London Underground: verschil tussen versies

Versie van 17 aug 2009 23:45

Werk in uitvoering!
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Sjabloon:Londen underground De Underground (ook wel de Tube, dat buis betekent, of gewoon Subway, dat metro in het Engels betekent) is het metronetwerk in Londen. Het bestaat uit 11 lijnen en heeft 275 stations. De Underground heeft eigenlijk nog een verbinding, namelijk de automatische Docklands Light Railway, maar die behoort niet tot de Underground. deze is minder belangrijk als Londen underground. Het netwerk is wereldwijd wel het bekendste metrosysteem, vanwege meerdere kenmerken:

het bordje met het ronde logo en een blauw balkje erin met de tekst Underground(Afbeelding rechts)
de uitspraak Mind the gap (between the train and the platform)/Vermijd het gat (tussen de trein en het perron) op sommige stations
dat het de grootste metro ter wereld is, het is namelijk 408 km lang.
bekende stations als King's Cross, Piccadilly Circus, Oxford Street
dat het de eerste metro ter wereld is
de kenmerkende tunnels

Geschiedenis en bouw

Een tekening van hoe de eerste lijn van de metro van londen werd gemaakt.

De allereerste metro reed in Londen in 1863. Doordat Londen steeds groter werd, kwamen er vaak files en slibte het wegennet snel dicht. Een spoorlijn was te langzaam want die moest langs de stad, als het dwars door de stad heen zou rijden zou het te gevaarlijk en ongezond zijn (vanwege de stoom van de stoomtreinen). De enige ruimte was ondergronds en daar begon de Metropolitan Line als eerste metro ter wereld met stoomlocomotief tussen Paddington en Farringdon. De Metropolitan rijdt nu nog steeds, maar dan met een veel langere lijn.

Tweede Wereldoorlog

Londenaren die schuilen voor duitse bommen in een station van Londen Underground

In de Tweede Wereldoorlog zijn de stations van londen undergroudn vaak gebruikt om in te schuilen tegen de bommen die duitsland op londen gooiden. De stations werden ook op meer manieren gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog, hieronder staan er een paar:

een afgelegen deel van de Central Line werd omgevormd tot een ondergrondse munitiefabriek;
het gesloten station Brompton Road werd gebruikt als luchtafweercentrum;
het gesloten station Down Street werd door Winston Churchill gebruikt tot de Cabinet War Rooms gebouwd werden, waarna het dienst deed als hoofdkwartier van het Emergency Railway Committee

Aanslagen en rampen

In de metro van Londen werden twee aanslagen gepleegd, eenmaal op 7 juli toen werden er in drie metrostellen en een bus een aanslag gepleegt waarin 50 mensen werden gedood. De tweede aanslag was op 21 juli, dit keer mislukten alle 4 de aanslagen, een daarvan was in een bus en de andere drie in een metro. Er waren wel lichte explosies.

Ook was er eens een brand op station King's Cross, veroorzaakt door een sigaret in de roltrap. Dit brak uit tot een grote brand, gelijk ook de grootste in Engeland's geschiedenis. >>

Ghost stations

In de geschiedenis van de Underground waren er veel meer stations gebouwd dan alleen maar 270. Maar deze stations zijn gesloten. Er zijn ook stations die nooit af zijn gemaakt. Dit soort stations noem je ghost stations, spookstations. Het spookt er natuurlijk niet, maar adt is enkel de naam. Een van die stations is het station British Museum. De perrons zijn er weggehaald en er staan nu spullen in de lege tunnel, die je vanuit de metro kunt zien als je langsrijdt op de Central line. Ook dit station werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt, als militairenkantoor.

Statistieken

Elke dag vervoert de Underground meer dan 3 miljoen mensen, op een werkdag 3 miljoen en 400.000 mensen. Daarmee is dit het op acht na drukste metrosysteem ter wereld (In Tokyo, nummer een, zijn er drie keer zoveel mensen in de metro). Op 8 december 2006 vervoerde de Underground een Undergroundrecord van 4 miljoen mensen, en voor de eerste keer in de geschiedenis van de Underground werden er in heel 2006 meer dan een miljard mensen vervoerd.

Bouw

Deze metro heet underground omdat het veel ondergronds is. Dat is ook de bedoeling van een metro; het grootste deel is ondergronds. De metro komt toch wel boven de grond; als de metro namelijk het centrum van Londen verlaat. Vanaf Bromley-by-Bow op de groene Districtlijn kom je namelijk tussen de flats. Ook allerlei andere lijnen komen meestal boven de grond wanneer het centrum van Londen wordt verlaten, met uitzondering van;

de lichtblauwe Victoria Line
de gele District Line, die niet in de buitenwijken komt
de groenblauwe Waterloo & City Line, die nogal kort is en het centrum ook niet verlaat

Men rekent ook vaak de Docklands Light Railway en de London Overground (trams) tot delen van de Underground.

