IJsbeer

Een IJsbeer in de dierentuin van Artis

IJsberen zijn grote roofdieren. Ze zijn groot en wit en leven op de Noordpool. Ze eten vis, zeehonden, poolvossen, poolkonijnen, zelf kleine walrussen zo nu en dan. IJsberen kunnen levensgevaarlijk zijn voor mensen omdat ze erg groot en sterk zijn en maar zo je hand er af bijten of je hoofd! Ze worden door de opwarming van de aarde helaas met uitsterven bedreigd.

Leven

IJsberen zijn kampioenen in zwemmen. Ze zwemmen alleen met hun voorpoten. Dat zijn net een soort zwemvliezen. En ook al is het water zo koud, ijsberen houden het kilometers vol. Alleen de kop steekt uit als ze adem halen. Zwemmen is een soort van hobby voor ze. Soms slaapt de ijsbeer zelfs in het water. Hij kan dan ver weg van het ijs raken. Als hij toch moe wordt, drijft hij uit. Bij het zwemmen houdt hij zijn oren plat en zijn neusgaten dicht.

IJsberen hebben het nooit echt koud. Zelfs niet onder een deken van sneeuw. Dat gebruiken ze juist om warm te blijven tegen koude temperatuur en harde wind. Het lievelingskostje van ijsberen zijn zeehonden. Als hij er een ruikt, gaat zijn snuit trillen en beweegt hij zijn kop heen en weer. Zo geruisloos mogelijk glijdt de ijsbeer het water in en zwemt een stukje onder water. Dan springt hij opeens tevoorschijn en slaat de zeehond bewusteloos. Daarna bijt hij nog eens goed in de nek zodat de zeehond echt helemaal dood is. Een ijsbeer doet dit vaak als zijn prooi slaapt. Meestal vertrouwt hij gewoon op zijn schutkleur en houdt hij zijn kop laag bij de grond. Dan doet ie dus zijn verrassingsaanval, maar dat heeft lang niet altijd succes. Meestal kan de prooi er nog net vandoor. Echt schatjes kun je ijsberen dus niet noemen.

IJsberen eten niet alleen zeehonden. Ze eten ook knaagdieren die daar leven zoals sneeuwhazen en iemmingen. Dat zijn diertjes die een beetje op cavia’s lijken, maar waarvan je de oren niet zo goed ziet. Ze eten ook kleine besjes, maar daar moeten ze ontzettend veel van eten om hun buik vol te krijgen. IJsberen eten zelfs walrussen en walvissen en soms een beetje zeewier. Maar een ijsbeer eet nooit pinguïn, want die leven op de zuidpool... Een ijsbeer eet weleens mensen, en andre ijsberen, maar dat zijn vaak moeders of jonge beren. Die kunnen vaak nauwelijks wat te eten vinden.

Het klinkt een beetje raar om zo te vertellen, maar ijsberen gaan op een grappige manier naar de wc. Eerst lopen ze achteruit tot hun poten op de goede plek staan. Dan doen ze nog een stap vooruit met hun voorpoten. Zo lijkt het net of hun kont uitsteekt. Dan gaat hun staart omhoog en doen ze hun boodschap.

Lichaam; De vijf zintuigen

Ogen om te zien

IJsberen hebben goede ogen, dat moet dan ook wel, want ze moeten hun prooi goed kunnen zien. Hun zwarte ogen kijken recht naar voren, waardoor dat makkelijk kan. Net als mensen kunnen ijsberen kleuren zien, maar wij beter. De ijsbeer heeft derde oogleden. Deze oogleden zijn net een ingebouwde zonnebril. Ze beschermen hem tegen weerkaatsing van zonlicht op sneeuw en ijs.

Oren om te horen

Waarschijnlijk horen ijsberen net zo goed als mensen. Dat weten onderzoekers nog niet zeker.

Een neus om te ruiken

De ijsbeer heeft een van de beste neuzen ter wereld. Als je een ijsbeer met zijn neus in de lucht ziet, doet hij dat om nog beter te ruiken wat er in de buurt is. Sommige ijsberen liepen zelfs weleens helemaal rechtdoor op het voedsel af dat ze roken. IJsberen ruiken zeehonden die onder het ijs zitten van een kilometer afstand. Een ijsbeer ruikt dode walvissen of zeehonden al van 30 kilometer ver!

Een tong om te proeven

IJsberen hebben een paarse tong om te proeven. Daarmee eten ze graag verrot voedsel of vet. Jakkie!

Klauwen om te voelen

De ijsbeer moet goed kunnen voelen. Ze kunnen heel voorzichtig spullen verschuiven of verplaatsen. Ook met hun mond kunnen ze dingen optillen.