Fotomodel: verschil tussen versies
k (red.) |
k (red.) |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Afbeelding:Doutzen Kroes.jpg|thumb|300px|[[Doutzen Kroes]], een wereldberoemd [[Nederland]]s ([[Friezen|Fries]]) fotomodel loopt over de '''catwalk''']] |
[[Afbeelding:Doutzen Kroes.jpg|thumb|300px|[[Doutzen Kroes]], een wereldberoemd [[Nederland]]s ([[Friezen|Fries]]) fotomodel loopt over de '''catwalk''']] |
||
Een '''fotomodel''' is iemand die model staat voor de fotograaf. Er worden zo’n 100 foto’s van 1 model gemaakt op 1 dag. De foto’s worden als ze klaar zijn op de computer bewerkt. |
Een '''fotomodel''' is iemand die model staat voor de fotograaf. Er worden zo’n 100 foto’s van 1 model gemaakt op 1 dag. De foto’s worden als ze klaar zijn op de computer bewerkt. |
||
− | Dan |
+ | Dan wordt het model dikker of juist dunner gemaakt. De meeste foto’s worden in een tijdschrift of een folder geplaatst zodat de modellen reclame maken voor een product. |
Het uiterlijk speelt ook een rol bij een bepaalt product. Als baby’s poseren dan weten de kijkers ook dat het om iets gaat dat voor baby’s is, bijvoorbeeld luiers. Oma’s poseren bijvoorbeeld voor ouderwetse koek. Als je voor tandpasta poseert, dan moet je stralend witte tanden hebben. Voor shampoo heb je een flinke bos haar nodig en voor aftershave poseert meestal een stoere bink. |
Het uiterlijk speelt ook een rol bij een bepaalt product. Als baby’s poseren dan weten de kijkers ook dat het om iets gaat dat voor baby’s is, bijvoorbeeld luiers. Oma’s poseren bijvoorbeeld voor ouderwetse koek. Als je voor tandpasta poseert, dan moet je stralend witte tanden hebben. Voor shampoo heb je een flinke bos haar nodig en voor aftershave poseert meestal een stoere bink. |
||
Regel 11: | Regel 11: | ||
Iedereen die model is staat ingeschreven bij een modellenbureau. Die modellenbureaus krijgt opdrachten van: reclamebureaus, modebladen, bedrijven en tijdschriften. |
Iedereen die model is staat ingeschreven bij een modellenbureau. Die modellenbureaus krijgt opdrachten van: reclamebureaus, modebladen, bedrijven en tijdschriften. |
||
− | Ze vragen aan het modellenbureaus of ze passende modellen hebben voor een advertentie of een product. Dan zoekt het modellenbureau een model dat erbij past, als dat is gebeurd worden er afspraken gemaakt door de agent van het modellenbureau. Een agent doet zaken voor het modellenbureau. Er wordt onderhandelt over de prijs, maar ook waar en |
+ | Ze vragen aan het modellenbureaus of ze passende modellen hebben voor een advertentie of een product. Dan zoekt het modellenbureau een model dat erbij past, als dat is gebeurd worden er afspraken gemaakt door de agent van het modellenbureau. Een agent doet zaken voor het modellenbureau. Er wordt onderhandelt over de prijs, maar ook waar en wanneer het model zich moet melden. |
Het bedrijf/tijdschrift betaalt het loon aan het modellenbureau als het model op de foto is geweest. Maar het model krijgt niet alles. Het bureau heeft alle afspraken tenslotte geregeld. Het loon wordt dus in tweeën gedeeld. Het model krijgt de helft en de andere helft gaat naar het modellenbureau. |
Het bedrijf/tijdschrift betaalt het loon aan het modellenbureau als het model op de foto is geweest. Maar het model krijgt niet alles. Het bureau heeft alle afspraken tenslotte geregeld. Het loon wordt dus in tweeën gedeeld. Het model krijgt de helft en de andere helft gaat naar het modellenbureau. |
||
De agent geeft het model persoonlijke advies. Over wat ze beter kan doen of juist iets minder overdreven. De agent steunt het model als het nodig is het probeert zoveel opdrachten te regelen voor het model. |
De agent geeft het model persoonlijke advies. Over wat ze beter kan doen of juist iets minder overdreven. De agent steunt het model als het nodig is het probeert zoveel opdrachten te regelen voor het model. |
||
De agent lost ook problemen op en zorgt ervoor dat de opdrachtgevers zich aan de afspraak houden. |
