Stonehenge

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Werk in uitvoering Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.

Stonehenge is een beroemd bouwwerk en monument in Engeland. Vroeger (in de steentijd) was het een soort offerplaats. Stonehenge staat op de werelderfgoedlijst. Dat betekend dat het beschermd wordt en niet kapot mag worden gemaakt.

Geschiedenis

Er zijn 3 fases waarin Stonehenge werd opgebouwd. De 3e fase heeft nog 5 "tussenfases".

8000 v.C.

Er zijn vier, misschien zelfs vijf, paalkuilen gevonden onder waar nu de toeristenparkeerplaats is. Die zijn ongeveer van 8000 voor Christus.

± 3100 v.C.: Stonehenge fase 1

Het eerste monument was een cirkelvormige verhoging en een gracht van 110 diameter in een open grasland. Er waren twee ingangen; een grote in het noordoosten, waar nu nog steeds de ingang is, en een kleinere in het zuiden. De bouwers plaatsten in de gracht werktuigen van vuurstenen en beenderen van runderen en herten. Vreemd genoeg waren deze beenderen ouder dan de geweien waarme de makers de gracht gegraven hadden; blijkbaar hadden ze de beenderen eerst een tijdje bewaard. Er werd kalk uit de gracht gegraven. Deze werd gebruikt om een verhoging te maken. Men vond ook 56 putten langs de buitenkant, vermoedelijk staken hier palen in.

± 3000 v.C.: Stonehenge fase 2

Er is geen zichtbaar bewijs meer uit deze periode. Men kon opmaken uit het aantal palenkuilen dat er in het vroege derde millenium voor Christus dat er binnen de afsluiting een houten constructie werd gebouwd. De kuilen waren kleiner dan die van Stonehenge 1, ongeveer 40 centimeter. De kuilen van Stonehenge 1 werden ook steeds meer gebruikt om doden te begraven. Maar die niet alleen: ook de gracht werd gebruikt, maar dan voor de assen van gecremeerden. Hiervan werden er minstens 30 gevonden. Er werden ook onverbrande mensenbeenderen gevonden. Hiervan werd de datering bekend door de pottenscherven die in de buurt werden gevonden.

± 2600 v.C.: Stonehenge fase 3, deel 1

Opgravingen toonden aan dat men rond 2600 voor Christus begon te werken met steen i.p.v. met hout. In het centrum van de site vond men twee gaten, de Q- en R-gaten, in de vorm van twee concentrische, open cirkels (dat zijn dus cirkels met hetzelfde middelpunt). Deze twee gaten bevatten 80 (!) stenen. Eerst dacht men dat de mensen deze stenen helemaal uit Wales tot op de bouwplaats hadden gebracht, maar nu denkt men iets anders: dat de gletsjers de stenen hebben verplaatst.

Andere staande stenen werden gebruikt als liggende. De stenen wogen 4 ton en was 2 meter hoog, 1 tot 1,5 meter hoog en ongeveer 80 centimeter dik.

In deze periode werd ook de noordoostelijke ingang breder gemaakt. Hierdoor kwam hij juist in de richting waar de midzomer-zonneopkomsten en de midwinter-zonsondergangen waren.

± 2600 v.C. tot 2400 v.C.: Stonehenge fase 3, deel 2

In deze periode werden 30 reusachtige sarsen-stenen naar de site gebracht. Deze werden gestapeld met de pen-en-gatverbindingen.