Pijptang
Een pijptang (ook wel stillsonsleutel (naar de uitvinder, Daniel C. Stillson), Zweedse tang, ravenbektang of mussenbek genoemd, afhankelijk van de vorm) is een stuk (hand)gereedschap waarmee een pijp stevig vastgepakt kan worden.
Een pijptang is een van de verschillende soorten sleutels die zijn ontworpen om buizen met schroefdraad en buisfittingen te draaien voor montage (vastdraaien) of demontage (losmaken).
De Stillson-sleutel of pijptang is een verstelbare sleutel (moersleutel) met geharde gekartelde tanden op de kaken. De harde tanden bijten in het zachtere metaal van de ronde pijp en zorgen voor de grip die nodig is om een pijp te draaien, zelfs als deze strak zit. Het ontwerp van de verstelbare bek, die een zekere mate van opzettelijke speling uit het vierkant mogelijk maakt, zorgt ervoor dat deze zich aan de pijp kan vastgrijpen, waarbij voorwaartse druk op het handvat de bek strakker trekt. Op sommige modellen helpen twee bladveren, boven en onder de gekartelde stelknop, om de bek te ontgrendelen wanneer de druk op het handvat van de sleutel wordt opgeheven.
Pijptangen zijn niet bedoeld voor regelmatig gebruik op zeskantmoeren of andere fittingen. Als een zeskantmoer echter wordt afgerond (gestript), bijvoorbeeld door slijtage, zodat deze niet kan worden gedraaid met standaardsleutels, kan een pijptang worden gebruikt om de bout of moer los te maken, omdat de tang is ontworpen om in afgeronde metalen oppervlakken te bijten.
Pijptangen worden geclassificeerd op basis van de lengte van het handvat. Ze zijn over het algemeen verkrijgbaar in maten van 150 mm tot 1200 mm of groter. Ze zijn meestal gemaakt van gietstaal. Tegenwoordig kan aluminium worden gebruikt om het lichaam van de sleutel te construeren, hoewel de tanden en kaken van staal blijven. Sets met tanden en klauwen (die ook afstelringen en veren bevatten) kunnen worden gekocht om kapotte pijptangen te repareren.