Diana Spencer: verschil tussen versies

Versie van 5 nov 2007 15:54

Prinses Diana

Diana Frances Spencer (1 juli 1961 - Parijs, Frankrijk, 31 augustus 1997) was de eerste echtgenote van de Britse Kroonprins Charles en is de moeder van de Britse prinsen William en Harry.

Diana's Jeugd

Op 1 juli 1961 werd Lady Diana Frances Spencer geboren. Ze was geboren in Park House, op het landgoed Sandringham in Norfolk, eigendom van de koningin. Haar familie was betrokken met de koninklijke familie. Daardoor speelde ze vaak als kind met prins Andrew en prins Edward, de jongere broers van prins Charles, haar toekomstige man.

Ongelukkig

Diana was als klein kind allesbehalve gelukkig. Want toen ze nog maar zes jaar oud was scheidden haar ouders, omdat haar moeder verliefd werd op Peter Shand Kydd, die een behangfabriek had geërfd . Vanaf het moment dat haar moeder weg was, kreeg Diana te maken met een serie van verschillende kinderjuffen. De meesten omschreven haar als ‘ lastig’ en ‘ moeilijk’ . Tegen een van de kinderjuffen, Mary Clarke, zei ze: “Ik ga later pas trouwen als ik zeker weet dat ik verliefd ben, zodat we nooit zullen scheiden.” Een andere kinderjuf, Janet Thompson werkte al sinds Diana drie was bij de familie Spencer. Diana had vaak onrustige nachten. Ze riep soms midden in de nacht om te vragen of ze wat te drinken mocht, of als iemand met haar mee naar het toilet wilde. Anders werd ze wel eens huilend wakker, omdat ze een nachtmerrie had gehad. Dan kroop ze bij Janet in bed, voor een lekkere warme en vertrouwde knuffel.

Passie voor kleding

Zelfs op die leeftijd had ze al een passie voor kleding. Ze was verzot op mooie jurken en als er een feestje was, ging ze speciaal met haar moeder winkelen voor een mooie jurk.. Vooral bloemetjesjurken vond ze mooi. De familie Spencer leidden een druk, sociaal leventje. Er was bijna elke dag wel een theepartijtje, of een verjaardagsfeest. Daardoor vond Diana het leuk om veel kledingkeuze te hebben. Maar soms had je echt je handen vol aan de kleine Diana. Diana had een eigen wil. En deed niet meteen wat mensen zeiden dat ze moest doen.

Paarden

Ze speelde in haar jeugd veel met koninklijke kinderen, maar was nooit zo enthousiast over honden en paarden, zoals die andere kinderen. Haar oudere zus Sarah was wel gek op paarden, en Diana wist maar niet wat er zo leuk aan was. Toen Diana 10 jaar was gingen de zusjes eens samen paardrijden. Diana’s paard steigerde, en ze brak haar arm. Vanaf dat moment was ze altijd afstandelijk voor paarden.

Hoe Diana ongelukkiger werd

Kinderjuf Janet Thompson verliet vlak na het paardenongeluk de familie Spencer. Toen werd Diana nog veel ongelukkiger. Maar later werd het nog erger, haar vader, burggraaf Althorp kreeg een nieuwe vrouw : Raine Spencer. Bij de kinderen beter bekend als: ‘ De gemene’ Raine. De kinderen hadden zo een hekel aan Raine, dat ze haar boze en dreigende brieven schreven, in de hoop dat ze dan weg zou gaan. Maar dat hielp niks. Wat Diana ook verdrietig maakte, was dat ze niet zo slim was. Ze blonk nergens in uit, en vond zelf dat haar hersens zo groot als een erwt waren. Op de kostschool waar ze toen ze 9 was naartoe gestuurd werd, Riddlesworth Hall bij Diss in Norfolk, werd ze ook niet slimmer, en ging het niet beter. Sterker nog, Diana zou nooit een studiehoofd worden. Alles wat Diana wel kon, was niet nodig voor een academische opleiding. Op die school was ze weg van haar familie, verlegen en eenzaam. Op die school had ze zelf medelijden met andere kinderen, en zag je haar altijd een medeleerling troosten.

Scholen

Ze ging later naar de meisjeskostschool in Kent, maar ook deze school, een van de duurste opleidingen, slaagde er niet in haar ook maar 1 examen te laten slagen. Ze verliet de school op zestienjarige leeftijd. Ze was wel heel goed in sport. Ze nam zwem-, korfbal- , tennis-, ballet- en tapdanslessen. West Heath bezocht met hun leerlingen vaak bejaarden- en ziekenhuizen. En al snel ontdekte Diana meer sterke punten. Ze bracht uren door bij een oudere dame in een stad dichtbij terwijl anderen met tegenzin het plaatselijke tehuis voor geestelijk gehandicapten bezochten, had Diana onmiddellijk contact met de gehandicapte tieners.