De agent lost ook problemen op en zorgt ervoor dat de opdrachtgevers zich aan de afspraak houden. |
||
− | Ieder model heeft een aantal Z-kaarten. Een Z- |
+ | Ieder model heeft een aantal Z-kaarten. Een Z-kaart is een kaart waarop een aantal foto’s staan van ieder model. Op de voorkant staat een close-up, dat is een foto waarop het model van dichtbij te zien is. |
− | Maar dan is alleen het gezicht te zien. Op de achterkant staan 4 kleine foto’s die samen het beeld geven van het model. De Z- |
+ | Maar dan is alleen het gezicht te zien. Op de achterkant staan 4 kleine foto’s die samen het beeld geven van het model. De Z-kaart is het visitekaartje van een model. Iedereen die interesse heeft in het model krijgt zo’n visitekaartje. De modellenbureaus hebben meestal een groot rek met daaraan alle Z-kaarten. Zo kan de bezoeker in één oogopslag zien welk model geschikt is voor de taak. |
== Ontdekt worden == |
== Ontdekt worden == |
Versie van 20 nov 2014 20:49
Een fotomodel is iemand die model staat voor de fotograaf. Er worden zo’n 100 foto’s van 1 model gemaakt op 1 dag. De foto’s worden als ze klaar zijn op de computer bewerkt. Dan wordt het model dikker of juist dunner gemaakt. De meeste foto’s worden in een tijdschrift of een folder geplaatst zodat de modellen reclame maken voor een product. Het uiterlijk speelt ook een rol bij een bepaalt product. Als baby’s poseren dan weten de kijkers ook dat het om iets gaat dat voor baby’s is, bijvoorbeeld luiers. Oma’s poseren bijvoorbeeld voor ouderwetse koek. Als je voor tandpasta poseert, dan moet je stralend witte tanden hebben. Voor shampoo heb je een flinke bos haar nodig en voor aftershave poseert meestal een stoere bink.
Alle foto’s van een model zijn bedoeld voor iemand die iets koopt. Veel jonge mensen zijn geïnteresseerd in mode. Ze kopen dan veel modetijdschriften. In die tijdschriften staan veel advertenties met reclame erin. De bedrijven die de reclame maken stoppen veel geld in de reclames. De modellen vragen altijd veel geld voor maar een paar foto’s. Maar de bedrijven hebben het geld er graag voor over omdat een goede reclame veel mensen overhaalt om iets te kopen.
Modellenbureaus
Iedereen die model is staat ingeschreven bij een modellenbureau. Die modellenbureaus krijgt opdrachten van: reclamebureaus, modebladen, bedrijven en tijdschriften. Ze vragen aan het modellenbureaus of ze passende modellen hebben voor een advertentie of een product. Dan zoekt het modellenbureau een model dat erbij past, als dat is gebeurd worden er afspraken gemaakt door de agent van het modellenbureau. Een agent doet zaken voor het modellenbureau. Er wordt onderhandelt over de prijs, maar ook waar en wanneer het model zich moet melden. Het bedrijf/tijdschrift betaalt het loon aan het modellenbureau als het model op de foto is geweest. Maar het model krijgt niet alles. Het bureau heeft alle afspraken tenslotte geregeld. Het loon wordt dus in tweeën gedeeld. Het model krijgt de helft en de andere helft gaat naar het modellenbureau.
De agent geeft het model persoonlijke advies. Over wat ze beter kan doen of juist iets minder overdreven. De agent steunt het model als het nodig is het probeert zoveel opdrachten te regelen voor het model. De agent lost ook problemen op en zorgt ervoor dat de opdrachtgevers zich aan de afspraak houden. Ieder model heeft een aantal Z-kaarten. Een Z-kaart is een kaart waarop een aantal foto’s staan van ieder model. Op de voorkant staat een close-up, dat is een foto waarop het model van dichtbij te zien is. Maar dan is alleen het gezicht te zien. Op de achterkant staan 4 kleine foto’s die samen het beeld geven van het model. De Z-kaart is het visitekaartje van een model. Iedereen die interesse heeft in het model krijgt zo’n visitekaartje. De modellenbureaus hebben meestal een groot rek met daaraan alle Z-kaarten. Zo kan de bezoeker in één oogopslag zien welk model geschikt is voor de taak.
