Paul I van Rusland
Pavel Petrovich (Sint Peterburg, Rusland, 1 oktober 1754 - Kasteel Mikhailovsky, Sint Peterburg, Rusland, 23 maart 1801), was een zoon van Pyotr III van Rusland en Yekaterina II van Rusland.
Hij werd een tijd opgevoed door Yelizaveta Petrovna van Rusland toen hij klein was, maar nadat zij bleek een slechte verzorger te zijn ging deze taak in 1760 over naar graaf Nikita Ivanovich Panin. Als kleine jongen had hij een goed uiterlijk en was hij zeer intelligent, maar dit veranderde toen hij de tyfus kreeg in 1771. Hij had geen goede band met zijn moeder, Yekaterina, en dit zou de rest van hun leven zo blijven. Zij dacht niet veel van haar zoon, net als de rest van het Russische hof. Zijn moeder deelde haar macht met niemand, en alles wat zij deed voor haar zoon was in haar eigen voordeel. Zij stopte dan ook veel energie in het regelen van zijn eerste en tweede huwelijk.
Op 29 september 1773 trouwde hij met Prinses Wilhelmina Luisa van Hessen-Darmstadt. Zijn vrouw werd zwanger, maar tijdens de geboorte op 26 april 1776 stierven zowel zijn kind als zijn vrouw. Hij was kapot van de dood van zijn vrouw.
Op 7 oktober 1776 trouwde hij met Sophie Dorothee van Württemberg. Ze kregen tien kinderen:
- Groothertog Aleksandr (23 december 1777 – 1 december 1825), later Aleksandr I van Rusland.
- Groothertog Konstantin (27 april 1779 – 27 juni 1831)
- Groothertogin Aleksandra (9 augustus 1783 – 16 maart 1801)
- Groothertogin Yelena (13 december 1784 – 24 september 1803)
- Groothertogin Mariya (4 februari 1786 – 23 juni 1859)
- Groothertogin Yekaterina (10 mei 1788 – 9 januari 1819)
- Groothertogin Olga (11 juli 1792 – 15 januari 1795)
- Groothertogin Anna (18 januari 1795 - 1 maart 1865)
- Groothertog Nikolaj (6 juli 1796 - 2 maart 1855), later Nikolaj I van Rusland.
- Groothertog Mikhail (28 januari 1798 – 9 september 1849)
Na de geboorte van Aleksandr en Konstantin zorgde zijn moeder ervoor dat zij over hun opvoeding ging. Zijn moeder maakte er ook geen geheim van dat zij wilde dat Aleksandr haar opvolger werd en niet Pavel, dit werd alleen maar erger doordat hij een affaire begon met een vriendin van zijn vrouw. Zij probeerde hem in 1787 definitief van de lijst van troonopvolging te krijgen, maar daar had zij de handtekening van zijn vrouw Mariya en dit lukte niet, ook al was Aleksandr akkoord gegaan met de plannen van zijn grootmoeder. In 1796 werd hij tsaar van Rusland, na het overlijden van zijn moeder. Het eerste wat hij deed als tsaar is proberen om het testament van zijn overleden moeder te laten vernietigen, omdat hij dacht dat zij daarin had gezet dat Aleksandr opvolger werd en niet Pavel. Hierna liet hij ook een wet maken, die ervoor zorgde dat de troonopvolging automatisch naar de oudste zoon ging en dat tsaars en tsarina's niet meer de mogelijkheid hadden zelf een opvolger te kiezen. In de eerste paar jaren dat hij regeerde draaide hij heel veel dingen terug die door zijn moeder gedaan waren.
Na 4 jaar op de Russische troon werd hij vermoord en opgevolgd door zijn oudste zoon, Aleksandr I.