|
Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.
Toelichting: Hier wordt aan gewerkt door S.Perquin.
|
|
|
|
|
Werk in uitvoering
Aan dit artikel wordt nog hard gewerkt.
|
|
|
De fermiparadox is een paradox waarin de vraag wordt gesteld:
|
Als het heelal zó groot is en er waarschijnlijk heel veel buitenaardse beschavingen moeten zijn, waarom hebben we dan nog geen enkel teken van leven buiten de aarde gevonden?
|
|
Het heelal is ontzettend groot en oud. Er zijn miljarden sterren en planeten, ook in onze eigen Melkweg. Veel van die planeten zijn ouder dan de aarde. Het lijkt dus logisch dat er ergens anders leven moet zijn, misschien zelfs slimme wezens die veel verder zijn dan wij. Als dat zo is, zouden ze in al die miljoenen jaren de ruimte zijn ingegaan. Ze hadden misschien andere planeten bezocht of signalen uitgezonden. Dan zouden we daar nu toch iets van moeten zien: ruimteschepen, niet-menselijkee gebouwen, radiosignalen of iets anders opvallends. Ook zouden zij ons al lang ontdekt kunnen hebben, want wij zenden ook radiosignalen de ruimte in.
Maar we zien helemaal niets. Geen bewijs van buitenaards leven. Geen contact. Dat is vreemd... De natuurkundige Enrico Fermi vroeg zich dat al in 1950 af en zei: "Waar zijn ze dan?" Dat is de kern van fermiparadox: als het heelal vol leven zou moeten zijn, waarom merken we er dan helemaal niks van?
