Lichtend sprotje
| Lichtend sprotje Maurolicus muelleri | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Grote Oceaan en Atlantische Oceaan en in de Middellandse Zee | ||
| Leefomgeving | tot op een diepte van 1524 m | ||
| Behoort tot de | Diepzeebijlvissen (Sternoptychidae), Zoutwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
| |||
Het lichtend sprotje is een zoutwatervis en bijlvis in de soort Maurolicus en behorend tot de Diepzeebijlvissen (Sternoptychidae). Ze worden gevonden in diepe tropische, subtropische en gematigde wateren van de Stille Oceaan en de Atlantische Oceaan, van het oppervlak tot een diepte van ten minste 1524 meter. Ze trekken ook richting het wateroppervlak (tot 10 meter diepte), waar ze in scholen zwemmen. Ze komen voor bij onderzeese bergen en breuken op het continentaal plat, en is schaars in de open oceaan. Het kan groeien tot een maximale totale lengte van 8 centimeter.
Ze hebben een donkere rug en zilverkleurige zijkanten. Daar hebben ze ook lichtgevende vlekken, de zogeheten fotoforen. Ze hebben 9 tot 12 rugvinstralen, 17-19 borstvinstralen, 7 bekkenvinstralen en 22 tot 28 anaalvinstralen. Ze kunnen maximaal 8 centimeter lang worden, maar groeien meestal tot 4 centimeter. Ze hebben tamelijk grote ogen. Ze eten voornamelijk roeipootkreeftjes. Zelf worden ze begaagd door soorten zoals witte tonijn, gestreepte tonijn, heek en blauwe wijting. Ook vallen ze ten prooi aan gewone dolfijnen , Noordse vinvissen, Bryde's walvissen en gewone vinvissen.
Voor de visserij zijn ze van minder belang.