Oppervlaktespanning: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:WassermoleküleInTröpfchen-2.svg|thumb|Oppervlaktespanning]] |
[[Bestand:WassermoleküleInTröpfchen-2.svg|thumb|Oppervlaktespanning]] |
||
| + | '''Oppervlaktespanning''' is zoals magneten: plus trekt min aan. |
||
| ⚫ | |||
| + | |||
| ⚫ | Alle watermoleculen trekken elkaar aan. Deze aantrekkingskrachten tussen watermoleculen heten [[vanderwaalskracht]]en (genoemd naar [[Johannes Diderik van der Waals]], een Nederlandse natuurkundige uit de 19e eeuw) en de verbindingen noemen we waterstofbruggen. Midden in het water wordt er aan alle kanten aan de watermoleculen getrokken. Het lijkt alsof er niet aan getrokken wordt. Aan het oppervlak is dat anders. Er wordt wel aan de zijkanten en onderkanten getrokken, maar niet aan de bovenkant. Daardoor wordt het water naar beneden getrokken. Maar beneden ligt al water. Het wordt een bolvorm, want dat heeft het kleinste oppervlak. |
||
[[Categorie:Natuurkunde]] |
[[Categorie:Natuurkunde]] |
||
Versie van 22 apr 2023 11:34
Oppervlaktespanning is zoals magneten: plus trekt min aan.
Alle watermoleculen trekken elkaar aan. Deze aantrekkingskrachten tussen watermoleculen heten vanderwaalskrachten (genoemd naar Johannes Diderik van der Waals, een Nederlandse natuurkundige uit de 19e eeuw) en de verbindingen noemen we waterstofbruggen. Midden in het water wordt er aan alle kanten aan de watermoleculen getrokken. Het lijkt alsof er niet aan getrokken wordt. Aan het oppervlak is dat anders. Er wordt wel aan de zijkanten en onderkanten getrokken, maar niet aan de bovenkant. Daardoor wordt het water naar beneden getrokken. Maar beneden ligt al water. Het wordt een bolvorm, want dat heeft het kleinste oppervlak.