Ontdekt worden
Om fotomodel te worden moet je aan een aantal eisen voldoen. Een vrouw moet Lang en Slank zijn. En een man moet spieren hebben. Op foto’s moet je er mooi uitzien en je moet je niet schamen. Ook moet je knap en zelfverzekerd zijn. Het beroep fotomodel is niet te leren. Maar je kunt wel ervaring krijgen.
Een beroep als fotomodel begint vaak op jonge leeftijd. De meisjes beginnen vaak op hun 16e en de jongens zijn vaak wat ouder als ze beginnen. De fotomodellen beginnen vaak vroeg omdat ze dan sneller ervaring kunnen krijgen ze kunnen oefenen. Als beginner krijg je eerst kleine opdrachten na school in het weekeind of in de vakanties. Daarna krijg je grote opdrachten. Maar die krijg je pas als je genoeg ervaring hebt.
Als je echt verder wilt met fotomodel als beroep, dan kan je een stapeltje foto’s opsturen van bijv. vakantie. Een agent haalt uit de verschillende kinderen zo een toekomstig fotomodel. Als een agent je eruit heeft gehaald, word je uitgenodigd voor een gesprek. Daarna krijg je te weten of je geschikt bent. Een andere manier om fotomodel te worden is door mee te doen met een modellenwedstrijd. Als je dan hebt gewonnen, sta je vaak meteen in het middelpunt van de belangstelling.
Sommige modellenbureaus sturen modelscouts om nieuwe modellen te vinden. Ze zoeken vaak bij: Winkels, disco’s, bioscopen en scholen. Overal waar veel jonge meiden lopen zijn de modelscouts vaak ook te vinden. Veel topmodellen zijn via modelscouts gevonden.
Een zwaar beroep
Voor een beginnend model is het moeilijk om beroemd te worden. Daar helpt de agent dan mee. De agent maakt afspraakjes met klanten die wel geïnteresseerd zijn in het model. Het model gaat daar op bezoek en maakt een praatje met de klant over wat zij dan moet doen en hoeveel ze der voor krijgt. Als het bezoekje is afgelopen laat het model zijn of haar Z-kaart achter om de klant nog even er over na te laten denken. Dit gesprek heet een Go-see. Soms heeft een model meer gesprekken op 1 dag.
Als veel klanten tevreden zijn met het model, kan het model veel opdrachten krijgen. De foto’s worden gemaakt in een fotostudio. In zo’n studio is het vaak bloedheet. Er zijn veel mensen binnen, zoals de fotograaf, de visagist die de make-up doet, de stilist doet de haren en de haarstilist doet het haar. Voor een foto wordt er veel gedaan aan het model. Op de plaats waar het model staat voor de foto staan veel lampen die fel op het model schijnen.
Soms moet het model op Locatie zijn. Op locatie is een bepaalde plek. Voor een zonnebrandmerk moet het model dus op het strand zijn. En voor een sportmerk kan je op de tennisbaan zijn. Soms worden de foto’s in het buitenland gemaakt. Het model moet dan vaak s’ morgens vroeg in het andere land zijn om naar de fotosessie te gaan. Een fotosessie is een reeks foto’s die achter elkaar zijn genomen.
De mode
Elk model wil wel poseren voor een modeblad. Er worden dan fotoreportage gemaakt. Zo’n fotoreportage is een serie foto’s dat achter elkaar is gemaakt, dat is gemaakt met een thema of genomen in een bepaalde sfeer. Als de fotograaf en het model het goed met elkaar kunnen vinden zijn de foto’s vaak ook beter dan als ze elkaar niet mogen. Als een model op de cover van een tijdschrift staat is het model van succes verzekert. Als er een model op de cover staat dan is het in één klap razend populair in de modewereld.’
Als een model razend populair wilt worden moet het ook naar het buitenland om zich daar te laten zien. Ze moeten dan vooral naar modeplaatsen zoals: Parijs, Milaan en New York. In die steden zitten modehuizen waar veel bekende modeontwerpers hun kleding showen. De modeontwerpers maken ook Haute Couture. Dat is mode voor heel rijke mensen. Van elk ontwerp worden er maar een paar gemaakt. Zodat het exclusief blijft. Die kleding mag ook alleen worden geshowd door topmodellen. De ontwerpers ontwerpen ook kleding voor beroemde popsterren.
Sommige modellen zijn ook mannequin. Een mannequin is iemand die kleding showt bij een modeshow. Daar voor moet je je nog soepeler kunnen bewegen dan een fotomodel, je moet tegen stress kunnen en je moet voor een groot publiek durven optreden. Als er iets fout gaat bijvoorbeeld dat ze struikelt, dan ziet iedereen dat. Alle mannequins moeten in een rap tempo van kleding verwisselen en dan alsof er niks aan de hand is weer de catwalk oplopen. Een mannelijke mannequin word ook wel een dressman genoemd.
