatste samenwerking. Op 2 mei viel Jackson de voorhoede van Hookers leger aan met bijna 30000 soldaten. Hooker keerde met zijn troepen om. Lee kwam met 15000 soldaten aan, waardoor Hooker langs twee kanten aangevallen werd. In zijn achterhoede, door Jackson, en in zijn voorhoede, door Lee. Uiteindelijk kon Hooker met natuurlijk een grote meerderheid door de zuidelijke linies te breken met behulp van heel veel Mannatrie. Om 17:00 had Jackson Hooker omsingeld. Hij liet zijn mannen een verasingsaanval uitvoeren op Hooker's achterhoede. Jackson's mannen doden bijna alle soldaten van het noordelijke XI Korps en de noordelijken trokken zich meer dan 2 mijl terug. Jackson's mannen wouden de noordelijken achtervolgen en één zuidelijke soldaat schoot Jackson per ongeluk in zijn arm. Jackson verloor zijn hele linkerarm bij dat schot. Ze hadden nu al 2 en bijna 3 dagen gevochten. Jackson trok verder door de bossen. Natuurlijk zat Lee nog voor Hooker met enkele artilleriestukken waar Hooker niet op gerekend had. Hooker leunde tegen een paal voor zijn hoofdkwartier. Lee vuurde een kanonschot af recht op de paal. De paal ontplofte en Hooker was voor een half uur bewusteloos. Hookers leger was al lang niet zo sterk meer. Hij trok naar het veteranenkorps, waar allemaal getrainde veteranen zaten. Hooker dacht dat hij met deze soldaten misschien de slag nog kon winnen. Hooker was reeds wel teleurgesteld over wat er de 3 vorige dagen was gebeurd. Lee viel weer aan. De zuidelijken leden hevige verliezen tegen het veteranenkorps in de vroege ochtend. Toen zag Hooker dat het de noordelijken bij Fredericksburg niet gelukt was om de zuidelijken tegen te houden. De zuidelijken waren van Fredericksburg meteen naar Chancellorsville gemarcheerd en een grote troepenmacht bedreigde zijn achterhoede. Uiteindelijk kon Hooker de zuidelijken bij Salem Church verslaan in de Slag bij Salem Church, net ten westen van Fredericksburg. Lee ging persoonlijk naar het oosten, maar toen hij daar de grote noordelijke troepenmacht zag, trok hij zich meteen weer terug. Hooker dacht dat hij toch maar beter terug kon trekken en stak opnieuw de Rapahannock River over. De slag had hem 17304 slachtoffers gekost en de zuidelijken maar 13.460.
Gevolgen
Hoewel de noordelijken verloren, hadden ze toch een groot punt bereikt. De slimste generaal van de zuidelijken was in deze slag gesneuveld.