De organisatie achter de Underground, en alle andere transportmiddelen in Londen, is Transport for London.

De tunnels zijn enkelsporig. Dit betekent dat er per lijn twee tunnels zijn, elk eentje voor een richting.

Lijnen

De jongste lijn is de Jubilee line. De Metropolitan is de oudste. Oorspronkelijk waren er 12 metrolijnen, de East London Line is echter in 2009 gesloten en zal in 2011 getransformeerd zijn tot Overgroundlijn. Hieronder is een volledige lijst met lijnen:

Naam	Kleur	Geopend	Type	Lengte	Noot	Treinstellen
Bakerloo Line	Bruin	1906	Deep level	23,2 km	-	Type 1972
Central Line	Rood	1900	Deep level	73,5 km	-	Type 1992
Circle Line	Geel	1884	Sub-surface	22,5 km	1	Type C
District Line	Groen	1868	Sub-surface	64 km	2	Type C / Type D
Hammersmith & City Line	Roze	1864	Sub-surface	26,5 km	3b	Type C
Jubilee Line	Grijs	1979	Deep level	36 km	-	Type 1996
Metropolitan Line	Paars	1863	Sub-surface	67 km	-	Type A
Northern Line	Zwart	1890	Deep level	58 km	4	Type 1995
Piccadilly Line	Donkerblauw	1906	Deep level	71 km	-	Type 1973
Victoria Line	Lichtblauw	1968	Deep level	21 km	-	Type 1967
Waterloo & City Line	Groenblauw	1898	Deep level	2,4 km	5	Type 1992

¹De Circle Line kreeg haar naam in 1949. Ze werd niet gebouwd als afzonderlijke lijn, maar ontstond door delen van de District Line en Metropolitan Line samen te voegen.
²Oorspronkelijke naam: Metropolitan District Railway
^3aOorspronkelijk een aparte lijn, gecontroleerd door een groep bedrijven waar ook Metropolitan deel van uitmaakte. Sinds 1948 is de lijn in handen van London Underground (nu TfL), maar tot 1966 gebruikten ook goederentreinen van de Britse nationale spoorwegen de lijn. Het werd lange tijd beschouwd als een tak van de Metropolitan Line en werd op de kaart getoond als een paars-wit gestreepte lijn. Eind jaren '80 kreeg de lijn zijn onafhankelijke status.
^3bOorspronkelijk een deel van de Metropolitan Line. Sinds 1990 staat ze bekend als de Hammersmith & City Line.
⁴De drukste lijn, met twee takken in het centrum van Londen.
⁵Sinds 1994 geëxploiteerd door London Transport, daarvoor eigendom van British Rail.

Sub-surface en deep-level

Er zijn twee soorten Lijnen, een is sub-surface (onder het oppervlak) en de ander deep-level (diepliggend). Het verschil ligt hem in de manier waarop de lijnen gemaakt zijn, de eerste lijnen werden gebouwd door een gat te graven(ongeveer 5 meter diep) en dan het dak te bedeken met eerst stenen en dan modder/zand, dit wordt sub-surface genoemt. Dit bleek heel onpraktisch omdat verkeer er niet goed langs kan, dus toen de Nothern-line in 1890 kwam besloten ze diep onder de grond te boren en zo een ronde gang te maken, daarom wordt Londen Underground ook wel de tube genoemt. Na de Nothern-line zijn er alleen nog maar diepe lijnen gekomen.

Belangrijke stations

het logo van Westminister station

Enkele belangrijke stations:

St. Pancras King's Cross - overstappen naar treinstations Saint Pancras en King's Cross, voor internationale treinen naar het continent, nationale treinen & groot overstappunt, met 6 perrons
Baker Street - groot overstappunt, met 10 perrons
Oxford Circus - voor de winkelstraat Oxford Street
Bond Street - voor de winkelstraat Bond Street
Victoria - voor Buckingham Palace & nationale treinen
Canary Wharf - voor het winkelcentrum & de financiele wijk Canary Wharf en het kleinere Jubileegebouw
Westminster - voor Westminster Abbey, Houses of Parliament en Big Ben
North Greenwich en Bermondsey - voor The O2 Arena (ook wel Millennium Dome)
London Bridge - voor Tower Bridge, Tower of London & nationale treinen
Tower Hill - voor Tower Bridge en Tower of London
Terminal 1, 2, 3 en Terminal 4 - voor London Heathrow Airport terminals
Covent Garden - theaterwijk
Kensington - voor Kensington Gardens

Toekomst

Er zijn verschillende plannen gemaakt voor de verbetering van de Londen Undeground. Zo wordt er geprobeerd om op de Waterloo & City line telefoons te laten werken, het is normaal namelijk niet mogelijk om in de metro om ontvangst te krijgen op de telefoon als je onder de grond zit.

Ook komt er misschien in de toekomst wel een extra lijn er bij, deze wordt de Chelsea-Hackney line genoemd, deze zou Londen underground behoorlijk uit gaat breiden, maar misschien wordt deze lijn ook wel bovengronds en gaat het horen bij Londen Overground, bovendien staat deze lijn pas geplant in 2025.

