Terminale zorg

Met terminale zorg wordt de allerlaatste zorg voor een doodziek persoon bedoeld. Deze vorm van gezondheidszorg wordt gegeven aan mensen die niet meer beter worden en snel overlijden. Patiënten die terminale zorg krijgen overlijden meestal binnen één week. Vaak lijden zij aan kwaadaardige en ernstige ziekten, zoals kanker, COPD of hartfalen.

Terminale zorg mag niet verward worden met palliatieve zorg. Bij palliatieve zorg zal de patiënt ook niet meer beter worden, maar heeft vaak nog 6 maanden of langer te leven.

Lichamelijke problemen

Patiënten op de terminale zorg hebben vaak te maken met veel pijn. Deze pijn dan door verschillende dingen veroorzaakt worden. Hierdoor krijgen ze vaak zware pijnstillers toegediend, zoals morfine.

Daarnaast hebben de patiënten vaak te maken met een verminderde eetlust (anorexie), waardoor de patiënt zich steeds minder hongerig of dorstig voelt. Ook kan de smaak van de patiënt veranderen, waardoor deze steeds minder eten lekker vindt. Door gebrek aan voedsel voelt de patiënt zich zwak en moe. Ook kan een patiënt uitgedroogd raken. Sommige patiënten kunnen zich ook misselijk voelen of zelfs braken. Dit is vaak het gevolg van een ziekte of medicijnen. Verzorgers proberen dit weg te nemen door middel van frisse lucht, afleiding, kleinere porties, een sonde en medicijnen.

Een ander probleem is jeuk en geelzucht voor het ophopen van gal. Ook kan de patiënt last krijgen van doorligwonden, kortademigheid, obstipatie en problemen met het slikken. De terminale zorg richt zich erop deze klachten te verminderen of op te lossen. Ook kunnen verzorgers proberen de patiënten af te leiden.

Psychische problemen

Daarnaast richt de terminale zorg zich nog op de geestelijke gezondheid van de patiënt. Patiënten ervaren vaak angst voor onder andere de dood, pijn, eenzaamheid, kortademigheid en slapeloosheid. Dit kan weer zorgen voor tal van andere problemen, waaronder verwardheid, depressie, prikkelbaarheid of slaapproblemen.

Verzorgers in de terminale zorg proberen deze problemen op te lossen. Dit kan bijvoorbeeld door middel van medicijnen, afleiding of een ritme. Ook kunnen verzorgers gesprekken met de patiënt houden over hun angsten.