Diana was de jongste dochter van Frances Ruth Burke-Roche en Edward John Spencer, waardoor Diana een afstammeling was van de vele koningen van Engeland. Diana had twee zussen en een broer; Sarah, Jane en Charles. Na de dood van haar grootvader van haar vaders kant, Graaf Spencer in 1975, kreeg Diana de titel 'Lady Diana Spencer'. Ze ging naar school in Norfolk en naar een kostschool in Kent. Toen ze 16 jaar was ging ze naar het Institut Alpin Videmanette, in Rougemont, Zwitserland, voor het laatste jaar van haar opleiding.

In 1980, toen ze 19 jaar oud was, werd ze opgemerkt door de Prins Charles, Prins Charles, die haar uitnodigde voor een polowedstrijd. Een romance begon, en ze verloofde zich op 24 februari 1981. Zij trouwden op 29 juli datzelfde jaar in de St Paul's Cathedral in Londen.

Diana kreeg twee kinderen:

Prins William in 1982.
Prins Harry in 1984.

Aan het eind van de jaren 80 kreeg ze steeds meer bekendheid door haar steun voor goede doelen. Ze heeft veel betekend in campagnes tegen het gebruik van landmijnen en in het verminderen van het stigma rondom Aids. In 1995 ontving ze de 'Humanitarian of the Year'-award.

Aan het begin van de jaren 90 liep het huwelijk op de klippen, en hoewel het koppel al in 1992 uit elkaar ging, werd de scheiding pas in 1996 afgerond.

Het auto-ongeluk

Diana kwam om het leven op 31 augustus 1997 bij een auto-ongeluk in Parijs, samen met haar vriend Dodi Al-Fayed. Alleen Diana's bodyguard overleefde de klap, zijn gordel redde hem zijn leven. Diana, Dodi en hun chauffeur hadden hun gordel niet gedragen. Op 14 december 2006 bracht de Britse politie een rapport naar naar buiten, waarin stond dat het inderdaad een ongeluk was.

Haar dood veroorzaakte een bijzonder publiekelijke rouwperiode en bijna 6 miljoen mensen waren getuige van de begrafenisplechtigheden. Diana werd begraven in Althorp, Groot-Brittannië, op een eiland in het midden van een meer op het landgoed van haar broer. Bezoekers kunnen om het meer lopen, en kunnen een tentoonstelling over Diana bekijken in een bezoekerscentrum.

Op 6 juli 2004 werd een monument voor haar geopend in Hyde Park. Het is een fontein in de vorm van een ovale ring van steen.

Links

De eerste versie van deze tekst (of een deel daarvan) is afkomstig van Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de CC BY-SA 3.0-licentie.

Versie van 5 nov 2007 15:53 (brontekst bekijken) Laura Delight (overleg \| bijdragen) (→‎Ongelukkig) ← Vorige wijziging		Versie van 5 nov 2007 15:54 (brontekst bekijken) Laura Delight (overleg \| bijdragen) (→‎Diana's Jeugd) Volgende wijziging →
Regel 6:		Regel 6:

	'''Ongelukkig'''		'''Ongelukkig'''
		+
		+
	Diana was als klein kind allesbehalve gelukkig. Want toen ze nog maar zes jaar oud was scheidden haar ouders, omdat haar moeder verliefd werd op Peter Shand Kydd, die een behangfabriek had geërfd . Vanaf het moment dat haar moeder weg was, kreeg Diana te maken met een serie van verschillende kinderjuffen. De meesten omschreven haar als ‘ lastig’ en ‘ moeilijk’ . Tegen een van de kinderjuffen, Mary Clarke, zei ze: “Ik ga later pas trouwen als ik zeker weet dat ik verliefd ben, zodat we nooit zullen scheiden.” Een andere kinderjuf, Janet Thompson werkte al sinds Diana drie was bij de familie Spencer. Diana had vaak onrustige nachten. Ze riep soms midden in de nacht om te vragen of ze wat te drinken mocht, of als iemand met haar mee naar het toilet wilde. Anders werd ze wel eens huilend wakker, omdat ze een nachtmerrie had gehad. Dan kroop ze bij Janet in bed, voor een lekkere warme en vertrouwde knuffel.		Diana was als klein kind allesbehalve gelukkig. Want toen ze nog maar zes jaar oud was scheidden haar ouders, omdat haar moeder verliefd werd op Peter Shand Kydd, die een behangfabriek had geërfd . Vanaf het moment dat haar moeder weg was, kreeg Diana te maken met een serie van verschillende kinderjuffen. De meesten omschreven haar als ‘ lastig’ en ‘ moeilijk’ . Tegen een van de kinderjuffen, Mary Clarke, zei ze: “Ik ga later pas trouwen als ik zeker weet dat ik verliefd ben, zodat we nooit zullen scheiden.” Een andere kinderjuf, Janet Thompson werkte al sinds Diana drie was bij de familie Spencer. Diana had vaak onrustige nachten. Ze riep soms midden in de nacht om te vragen of ze wat te drinken mocht, of als iemand met haar mee naar het toilet wilde. Anders werd ze wel eens huilend wakker, omdat ze een nachtmerrie had gehad. Dan kroop ze bij Janet in bed, voor een lekkere warme en vertrouwde knuffel.