Mogelijk komt er ook nog een extra station bij de Metropolitan line, dit is nu een trein station, de naam is Watford Junction station.

De burgemeester van Londen heeft voorgestelt om de bakerloo line uit te gaan breiden naar Lewisham, dit is een district in londen.

Veiligheid en problemen

Veiligheid

<youtube width="250" height="200">wY-OI1WjdwU</youtube>

Please mind the gap between the train and the platform

De metro van Londen is steeds veiliger geworden. Op de nieuwste lijn, de Jubilee, heeft men namelijk op het perron glazen wanden naast het spoor geplaatst met deuren. Als de metro aankomt moet hij precies voor de deuren van de wand stoppen, dan gaan ook de deuren van de metro lopen. Waar is dat voor nodig?

Er kunnen geen bommen op het spoor gegooid worden
Het gat tussen de trein en het perron is weg
Er kan geen zelfmoord gepleegd worden
De zuigkracht van de metro is niet voelbaar (de metro rijdt in een tunnel waar weinig zuurstof is, als hij dan een station binnenrijdt komt er een enorme wind waardoor je meegesleurd kan worden)
Je voet komt per ongeluk niet tussen perron en trein (kan nog wel tussen de deuren)
Door de zuigkracht nemen de treinen allemaal giftige gassen mee, als er glas voor staat is er geen probleem
Vallen en duwen op het spoor is niet meer mogelijk

Toch slagen mensen erin, elk jaar ongeveer 50, om zelfmoord in de Underground te plegen. Enkel de nieuwste Jubileestations hebben namelijk zo een glazen wand, maar men wil ze ook bouwen op de oudere lijnen.

En nog steeds zijn er ook gewonden, door de poortjes en deuren bij de ingang. De poortjes gaan namelijk om het station in te kunnen gaan erg snel dicht. Als je je kaart erin doet gaat ie open, maar als je nou iets langzamer bent, of even omkijkt, is hij alweer dicht. Er is ook wel een brede doorgang voor kinderen die gratis mogen met een volwassene en mensen met koffers, maar dat is niet op elk station aanwezig.

De metrodeuren hebben in 2008 127 mensen verwond. Deze gaan namelijk ook erg snel dicht.

Problemen

Sommige lijnen zijn al bij 150 jaar oud en dat levert problemen op, sommige stations zijn te klein en moeten op maximale capaciteit werken, dit houd in dat er constant treinen komen.

Een ander probleem is de hitte, omdat er niet altijd goeie luchtverfrisser en luchtverversers zijn kan het heel heet in diep gelegen stations worden, in 2006 was het zelfs een keer 47 graden. Hierdoor zijn er ook vele stations (zoals Camden Town en Covent Garden) maar een bepaalde tijd per dag open.

Kaart

Bestand:Tube map thumbnail.png

De meeste recente versie van Londen Underground

Op elke station is wel een kaart te vinden, de zijn helemaal gratis, met de kaarten kun je vrij gemakkelijk overal komen. Elke lijn heeft weer een andere kleur en elk streepje staat voor een station, waar een naam bij staat. Het logo van de nationale spoorwegen van Engeland zit bij sommige stations met de tekst Change for National Rail Services, een treinstation dus. Op veel stations kun je overstappen. Een van de drukste overstapstations is St. Pancras King's Cross.

Vervoersbewijs

Een oysterkaart

Om te kunnen reizen met de Underground moet iedereen boven de twaalf jaar een kaartje kopen, vroeger ging dat via enkeltjes en retourtjes. Tegenwoordig is het ook mogelijk om een dagkaart te kopen, dan kun je overal heen. Londen Underground is echter verdeeld in 6 zones, je kunt kaarten kopen waarin je alleen in zone 1&2 kunt komen (deze kan je wel opwaarderen naar meerdere zones) maar ook een voor alle 6 zones. Zone 1 en 2 zijn namelijk de grootste zones. Een station in de Tube, Walesden Junction, ligt buiten de zones die door Transport for London zijn aangesteld; hier gelden andere tarieven. De zones gelden ook voor de Docklands Light Railway.

Om dit te kunnen controleren zijn zowel bij de ingang als uitgang poortjes die open gaan als iemand zijn kaartje met magneetstrip in een gleuf doet. Voor volwassenen met kinderen is er een wijdere poort. Er zijn echter wel soms problemen met de poorten, zie boven.

Mensen die in Londen wonen en vaak met het openbaar vervoer gaan kunnen ook een Oysterkaart kopen, deze kaart lijkt een beetje op de Nederlandse OV-chipkaart. Voor de bus en tram is er een standaard tarief maar in de metro zijn er verschillende, hoe verder je gaat hoe duurder. De Oysterkaart moet steeds weer opgewaardeerd worden.

Kinderen mogen met een volwassene mee.

Externe links en bronnen