Alfastraling: verschil tussen versies
k (→top) |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Alpha Decay.svg|thumb|Een atoomkern links vervalt onder uitzending van het alfadeeltje rechts.]] | [[Bestand:Alpha Decay.svg|thumb|Een atoomkern links vervalt onder uitzending van het alfadeeltje rechts.]] | ||
| − | [[Bestand:Alfa beta gamma radiation.svg|thumb| | + | [[Bestand:Alfa beta gamma radiation.svg|thumb|Alfastraling in de bovenste figuur wordt al tegengehouden door een stukje papier. Voor [[bètastraling]] is al een [[aluminium]] plaat nodig en [[gammastraling]] gaat zelfs door heel dikke materialen.]] |
'''Alfastraling''' heeft iets te maken met [[radioactiviteit]]. Een zogeheten alfadeeltje, afgekort α-deeltje, bestaat uit twee [[neutron]]en en twee [[proton]]en. Dat is hetzelfde als een atoomkern van [[helium]]-4. Bij het radioactief verval van zware elementen (zoals [[uranium]] en [[plutonium]]) worden in veel gevallen alfadeeltjes in de vorm van straling uitgestoten. Deze straling heet alfastraling. Deze straling kun je niet zien, ruiken of proeven. Maar als het in je lichaam komt kan het daar veel schade aanrichten. Dit komt omdat bepaalde biologische processen in de [[cel (biologie)|lichaamscellen]] in de war worden geschopt. Alfadeeltjes komen bijvoorbeeld vrij bij het verval van [[uranium]], [[plutonium]] of [[bismut]]. Bij het verval van deze stoffen komt heel veel energie vrij. | '''Alfastraling''' heeft iets te maken met [[radioactiviteit]]. Een zogeheten alfadeeltje, afgekort α-deeltje, bestaat uit twee [[neutron]]en en twee [[proton]]en. Dat is hetzelfde als een atoomkern van [[helium]]-4. Bij het radioactief verval van zware elementen (zoals [[uranium]] en [[plutonium]]) worden in veel gevallen alfadeeltjes in de vorm van straling uitgestoten. Deze straling heet alfastraling. Deze straling kun je niet zien, ruiken of proeven. Maar als het in je lichaam komt kan het daar veel schade aanrichten. Dit komt omdat bepaalde biologische processen in de [[cel (biologie)|lichaamscellen]] in de war worden geschopt. Alfadeeltjes komen bijvoorbeeld vrij bij het verval van [[uranium]], [[plutonium]] of [[bismut]]. Bij het verval van deze stoffen komt heel veel energie vrij. | ||
Versie van 16 jun 2025 20:24
Alfastraling heeft iets te maken met radioactiviteit. Een zogeheten alfadeeltje, afgekort α-deeltje, bestaat uit twee neutronen en twee protonen. Dat is hetzelfde als een atoomkern van helium-4. Bij het radioactief verval van zware elementen (zoals uranium en plutonium) worden in veel gevallen alfadeeltjes in de vorm van straling uitgestoten. Deze straling heet alfastraling. Deze straling kun je niet zien, ruiken of proeven. Maar als het in je lichaam komt kan het daar veel schade aanrichten. Dit komt omdat bepaalde biologische processen in de lichaamscellen in de war worden geschopt. Alfadeeltjes komen bijvoorbeeld vrij bij het verval van uranium, plutonium of bismut. Bij het verval van deze stoffen komt heel veel energie vrij. Alfadeeltjes kunnen zelfs al met een vel papier worden tegengehouden.
Toepassing
Een bekende toepassing van Alfadeeltjes is dat ze kunnen worden gebruikt als radiotherapie om tumoren mee te bestrijden. Alfastraling van een bron bij de tumor beschadigt wel het tumorweefsel, maar wordt gemakkelijk geabsorbeerd, zodat gezond weefsel gespaard blijft. Dit moet natuurlijk heel voorzichtig en precies worden gedaan.