Topmodellen
Als je aan de top wilt komen moet je een X- factor hebben. Een X- Factor is datgene dat een model juist bijzonder maakt. Verder moet het model wel bij de tijd zijn, dus ze moet niet kleding aan hebben die van de vorige eeuw was. In de jaren vijftig was het voor vrouwen in de mode om lang blond haar te hebben en een beetje mollig te zijn. Een populair model uit die tijd is Corine Rottschäfer. In de jaren zestig werd de mode ineens heel anders. Toen kwam Twiggy namelijk aan de top. Zij was broodmager, had namaakwimpers en had kort haar.
In de jaren tachtig kwam de Twiggy stijl weer helemaal terug. Totdat er een groep mensen zei: ‘Onzin een model hoeft niet mager en mooi te zijn.’ Toen kwamen er ook modellen met een spleetje tussen hun tanden! De dochter van Roald Dahl is ook best mollig en is toch een model geworden.
In de tijd waarin we leven wordt veel aan ons uiterlijk gedaan. De topmodellen zijn in deze tijd evenveel waard als beroemde artiesten. De modellen leven in luxe. En de meeste zijn zelfs multimiljonair.
Gezond leven
Een model moet altijd in topconditie zijn. Ze mogen niet te dik zijn, dus patat is verboden voor ze. Je moet elke dag sporten. Zodat je je buik kunt inhouden en je billen gespierd blijven. Je lichaam moet erg soepel zijn zodat je in elke beweging kan staan of liggen. Als je een pukkel hebt en die dag nog op een foto moet dan is dat wel de ergste nachtmerrie die een fotomodel kan hebben. Bij feestjes kunnen modellen het nooit laat maken want anders kunnen ze wallen onder hun ogen krijgen, en dat mag een model nooit hebben want anders schoppen ze het nooit ver in de modellenwereld.
In de winter moet de zomermode al op de foto staan. Dus een model moet in een zomerjurkje op het koude strand staan. Als een model ziek is dan mag die het niet laten merken op de foto. De fotoshoot moet altijd doorgaan. Sommige modellen vinden het moeilijk om allemaal vol te houden, dus gebruiken ze drugs om op de been te blijven. Door de drugs worden de modellen zelfs nog dunner dan dat ze al zijn.
Sommige modellen willen graag dun zijn dus krijgen ze anorexia nervosa. Dat is een erge ziekten waardoor je geen zin meer heb in eten, waardor ze steeds magerder worden. Veel jonge meisjes vinden daardoor dat ze zelf ook erg dik zijn en willen ook dan ook mager worden. Dan krijgen ze ook anorexia nervosa. Gelukkig zijn er tegenwoordig niet meer super magere modellen.
Misbruik
Veel meisjes willen op fotomodellen lijken. Daarom gaan ze naar scholen waar je kan leren om fotomodel te worden. Die scholen kosten heel wat geld. De meisjes die erheen gaan voldoen vaak niet aan de vele eisen die worden gevraagd om fotomodel te worden. Maar als ze van de school afkomen, lopen ze met een diploma waar ze eigenlijk niks aan hebben. Dat komt omdat ze nog steeds niet voldoen aan alle eisen.
Er zijn bureaus waarbij je veel geld moet betalen voordat je ingeschreven kan worden. Als het model dat gedaan heeft krijgt het alleen nooit een opdracht. Een goed modellenbureau laat het model gratis inschrijven. Als dat model dan een opdracht krijgt verdient het bureau daar mee. Er zijn ook modellen die dure foto’s van zich laten maken. De fotograaf zegt dan dat ze het daarmee helemaal zullen maken in de modellenwereld. Andere fotografen laten hun modellen naakt poseren, hij zegt dan dat dat goed is voor de carrière. Maar dat is onzin, want naakt poseren is een heel ander vak.
Sommige ouders willen heel graag dat hun kind model wordt. Ze laten hun kinderen dan aan iedere modellenwedstrijd meedoen. De kinderen krijgen dan kleding aan die niet bij de leeftijden passen, en krijgen veel make-up op. In Nederland zijn er ook modellenwedstrijden. Maar gelukkig krijgen de kinderen gewoon aan en om wat bij hun leeftijd past.