Iberische Unie
De Iberische Unie was een unie tussen Spanje en Portugal van 1581 en 1640. Tijdens deze periode hadden Portugal en Spanje dezelfde koning. Toch bleven Portugal en Spanje aparte landen. Dat wordt ook wel een personele unie genoemd. In de periode van de Iberische Unie werkten Portugal en Spanje op politiek vlak samen. Hun twee landen hadden daarnaast ook een groot koloniaal rijk.
De naam "Iberische Unie" verwijst naar het Iberisch Schiereiland. Portugal en Spanje liggen daar namelijk. Door de unie was het Iberische Schiereiland onder één vorst verenigd.
Geschiedenis
Ontstaan
De Iberische Unie ontstond na de dood van de Portugese koning Sebastiaan I. De koning stierf zonder kinderen achter te laten. Sebastiaan I voerde in 1578 namelijk een kruistocht tegen de Moren. De Moren waren een islamitisch volk in het huidige Marokko. Tijdens de slag bij Kasr-el-Kebir werden hij en verschillende edelen edelen gevangengenomen door de Moren. Sebastiaan I overleed vervolgens in gevangenschap. In Portugal ontstond grote chaos. Er was geen troonopvolger en er moest ook losgeld betaald worden voor de andere edelen. Ook had het land te kampen met economische problemen.
In 1578 werd kardinaal Hendrik tot koning van Portugal benoemd. Het land ging echter steeds verder achteruit. De Spanjaarden zagen hun kans en besloten Portugal binnen te vallen. In 1580 werd de Spaanse koning Filips II tot koning Filips I van Portugal gekroond. Het huis Habsburg regeerde daardoor zowel over Spanje als Portugal. De Portugese edelen en de Kerk accepteerden dat. De Portugese bevolking was niet blij met de Spaanse koning. Zij dachten ook dat Sebastiaan I nog in leven was, omdat zij lichaam nooit werd teruggebracht. In Portugal ontstond vervolgens het sebastianisme. Die stroming wilde Sebastiaan I opnieuw koning van Portugal maken.
In 1581 ging de Spaanse Cortes (een soort van parlement) akkoord met de Iberische Unie. Dat was een politieke unie tussen Portugal en Spanje.
Verloop
De Portugese edelen waren voorstander van de Iberische Unie. Portugal en Spanje hadden immers een vergelijkbare cultuur. Zij zagen de Iberische Unie als een bescherming van de Iberische cultuur. Ook voor de Portugese middenklasse was de unie prettig. De Portugezen konden immers handelen met de Spaanse koloniën in Amerika. De Spanjaarden konden weer gebruikmaken van de Portugese havens aan de Atlantische kust. Lissabon was tussen 1581 en 1583 zelfs de hoofdstad van de Iberische Unie. Hierna verhuisde de hoofdstad terug naar Madrid.
Gedurende Iberische Unie waren de economieën van Portugal en Spanje sterk met elkaar verbonden. De Portugezen richtten zich op de handel met het Verre Oosten, terwijl de Spanjaarden zich op Amerika richtten. De Spanjaarden hadden veel zilver, terwijl de Portugezen weer goed in het bouwen van schepen waren.
Ondanks de samenwerking bleven Portugal en Spanje aparte landen. Portugal werd nooit een onderdeel van Spanje. Spanjaarden mochten niet werken voor de Portugese staat. Ook had de Spaanse koning weinig invloed op de Portugese rechtspraak. Ook hadden beide landen aparte regeringen.
Einde
Aan het begin van de 17e eeuw ging het steeds beter met de Portugese economie. Door de koloniale bezittingen in Brazilië kreeg Portugal meer geld. Hierdoor kregen Portugal ook meer zelfbewustzijn. Zij werden zich bewust van hun eigen identiteit. Hierdoor wilden zij een eigen koning. Ook voor de Spaanse monarchie was Portugal niet meer zo erg belangrijk.
In 1640 werd Johan IV uit het huis Bragança de nieuwe koning van Portugal. Tijdens de Portugese Restauratieoorlog werd de Spaanse koning afgezet. Dat was het einde van de Iberische Unie.
Koningen
In Portugal hielden de koningen andere nummers aan dan in Spanje. Dat kwam doordat in Portugal er geen koning was die al Filip heette; in Spanje was er al wel een Filip I geweest. De koningen kwamen allemaal uit het huis Habsburg.
Hieronder vind je een overzicht:
- Filips II (1580-1598), in Portugal bekend als Filips I.
- Filips III (1598-1621), in Portugal bekend als Filips II.
- Filips IV (1621-1640), in Portugal bekend als Filips III.