Luifelmuts
De luifelmuts of Duitse muts (eigenlijk Dietse muts) is een muts / hoofddeksel dat in de klederdracht in verschillende streken gedragen wordt. Het kwam al voor in de 17e eeuw. Aan de voorzijde had de muts een smalle strook van kloskant.
Later maakte de muts een ontwikkeling door, waarbij de kanten rand steeds breder werd, met name in Friesland en Groningen, maar ook wel in Noord-Holland. In Huizen komt deze rand meer overeind te staan en ontstaat de Isabee die tot ver in de 20e eeuw gedragen werd. Het werd nodig om de muts in de vorm te houden met een gouden of zilveren frame, die verbonden werd aan het oorijzer. (zie ook oorijzermuts). De muts kreeg In Groningen uiteindelijk een omvang van 50 cm, zo groot als een theetafel. De muts werd dan ook steeds meer gedragen door rijke vrouwen. De muts verdween aan het eind van de 18e eeuw, en werd in Friesland vervangen door de floddermuts.