Kwelders

Kwelder bij Groningen

Kwelder is de Friese of Groningse naam voor zandbanken in het waddengebied die helemaal droog zijn komen te liggen (in het Vlaams is het schorren). Het was vroeger een zandbank. En zandbanken komen onderwater te liggen met vloed, maar een kwelder komt alleen onder water te liggen als er hoog water is bv door een storm. Bij normaal vloed overstroomt het dus niet meer. Als het water er ligt dan gaat het door een kleine en langzame stroom terug naar de zee. Hier groeien alleen planten die tegen zout water kunnen. Zoals deze planten. Ze leven van het zoute water. Op een kwelder zijn veel vogels. Die zijn daar om eten te zoeken. Veel vogels die je hier tegen komt zijn wulpen, kluten en lepelaars.

In de kwelder is een pad afgelegd waar je op mag lopen. Naast het pad mag je niet lopen of het is er gevaarlijk. In het water die naar de zee terug stroomt zwemmen veel platvisjes en garnalen. Daar zijn de vogels het meest naar op zoek. Op een kwelder is er een deel waar erg plakkerig natte klei ligt. Je erg makkelijk doorheen kan zakken. De kust maakt deze delen aan waardoor de kust stukje bij beetje groeit. Langzamerhand groeien er ook nog planten. Als je niet meer door de grond heen kunt stappen, kunnen er ook koeien en schapen gaan grazen. Het is wat hard geworden omdat het is opgedroogd en er geen water meer kan komen waardoor het modderig wordt. Er zijn hoge en lage kwelders. Daar zit een groot verschil tussen. Bij lage kwelders staan bij elk hoog water onder water, terwijl een hoge kwelder alleen bij stormvloed onder water komt. Kwelders beschermen Nederland tegen de zee. Of te wel het zorgt ervoor dat er geen overstromingen komen.

Andere benamingen voor kwelder zijn: schor, gors, slik en groes. Ook noemen sommige mensen het een onbedijkte aangeslibde kleibank.